Voor de eerste keer straf

Wij zetten onze dochter ook weleens op de gang hoor! Ik blijf niet eindeloos herhalen en uitleggen waarom iets niet mag. Ze heeft een pittig karakter en heeft duidelijke grenzen nodig. Wat je zegt, wij zijn er ook niet slechter van geworden door de opvoeding van onze ouders. Ik en mijn man hebben ook gewoon niet het karakter om aan gentle parenting te doen en onze dochter zou zo over ons heen lopen.

Niks mis met duidelijke grenzen vind ik persoonlijk. Wel belangrijk dat je rekening houdt met de leeftijd natuurlijk. Dat het nog niet beklijft en de timeout nog kort moet zijn.

Hielp het? Ik denk als ik dat hier zou doen het van kwaad tot erger leidt. En ook toch ergens emotioneel iets beschadigd qua binding of veiligheid nog op deze leeftijd. Maar dat is gevoelsmatig. Als dit voor jou goed voelt en het werkt voor jullie, wie ben ik om daar wat over te zeggen

Ze schrok er wel wat van en ik schat in dat ze snel het verband legt! Dus als ik waarschuw dat ze bij eten op de grond gooien ze naar de gang moet, denk ik dat ze dat snel door heeft. Daarna lekker knuffelen, doen we sowieso de hele dag door, ze is zoo’n lief meisje op wie ik zoo enorm gek ben. Ik ben niet bang voor een mindere binding oid hierdoor. Dat klinkt voor mij iets te soft eigenlijk. Een dreumes mag langzaamaan wel iets minder met fluwelen handschoenen worden aangepakt naar mijn idee :)

Oh mijn dochter heeft al vaker ‘straf’ gehad. Gisteren gooide ze uit het niets haar beker tegen mijn hoofd. Als zo iets gebeurd, kijk ik haar streng in de ogen en zeg dat het niet mag. Ik zet haar dan ook even op de gang. Persoonlijk denk ik dat mijn opvoedstijl best ‘streng’ zal zijn. Ik denk dat kinderen duidelijke lijnen moeten hebben en je die dan ook duidelijk moet aangeven. Maar ieder zijn voorkeur natuurlijk. En de ene dag zal het beter gaan dan de ander!

Wij hebben laatst onze dochter voor het eerst op de gang gezet. Ze bleef maar met speelgoed door de kamer gooien en erbij lachen, het was voor haar echt een spelletje. Ze was niet van streek op de gang, zat gewoon lekker te babbelen. Ik moest er stiekem best om lachen. Ik geloof persoonlijk niet dat je de hechting schaadt hiermee. Mijn zus is kinderpsycholoog en heeft twee oudere kinderen die heel lief zijn, goed luisteren en duidelijk goed gehecht zijn (veel zelfvertrouwen, nooit heimwee, dol op hun ouders), en zij heeft ze ook geregeld een time out gegeven.

Hier gaat hij niet op de gang ( want trap en geen hekje beneden enzo) maar gewoon in de hoek in de keuken. Doe dit wel echt alleen als ik na 4x herhalen dat iets niet mag of afleiden alsnog tot niets leidt. Ik zet hem dan een minuut of 3 in de hoek en ' negeer ' hem, hij zit dan heel ongemakkelijk te wachten tot ik weer kom. Dan leg ik hem uit dat ik hem lief vind maar dat hij dit of dit niet mag doen, we sluiten af met een knuffel en dan is het goed. Hij weet precies hoe of wat want tegenwoordig vraag ik gewoon of hij soms in de hoek wil als hij na 3x niet luistert en vaak stopt hij dan al met het gedrag 🤣🙊

Wij hebben een stoel in de woonkamer staan (geen gang ivm trap) en hebben ons zoontje er nu ook een paar keer opgezet. Uiteraard eerst waarschuwen en daarna uitleg en goedmaken. Wij hebben als kind ook regelmatig even op de gang gezeten en heb er geen trauma aan. Je leest zooo veel verschillende dingen dat ik soms niet meer weet wat goed is (en dan niet meer goed naar mijn eigen gevoel kan luisteren).

Mijns inziens is dit nog te jong om goed met deze manier van straf om te gaan. Het kan erg eng of spannend zijn alleen op de gang, al helemaal wanneer je weet dat papa of mama boos is of dat je iets hebt gedaan dat niet mag. Ik zou in dit geval de trigger weggehaald hebben, dus het eten en laptop buiten bereik of hebben afgeleid. Uiteraard ook met duidelijk toespreken. Mocht je al een time-out doen, dan zou ik het zeker in het zicht doen. Dat lijkt me een stuk veiliger voor het kind.

Aanvulling: Ik denk dat met op de gang zetten ze de grenzen mogelijk leren vanuit angst om niet op de gang te willen. Ik zou graag willen dat mijn kind dingen niet doet, omdat hij intrinsiek doorheeft dat iets niet oke is in plaats van door bang te zijn voor straf. Daarnaast wil ik niet dat mijn kind 'bang' hoeft te zijn voor mij/mijn gedrag. Maar dat het weet dat hij niet 'weg hoeft' als hij iets stouts doet/de grenzen aan het testen is. Zelf heb ik ook best nare herinneringen aan het op de gang gezet worden als kind. Dus als ik het gedrag op andere manieren in goede banen kan leiden, dan graag.

Dit soort straf doen wij zelf niet, omdat ik niet denk dat ze dat begrijpt. Hier proberen we eerst af te leiden met een alternatief (doe het maar in je mondje of leg het maar op je bordje of even afleiden met een vogel in de tuin oid). Meestal helpt dat gelukkig. Als ze genoeg gegeten heeft, vraag ik of ze klaar is. Zo ja, dan gaan we samen opruimen. Zo niet, dan zeg ik dat ze het niet op de grond mag gooien, omdat het dan vies wordt. Als dat niet helpt waarschuw ik dat ze dat niet moet doen en ik anders het eten weg neem. Als ze doorgaat, pak ik dan het bordje. Als ze het eten dan terug wil, zeg ik dat ze het mag hebben als ze gewoon lekker gaat eten. Dat is dan ook haar laatste kans om gewoon te eten en anders ruim ik het definitief op en gaan we wat anders doen. Dan mag ze best even huilen. Ik geef dan gewoon een kus en erken dat het jammer is maar dat we gaan opruimen en spelen.

Ik zou ook hetgeen weg halen waar het om gaat, dus in dit geval de laptop. Ik zou nooit mijn kind op deze leeftijd op de gang zetten. Voelt voor mij heel erg afwijzend naar het kind toe in plaats van naar het gedrag. Zo jong nog en dan al straffen met uit het zicht op de gang. Zo van: mama wil je niet eens meer zien zo erg vind ik het wat je doet. 😂 Persoonlijk vind ik dat nogal wat 🤭 Ik focus me liever op hetgeen wel goed gaat. Op het moment dat mijn zoontje zijn eten op z’n bord legt Ipv op de grond gooit complimenteer ik hem extra daarmee. En ja wellicht duurt dat langer en heb je er meer geduld voor nodig, maar so be it 🤷🏼‍♀️ (Absoluut geen aanval op iedereen die wel hun kindje al op de gang zetten trouwens 😊)

De mama's die reageren dat straffen nog niet goed is... check ff bij jullie op de opvang of ze een hoek hebben en of je kind er wel eens in staat 😉😂

Die hebben ze absoluut niet bij onze opvang. Kinderen van de 0-2 groep worden niet in een hoek gezet 😅. Misschien wel bij de 2-4 groep straks, maar dat zou ik moeten navragen.

Haha nee die hebben ze op onze opvang ook nog niet, groep 0-2 jaar

Dank voor je reactie. Hier overigens een glazen deur dus het is niet uit het zicht. Ze kan ons gewoon zien. Ik vind t zo lastig merk ik. Ik vind vaak dat kindjes tegenwoordig teveel ruimte en te weinig tegengas krijgen. Wat dat betreft wil ik niet te soft doen. Want wat leert een kind van hetgeen weghalen (de laptop in dit geval)? Helemaal niks toch? Ik wil haar aanleren dat het niet mag. Iemand anders had het over dat een kindje zelf intrinsiek gemotiveerd moet zijn om dingen wel/niet te doen en niet omdat er een beloning/straf tegenover staat. Maar daar lijken ze mij dan weer veel te jong voor. Hoe snapt een dreumes nu waarom hij niet aan de laptop mag zitten? Dat ze straf (bv op de gang zetten) niet zouden snappen ivm de leeftijd snap ik dan weer niet. Mijn dochter lijkt het na 1 dag al prima te begrijpen (maar dat verschilt uiteraard per kind). Die koppeling is sneller te maken (als aan laptop zitten dan op gang staan) dan het waarom van iets (waarom je niet aan de laptop mag zitten).

Dank voor je reacties! Ik snap wat je bedoelt. Maar het duurt jaren toch voor een kind intrinsiek gemotiveerd raakt en het ‘waarom’ van dingen wel/niet mogen snapt? Ik kan me voorstellen dat je daar zelf heel lang geduld mee blijft hebben door dingen continu te blijven herhalen. Maar wat als je kind ergens anders (bij de opvang, peuterspeelzaal bijvoorbeeld) is? Ik zou graag zien dat mijn kind daar luistert en weet wat wel/niet mag. De trigger weghalen of afleiden.. vind ik lastig. Dat is het probleem weghalen ipv het aanpakken, toch? Ik geloof overigens echt in een combi. Dus altijd ook uitleg blijven geven op zijn/haar niveau, duidelijk en consequent zijn en het weer goedmaken/knuffelen. Maar af en toe een time-out erbij lijkt mij niet verkeerd (gang is hier overigens in het zicht ivm glazen deur).

Wij hebben onze dochter ook al eens op de gang gezet en lees hier inderdaad verschillende meningen over. Zelf denk ik ook dat kinderen tegenwoordig te lief en te zacht opgevoed worden. Mijn dochter heeft een heel pittig en opvliegend karakter en ik denk dat zij baat heeft aan duidelijke grenzen (best veel mag, maar er zijn grenzen). En daar hoort een korte time out bij.

Nou nee, ik zou eerder mijzelf op de gang zetten zodat ik even tot 10 kan tellen. Ik vind dat straffen geen zin heeft, want het legt niks uit..de gevolgen ergens van ondervinden wél dus als kind zn drinken opzettelijk op de grond pleurt, er door heen loopt en dan natte voeten heeft .. bingo! Voor een kind is een laptop toch een interessant ding, zn ouders zijn er mee bezig, hoezo kun je dan verwachten dat hij dat niet óók interessant vindt.. wat zeg je dan eigenlijk als hij niet mag kijken en zelfs op de gang gezet wordt?

Hmm mijn dochter zou die natte voeten juist leuk vinden :’) Van veel dingen snappen ze de consequentie niet, ook als die daadwerkelijk volgt. Ze zou bijvoorbeeld niet snappen dat de laptop kapot gaat als er drinken overheen komt. ‘Straffen’ heeft dus niet als reden om uitleg te geven.. maar om bepaald gedrag af te leren. Mezelf op de gang zetten schiet dus niet op (overigens blijf ik sowieso rustig hoor, ik geef haar niet straf omwille van mijn eigen frustratie maar om haar wat te leren). Ik verwacht absoluut niet dat ze de laptop niet interessant vindt, zoals jij stelt. Ik kan me juist heel goed voorstellen dat ze dat ding interessant vindt. Neemt niet weg dat ze er nog niet mee om kan gaan, ongewenst dingen aan kan klikken, er evt drinken over heen kan laten vallen of hem op de grond kan laten vallen. Dat is de reden dat ze er niet aan mag zitten. Dat snapt ze zelf uiteraard nog niet. Om antwoord te geven op je laatste vraag: ik zeg er dus mee dat ze er niet aan mag zitten. Vrij simpel. En ze lijkt het snel door te hebben.