Wat brak je moederhart? 💔🥲

Toen we met ons meisje van 6 weken in het ziekenhuis moesten blijven. Ze had al een paar dagen koorts en een urineweginfectie, antibiotica sloeg niet aan. In het ziekenhuis kreeg ze antibiotica via het infuus. Ik kon haar niet knuffelen, ze zat vol draadjes. Weken daarna nog last van haar darmen door de bijwerkingen van de antibiotica.. 😪

Wat een sterke mama heeft je zoontje! Zo onwijs mooi om te lezen hoe je instinctief hebt gehandeld. Ik herken dit omdat ik direct aan mijn dochtertje van 6 weken zag dat er iets met haar aan de hand was. Mijn schoonmoeder zei nog, nee dit is haar eigen kleur. Toch vertrouwde ik het niet, ze zag zo pips.. later bleek urineweginfectie.

Dat ons zoontje na de bevalling zo een ontzettende hoofdpijn had. Hij heeft 5uur in het geboortekanaal gehangen (5uur persweeën) ik kreeg uiteindelijk weeënopwekkers omdat de persweeën te zwak waren. Na de bevalling waren we allebei zo verzwakt dat bij mij de borstvoeding nooit echt goed op gang is gekomen en hij niet genoeg energie had om aan te happen.... Ik ben daar eigenlijk nog steeds verdrietig om, en voel me regelmatig nog wel eens schuldig daarover. Het was mijn grootste wens om borstvoeding te kunnen geven.

Mama instinct 💪

Dochter moest een maand geleden onder narcose, de hele nasleep daarvan was echt naar. Ontwaken na de tijd ontroostbaar en 2 weken gehad dat ze ieder uur snachts in haar slaap zo erg moest huilen. Ook kan ze nu voor 3 maanden niks met haar beentjes want die zitten in het gips. Je ziet dat ze veel wilt maar het kan niet en dat is frustrerend voor ons allemaal.

Wauw zo'n hevige verhalen soms, sterke topmama's 💪💪 We doen zoveel voor onze kleintjes ❤ dikke knuffel voor jullie allemaal!

Ons zoontje is met 34+1 met een spoedkeizersnede gehaald, na 2 dagen moesten ik en mijn partner naar huis en de kleine man achterlaten in de couveuse, met sondevoeding, aan de monitor en aan het infuus 😢. 2 keer per dag waren we bij hem en gingen 14 dagen lang zonder hem weer naar huis. Zo klein en kwetsbaar kindje die je het liefste 24/7 bij je had die periode.. Gelukkig is alles goed gekomen en is hij nu bijna 9 maanden💙🙏

Toen we hem met spoed moesten laten opnemen toen hij net 5 dagen oud was met geelzucht😭. Waren net 3 ochtendjes thuis. En al die prikjes die hij steeds moest krijgen.😢 De eerste keren naar de opvang. De eerste keer uiteten. Als hij ziek is. De eerste keer een dagje bij oma. Zo gaan we binnenkort een nachtje weg en brengen we hem voor het eerst uit logeren😵‍💫😱 moet er nog niet aan denken.

Wij zitten momenteel in een rollercoaster aan emoties... Ons zoontje gaat al sinds zijn 2,5 maand naar de fysio omwille van voorkeurshouding. Hij overstrekt veel, maar dat was volgens haar temperament. Wel werd duidelijk dat er qua kracht en soepelheid vertraging zit op de linkerkant van zijn lichaam. Onlangs hebben wij dit laten vallen aan de kinderarts, die ons meteen doorverwezen heeft naar de kinderneuroloog. Die wil dan weer dat er een MRI gemaakt wordt om te achterhalen of dit zijn "motorische onrijpheid" verder komt van een storing in de hersenen (al dan niet tijdens de bevalling gebeurd). Het klinkt allemaal heel eng... De MRI kan pas in juli doorgaan dus we zitten nog een hele tijd in spanning...

Dat onze dochter met 7 maanden het norrovirus had en al 48 uur niets had gedronken of geplast. We liepen al 24 uur bij de huisarts maar ze was niet “uitgedroogd” genoeg voor een opname. In de nacht met spoed naar de eerste hulp waarbij ze aangaven dat ze echt heel erg ziek was en al eerder had moeten komen… na 1 dag en nacht aan de sondevoeding mochten we weer naar huis gelukkig.

Dat ik een dag na de bevalling met flinke kraamvrouwenkoorts (baarmoederontsteking) in het ziekenhuis lag, mijn man de nacht niet mocht blijven en ik door de pijn mijn pasgeboren, zichzelf overstuur huilende baby'tje niet eens uit het bedje naast me bij me kon pakken. Dan moest ik op de bel drukken en soms wel 10 tot 15 min wachten totdat de verpleegkundige me kwam helpen. Met al die emoties, hormonen en pijn... voelde me zó eenzaam!

De eerste vaccinatie prikjes. Als ze ziek zijn en zo lang huilen en je probeert van alles. En paar weken geleden ben ik zelf goed ziek geweest, dat ik niet in staat was om voor haar te zorgen. M’n man 5 dagen thuis geweest om de volledige zorg over te nemen. ( man vaart door de weeks). Hier brak m’n hart ook echt van. Vooral omdat ze van mij de zorg gewend is

Toen ze geboren werd met een gebroken sleutelbeentje door de bevalling... broke my heart. Ondertussen wel hersteld maar toch even last gehad, hoor