Wilt niet in eigen bed slapen.

Misschien is het een soort verlatingsangst. Dat hij nu echt het besef heeft dat jij er niet meer bent snachts? Misschien helpt het om de overgang te maken van slapend wegleggen naar slaperig weg leggen. Of vertrouwde plek maken van het bed met lievelings knuffel en muziekdoosje etc?

We legde hem eerst gewoon wakker in bed maar ineens wilde hij niet meer. Dus vandaar dat we het nu zo doen. En als hij wakker wordt is dat meestal 6/7 uur ochtend en dan lig ik naast m en valt ie weer in slaap tot max 09.00 uur. Ik moet gewoon bij hem zijn ofzo. En vind dat ook helemaal niet erg, maar ben bang dat het weer een gewenning word

Ons dochtertje konden we eerst ook wakker (maar slaperig) in bed leggen. Sinds een aantal weken klampt ze zich vast en raakt ze overstuur. Ik denk een soort verlatingsangst. Regelmatig zit ik nu te wiegen met haar in de schommelstoel op haar donkere kamertje, totdat ze slaapt en dan leg ik haar weg. Het is even wat ze nu nodig heeft om goed te kunnen slapen. En ook dit is een fase en gaat wel weer over. Gewenning maak ik me niet zo druk om. Ik merk na een aantal weken al lichte verbetering, uiteindelijk gaan ze het toch wel weer 'zelf' doen. Maar je kunt nu beter veiligheid en vertrouwen bieden zodat ze slapen en het bedje als iets fijns blijven/gaan zien, bereik je op lange termijn het meeste mee op gebied van slapen.