Zoontje wil niet naar kdv

Geen tips alleen herkenning. Die van mij heeft het nooit leuk gevonden 😂. Huilen bij weggaan. Maar schijnt eenmaal daar het prima te doen. Maar duwt alle kinderen weg als de eerste ouders komen ophalen 😅

Hier ook een kleine tijd die fase gehad toen ik hoogzwanger was en met verlof ging. Ik breng ze altijd en was dan drama op en top x 2, grote zus deed gezellig mee. Was toen omdat ze wisten dat ik thuis bleef. Met een paar weken was het normaal en ging het weer normaal. Niks anders gedaan dan anders. Gewoon duidelijk en strikt thuis en gezegd welke vriendjes er die dag zijn en bij de opvang een knuffel en kus en overgeven aan de juf, zwaaien en gaan. Kort en bondig, werkt het beste.

Wij hebben dit ook een paar weken gehad rond de 2e verjaardag. Het was zo'n strijd om haar in de auto te zetten dat we op een gegeven moment niet meer vertelden dat ze naar het kdv ging. Dan ging ze de auto in en onderweg hadden we het er pas over. Het is 2 weken heel erg geweest en daarna ging het per week beter. Nu is het weer helemaal goed, was echt een fase! Met afscheid nemen vooral geen ding van gemaakt. Gezegd dat ze lekker ging spelen en dat we haar in de middag alweer kwamen halen. Ik heb wel gezien dat ouders een hartje op hun hand en op de hand van hun kind tekenden. Als ze dan de ouders missen kunnen ze het hartje aanraken en aan elkaar denken. Ik vond mijn dochter daar wat jong voor, maar misschien werkt het.

Dat onderste heb ik met mijn oudste gedaan toen ze ging wennen op school, ze wordt volgende week 4. Dan met een kettinkje met moedermelk sierraad. Gezegd dat elke keer als ik er naar kijk, ik weet dat ze het superleuk heeft op school. Ze heeft het wel 100x tegen d'r juffen gezegd en ook tegen allebei d'r oma's.

Misschien maakt de voorbereidingen dus er over praten het soms al te groot. Ik zeg daarom het juist niet alleen de ochtend dat ze gaat. Dan zeg ik even tas in pakken we gaan zo... dus er juist minder groot ding van maken. Ik denk dat je onbewust spanning creëert omdat hij het zobiso al spannend vind. Het is niet spannend want hij vind het leuk.

Zobiso kan het een fase zijn kinderen voelen alles aan ook dat je zwanger bent extra aandacht dat ze willen en dat ze je misschien extra missen.Ook dat je dat de verandering naar de peuters voor hem misschien zelf spannend vind onbewust. Maar daardoor merk ik juist door te zeggen mama is er wel en er een minder groot ding van te maken. Ik zeg eigenlijk juist heel weinig alleen even in de auto wie er dan evt is die dag. Maar dat is echt de dag zelf . Je merkt vaak dat ouders dingen ook spannend kunnen maken voor kinderen. Door er een soort "ding" van te maken. En dat is het niet want hij vind het leuk.