Wil niet getroost worden door mama

Mijn zoontje doet precies hetzelfde! Als hij boos is, dan is hij ook echt heel boos. Hij wil dan op dat moment helemaal niks, ik mag hem niet aanraken etc. En inderdaad savonds bij het naar bed brengen kan hij gigantisch knuffelen en kusjes geven. Ik zit hier persoonlijk niet mee, ik denk dat hij op het moment zijn emoties aan het ontdekken is en dat hij aan het leren is hoe hij daar het beste mee om moet gaan. En ik ben van mening dat ieder kindje dat op zijn of haar eigen manier doet. Zolang hij verder gewoon blij is en hij wel getroost wil worden omdat hij bijvoorbeeld pijn heeft dan is het voor mij helemaal prima!

Herkenbaar hoor! Mijn dochter heeft al sinds 18 maand fases met driftbuien. Het enige wat dan helpt is haar laten uitrazen, we leggen haar dan op de bank, vaak wil ze dan haar speen. Ik blijf er wel bij zitten, maar praat niet te veel tegen haar en pak haar dan ook niet vast (werkt echt averechts), als ze rustig is komt dat wel meer. In andere situaties komt ze wel knuffelen en kusjes geven, juist als ze vrolijk is, maar ook als ze zich pijn heeft gedaan of een beetje bang is. Daarom maak ik me niet zo zorgen. Blijkbaar moet ze dan even ontladen in haar frustratie/overprikkeling.

Jep herkenbaar. Grote Emoties. Onze dochter hangt enorm aan mij. Dan huilt ze bij papa tranen met tuiten, pak ik haar op en is ze meteen stil. En verder knuffelt en kust ze heel wat af. Maar als ze midden in een woede-uitbarsting zit mag NIEMAND haar optillen of aanraken. Dan wordt het nog veel erger. Duurt gelukkig nooit lang. Maar het gebeurt toch elke dag wel een keertje. Ik blijf in de buurt en zie erop toe dat ze veilig is. En als ze iets kalmeert afleiden en uiteindelijk een knuffel.

Fijn om te lezen dat mijn zoontje niet de enige is met grote emoties.. Hartelijk bedankt voor het delen, ik ben gerust gesteld en zal inderdaad ook gewoon in de buurt blijven en laten zien dat ik er ben ondanks dat ie boos is.. 😊

Hier precies hetzelfde als zijn vader even de deur uit is, is het huilen krijsen en echt overstuur. Word alleen maar erger, waardoor ii me dan zo machteloos voel en alsof ik heb gefaald als moeder. Maar goed niks aan te doen denk ik.

Ja hier is dat ook vaak zo, dus ik begrijp je gevoelens zeker! Ik denk dat we het gewoon niet persoonlijk moeten nemen, een kind kan zijn emoties nog niet reguleren dus dat geeft ergens wel troost denk ik ☺️