Uit elkaar met dreumes

Hallo allemaal, mijn zoontje is bijna anderhalf en in de anderhalf jaar als moeder heb ik veel meegemaakt. Hoewel de vader in beeld is, doe ik het meeste alleen. De vader en ik wonen niet samen en dat wil ik ook niet. Het gaat niet goed tussen ons en ik sta op het punt om de relatie te beëindigen. Met pijn in mijn hart, want het allerliefste had ik gewoon graag een gezin willen zijn, maar het lukt niet. Mijn vriend is geen prater en door opvoeding heeft hij ook nooit echt als gezin samen geleefd. We leven langs elkaar heen op de dagen dat hij bij ons is. Ik ben uitgeput en verdrietig en dat wil ik niet meer. We hebben vaak ruzie en ook daar ben ik helemaal klaar mee. Het enige wat me op dit moment tegen houdt is dat ik niet wil dat mijn zoontje alleen bij hem is een hele dag. En ook slapen wil ik niet. Hij wordt niet wakker als mijn zoontje huilt als hij eruit wil in de ochtend en ook regelmaat ontbreekt bij hem. Ik zie dit namelijk ook gebeuren bij zijn zoon uit een eerdere relatie. Mijn vriend heeft een laag verantwoordelijkheidsgevoel. Ik ben zo ontzettend bang dat hij het van me gaat eisen en volgens een advocaat (juridisch loket) heb ik ook geen bewijs om te laten zien dat mijn partner de regelmaat niet kan bieden uit niet uit zijn bed komt. Ik wil het hem echt niet moeilijk maken en ik hou ook nog wel van hem, maar als partners passen we niet bij elkaar. Ik zal er altijd voor zorgen dat hij zijn zoontje mag zien wanneer hij dat wil. Alleen niet een hele dag of nacht. Heeft iemand ervaring in een soortgelijke situatie? Ik schrijf dit met tranen in mijn ogen en voel me zo rot hierom.