Afscheid nemen van me buik

Ik ben vrijdagavond bevallen en mis mijn buik wel. Ik ben echt ontzettend blij met mijn kind en ook heel blij dat ik mijn gewone broek en lievelingsshirt weer pas maar jeetje wat is dit raar zeg. Maaaaanden lang ben je zo veel bezig met je buik en ineens ligt die 'buik' in je armen. Ik probeer er maar niet te veel aan te denken en gewoon te genieten van mijn kind 💙

Ondanks dat ik gigantisch klaar was met zwanger zijn, mis ik het getrappel in mijn buik zo ontzettend erg 🤭. Zeker omdat mijn vriend niet weet of hij hierna nog een kindje wilt. Wil er haast niet aan denken dat dit mijn allerlaatste zwangerschap kon zijn 🥲. Geniet nog heel even van je buik voor zolang het duurt en succes met de bevalling 😁!

Ik kan dit me nog zo niet voorstellen, ben altijd super sportief geweest en ik mis het soepel en ‘makkelijk’ bewegen zo erg. Makkelijk/normaal opstaan.. 🤭

Ahh ja ik heb dit ook. Ik ben echt he le maal klaar met zwanger zijn en hij mag van mij zsm komen. Maar ik geniet tegelijkertijd nog volop van de beweging in m'n buik en ik weet zeker dat ik het zo ga missen :(

Ik ben pas bevallen en moet zeggen dat ik het lekker vind weer mezelf te zijn. Niks zit in de weg en voel me weer heel licht. Hoewel de bewegingen in de buik wel erg bijzonder en leuk waren.

Bij m’n zoontje (nu 18 maanden) dacht ik er niet zo over na, maar toen ik me realiseerde dat dit de laatste keer zou zijn met een kleine baby in de buik vond ik het ook verdrietig. M’n dochter is 2 september geboren.

Ik had dit ook, ik was er heel emotioneel over de laatste maand. 's avonds als de baby veel trapte in bed, rolden de tranen over mijn wangen, ik wilde geen afscheid nemen. Maar ik bedacht me, en zei tegen mijn man dat het tijd werd dat hij er ook van kan gaan genieten. Sinds de bevalling ben ik er 0 keer verdrietig over geweest, dat viel me alles mee!

Dit is het enige wat ik zo ontzettend mis aan dezesmgerschal, tuurlijk ben ik blij dat ik mijn mannetje in mijn armen heb. Maar dat wrijven over je buik en die heerlijke schopjes 💙 Helaas aan alles komt een eind,.maar knuffelen met je kindje maakt alles weer goed hoor geloof mij En normaal bukken

Haha sinds de bevalling ben ik echt zoveel minder mobiel dan tijdens😆 ik kan echt niet makkelijk op staan

Ik herken dit heel erg, ik wilde ook absoluut nog niet bevallen maar ik kreeg pre eclampsie en werd ingeleid. Het voelde echt alsof de laatste twee weken me werden afgenomen. ik dacht ook dat ik me echt een lege huls zou voelen. Ik mis het wel maar lang niet zo erg als in het gedacht. Dat verraste me, maar kan jou dus ook overkomen

Zwanger zijn vond ik heel dubbel. Vreselijk om niet te voluit te kunnen sporten en bewegen. Maar het getrappel en die bewegende buik was zo bijzonder! Omdat het mn laatste zwangerschap was heb ik een 3D beeldje laten maken. Deze heb ik gisteren opgehaald, 2 weken na de bevalling. En ik moet zeggen dat het echt heel leuk is om m'n dikke buik op die manier te 'herdenken' 😀

Ja, ik herken het ook hoor… Nog een paar dagen en dan is mijn buik ook weg. Je went er aan en gezellig met zijn tweetjes. Maar aan de andere kant dat je weer mobieler bent, fatsoenlijk op een stoel kan zitten kijk ik ook wel weer naar uit! Tweeledig 😊

Ik ben ook bang dat ik het ga missen, ik snap je heel goed. Geruststellend idee dat het bij de meesten heel erg mee viel als ik het zo lees.

Ik mis haar ook in m'n buik. Nu is ze gevoelsmatig zo ver weg als ze niet op m'n buik ligt 🥺 Maar dat hoort erbij, huilen is ok, het is toch een soort afscheid. En naast dat afscheid krijg je een nieuwe liefde erbij..

Ik heb trouwens ook een buikbeeldje laten maken en een fotoshoot gedaan om mijn laatste zwangerschap op alle manieren vast gelegd te hebben..

Ja heel herkenbaar. Dat getrappel in je buik en intieme van echt lekker samen zijn… 😢 Ik lig nu met een kindje óp mijn buik. Die heerlijk tegen mij aan slaapt. Ook dat is intens genieten. Op een moment is het ook goed dat ze de buik verlaten. Geniet van die laatste momenten!