Hoi mama’s,
Onze peuterdame van 2jr en 3 maanden heeft een broertje van ruim 8 maanden. We lopen er tegenaan dat ze best vijandig naar hem kan zijn. Het wisselt wel wat per dag qua hevigheid, maar eigenlijk dagelijks lopen we hier wel tegenaan. Ze pakt (baby)speelgoed van hem af en gooit het weg, ze gaat bovenop hem zitten, duwt hem, ‘slaat’ met speelgoed op zijn hoofd (weliswaar niet heel hard maar alsnog niet oké natuurlijk), duwt hem met z’n hoofd naar de grond, etc. Soms komt ze naar hem toe om hem een knuffel te geven, maar doet ze dit - naar het lijkt - bewust veel te hard. Ze smoort hem dan zowat of drukt haar voorhoofd veel te hard en te lang tegen zijn hoofd tijdens die knuffel, waardoor hij begint te huilen. Ik vind het heel vervelend om te zien en spreek haar hier altijd op aan, leg uit dat het pijn doet, dat dat niet fijn is en niet mag. Maar het heeft totaal geen effect en blijft alsnog vaak gebeuren. Ze kan daarnaast ook juist het tegenovergestelde gedrag laten zien en heel lief voor hem zijn, maar dat negatieve gedrag overschaduwt dit wel veel… ik heb me best wel ingelezen in het voorkomen van jaloezie en heb de tips vanaf het begin af aan toegepast, maar het lijkt dus niet veel effect te hebben 😅
Ik ben benieuwd of meer mama’s dit herkennen. Het maakt me soms onzeker of dit normaal gedrag is. Ze heeft kort na de geboorte van haar broertje ook een periode gehad dat ze heel overheersend kon zijn naar andere kindjes en die ook kon slaan zonder aanleiding. Inmiddels gaat dat gelukkig veel beter en gebeurt eigenlijk nauwelijks nog. Maar deze fase met haar broertje houdt nu al best lang aan en ik word overdag moe van het continu politieagentje spelen en heb ook met mijn zoontje te doen. Heeft iemand tips hoe hiermee om te gaan? Is dit een fase en wordt het beter?