Dag mama,
Hier gaan we intussen de derde week in van het avond drama… we krijgen onze dochter ‘s avonds heel moeilijk in bed! Vanavond ook weer, ze toonde duidelijk vermoeidheidssignalen vanaf 18u30, rond 19u zat ze in bedje maar ben uiteindelijk met haar bezig geweest tot 21u voor ze rustig kon gaan slapen. Ze blijft hyper wakker, huilen, roepen, willen spelen, niet naar bed willen, boos worden, de hele tijd boekjes willen lezen.
Super lastig deze fase…
We letten er overdag op dat ze buiten kan gaan en veel kan spelen. ‘s middags doet ze thuis wel nog een dutje, in de crèche zou ze wakker liggen in bedje. Ze gaat steeds rond 11u30 a 12u slapen tot ze wakker is (lukt de ene keer vlotter dan de andere keer).
Ik ben nu ook bijna 6 maand zwanger maar ik denk niet dat dat er iets mee te maken heeft, ik vermoed eerder een ontwikkelingssprong… mijn man denkt soms dat ze pijn heeft en daarom niet wil slapen, maar eens ze slaapt, slaapt ze meestal wel tot ‘s ochtends en ik vermoed dat ze bij pijn wel meer zou wakker worden?
Zijn er mama’s die al voorbij deze sprong geraakt zijn? Iemand tips? Ik lees op internet dat het gemiddeld 6 weken duurt maar man wat is dit lastig nu 😓
Ze wijst haar papa ook constant af en ze wil mij de hele tijd… ook al doet papa zijn best. Ze huilt ook terug bij het afzetten elders (wat ervoor niet zo was), dus die verlatingsangst is ook terug. Ze slaapt nog in een babybedje dus bij haar in bedje liggen is niet mogelijk. En vanaf we op de kamer komen wil ze opgepakt worden. Langs de ene kant weet ik dat ze dit nu nodig heeft maar soms vraag ik me toch af of ze met onze voeten aan het spelen is en ons gewoon bij haar boven op de kamer wil hebben…
Ik hoop zo hard dat dit snel over is!