Sinds dat ons meisje ziek is geweest (veel hoesten en snotteren) is het een gewoonte geworden om haar ‘s nachts tussen ons in te leggen als ze wakker wordt. Ten minste, we geven eerst haar speentje en kijken of ze geen honger heeft. Maar als dat het niet is, nemen we haar bij ons in bed. We hebben dan gewoon niet de energie en zin om haar in haar eigen bed proberen te krijgen. Ik vind het stiekem ook heel fijn als ze bij ons slaapt. Maar liever heb ik natuurlijk dat ze gewoon doorslaapt. En nu ze boven de 6 maanden is ben ik ergens ook wel een beetje bang dat we haar ‘verwennen’. Het voelt gewoon zo natuurlijk om haar tussen ons in te hebben. Herkennen mensen dit en tips?