Hi!
Als ik zo de topics lees zijn er veel ouders die net als wij kampen met gebroken nachten.
In plaats van te kijken naar wat we anders kunnen doen met onze kindjes, ben ik heel benieuwd hoe jullie er mee omgaan.
Dus eigenlijk accepteren dat de nachten gaan zoals ze gaan en hoe je er dan het beste van kan maken.
Mijn zoontje heeft tot aan 4 maanden in blokjes van 2 a 4 uur geslapen en dat was altijd goed te doen. Mijn vriend gaf dan altijd één flesje afgekolfde melk 's nachts waardoor ik ook zo'n 5 a 8 uur achter elkaar kon slapen tussen twee voedingen.
Sinds 4 maanden wordt mijn zoontje vaak elk uur wakker en heeft dan ook een voeding nog om weer in slaap te komen. Wat wij nu doen is dat mijn vriend de eerste helft van de nacht doet (tot 1 a 2 uur 's nachts) en ik dan in het logeerbed slaap. Vervolgens neem ik het dan over en dan slaap ik de rest van de nacht samen met mijn zoontje zodat hij kan aanhappen wanneer hij wil. De tweede helft van de nacht slaapt mijn vriend dan weer in het logeerbed. Zo krijgen we allemaal nog de best mogelijke slaap. Ook slaapt mijn zoontje bij ons op de slaapkamer in een open ledikant zodat we makkelijk even bij hem kunnen liggen als dat nodig is of hem zijn speentje kunnen geven.
Verder probeer ik elke dag wel even met hem buiten te gaan wandelen. Ik merk dat dit helpt tegen de vermoeidheid.
Neemt niet weg dat er dagen zijn dat ik amper mijn ogen open kan houden en het soms echt heel zwaar is. Vooral als ik om 6:00 op moet staan 3x in de week om te werken.
Ik ben daarom benieuwd; hoe gaan jullie met zulke nachten om. Wat doe je om het vol te kunnen houden? Zowel 's nachts als gedurende de dag. Misschien dat elkaar kunnen helpen om het vol te houden in deze zware tijd.
P.S. Ik ben dus echt benieuwd naar hoe je het als ouders accepteert en dan het beste ervan maakt. En dus geen tips gericht op het langer laten slapen van je kindje.