Alles even pittig (slapen, driftig etc)

Klinkt als ons verhaal waarbij het meeste ook niet vanzelf gaat en de overtreffende trap blijkt te zijn van alle variaties die er zijn wat betreft slaap, temperament, etc. Ik ben destijds gestopt met m’n werk na dit al veel later dan gepland te zijn gestart (9-10mnd). Inmiddels weer begonnen maar valt niet mee. Ik denk dat als je dat vloerbed rustig aan introduceert en de kamer echt goed veilig maakt (alsof het z’n gehele bed is) dan weet ik zeker dat dit gaat helpen. Hier hielp het heel goed. Als t nodig is kun je er bij gaan liggen en eventueel alsnog soms momenten mee naar eigen bed nemen maar je mogelijkheden zijn veel ruimer waardoor je meer je eigen bed weer terug hebt. Je geur zit in dat vloerbed als je er meerdere keren een tijdje naast gaat liggen dus veeeeel gemakkelijker weg te sneaken. Sommige kinderen zijn gewoon temperamentvoller en dus minder meegaand en meer uitdaging. Sommige kindjes kunnen zich ook erg bewust zijn van hun omgeving en/ of gevoeliger voor prikkels zoals een lipje van een broek of shirt of prikkels uit de omgeving of ook best slim zijn. Hebben dingen sneller door, sneller dan dat ze qua ontwikkeling kunnen. Dat maakt het wel wat uitdagend. Zo ervaar ik het hier tenminste. Geloof dat er wel boeken over zijn (voor zover je de kans krijgt deze te lezen haha). Maar ik voel met je mee iig. Over dat slapen. Ik las laatst een post van bureau van slaap op insta wat precies ging over dat 2 of 1 slaapje. Ik ben er ook mee bezig en als ik denk dat hij echt een tweede nodig heeft en niet lukt, ga ik met hem auto rijden of met de kinderwagen wandelen of vroeg naar bed. Vond t wel een verhelderende post. Hier dus ook nog mee aan t struggelen.

Zo te lezen is het ook gewoon pittig. Daar mag je eerlijk over wezen. Hier komt iig geen 2de. Niet dat onze dochter zo rampzalig is, maar gewoon omdat wij t ook pittig genoeg vinden. Maar Eef is wel echt geweldig! Dus we hebben ook geen 2de nodig 😉 Ok. Heb ik tips voor je? Probeer t ritme weer op te pakken. Probeer de moeilijke momenten leuk te maken. Vloerbed doet hopelijk veel. Mag hij zelf eten? Misschien vindt ie dat leuk. Zing een liedje erbij (Smakelijk eten van juf roos). Jullie hebben geen bad? Er zijn volgens mij een soort uitklapbadjes voor in de douche. Dan kan ie lekker spelen en spetteren in t water. Afdrogen is hier ook vaak niet fijn geweest. Zorg iig dat t warm is en probeer t ook leuk te maken met liedjes, speeltjes, kietelen. Zorg af en toe voor me time. Tijd voor jezelf, met vriendinnen. Dan ben je daarna weer opgeladen en kun je t beter aan. Dit kan voor mij zoveel verschil maken.

Herkenbaar hoor! Ik dacht altijd dat ik 2 jaar leeftijdsverschil tussen mijn kinderen wilde maar ik denk dat we beginnen aan de volgende als mijn zoontje naar school gaat 😅😅. Wij hebben ook een zoontje die erg pittig kan zijn. Heeft al heel lang een enorm sterke wil waardoor hij snel gefrustreerd raakt als iets niet mag/kan. Ons zoontje slaapt ook voornamelijk tussen ons in omdat ik snachts echt de puf niet heb om te troosten en 100 keer naar z’n kamer te gaan. Wat ik wel heb gemerkt is; alles is een fase. Dat is maar waar ik me aan vast hou, en dat helpt me ook om het een beetje los te laten. Wat betreft structuur; dat werkt hier ook wel goed. Soms 1 slaapje en soms 2. Maar daar plan ik de dag dan omheen. En als laatst nog een tip; hier werkt het om echt alles duidelijk te bespreken met hem en hem voorbereiden op wat we gaan doen. Ze begrijpen vaak meer dan wat je denkt. Als ik al een paar keer zeg wat we zo gaan doen en waarom, merk ik dat m’n zoontje er makkelijker in mee gaat. Ook gaat die steeds beter snappen dat sommige dingen gewoon echt niet kunnen/gevaarlijk zijn. Zoals kaarsen etc. Echt letterlijk alles met hem delen/uitleggen. Hopelijk heb je er wat aan. Het gaat uiteindelijk vast echt makkelijker worden 😁

Dank je wel voor je reactie! Wat lastig is het allemaal soms he? Kom er ook maar eens achter wat er dan precies is. Er speelt altijd zo veel tegelijk dus het zal wel een combinatie van allerlei dingen zijn, maar een oplossing is dan best lastig. Het vloerbed zien we beide best wel zitten. Al sinds vrij vroeg hebben we namelijk het idee dat ons zoontje weinig moet hebben van het ledikant. We moeten alleen onze weg er even in gaan vinden qua introduceren en wennen e.d. Hoe hebben jullie dit aangepakt? Ben nu ook aan het lezen over de overgang van 2 naar 1 slaapje. Heb zelf namelijk het idee dat de crux momenteel bij ons echt in het slapen zit. Hij lijkt wel constant vermoeid. Zeker is hij gevoelig voor prikkels en heeft hij temperament. Maar alles lijkt wel erger te worden door het gedoe rondom het slapen. Op de een of andere manier zijn we een ritme helemaal kwijt en loopt elke dag anders en elke nacht vreselijk rommelig. Slaapjes in de kinderwagen of auto doet hij niet meer, daar is hij te alert voor dus dat is helaas ook geen optie voor ons. Ik ga nog wat meer lezen over die overgang van slaapjes. Misschien moet ik toch nog even weer een stapje terug doen en 2 slaapjes aanbieden.

Bedankt voor het reageren! Ik snap jullie wel 😉. Het ritme oppakken, juist daar weet ik eventjes niet goed waar te beginnen. Net of er ook even ruis in mijn hoofd zit haha. Ik ga proberen even een stapje terug te nemen en te kijken hoe ik dit weer kan opbouwen. Zelf eten mag hij, maar alles wat hij graag at wil hij nu niet en wordt weggegooid. Brood en fruit gaat nog wel goed. Tijdens het avondeten wil hij eigenlijk alleen potjes op dit moment. We hebben helaas geen bad, vind ik heel jammer. Ik ga kijken wat er wel mogelijk is, leuk idee dank je! Me time is zeer belangrijk, ben ik met je eens. Hier ben ik sinds kort weer meer mee begonnen. Ik ben hier heel slecht in omdat ik altijd aan sta en in de zorg modus blijf hangen. In overleg met mijn partner werk ik hier nu aan.

Hoi mama, wat heftig en vervelend dat jullie hier doorheen gaan nu! Ik heb een zoon van bijna 4 en een van 16 maanden. Onthoud dit manta: alles is een fase! Heel simpel, maar zo is het echt. De ene fase is langer en heftiger dan de ander en als je er middenin zit dan is het echt helemaal niet leuk. Mijn relatie heeft ook echt onder druk gestaan, maar nu gaat alles een stuk beter! Wij houden nog steeds een wakkertijd van ongeveer 3 uur aan. Mijn zoon geeft niet aan dat hij moe is, maar uiterlijk 10.30 gaat hij gewoon naar bed. Meestal valt hij dan snel in slaap. Met de lunch maak ik hem dan wakker om hem vervolgens rond 15.00 weer neer te leggen. Ook weer als hij niet moe lijkt. Hij slaapt wel en heeft het dus nodig. Misschien kun je proberen om die tijden aan te houden en zo meer rust en ritme te creëren overdag zodat de nachten misschien ook volgen? Hoop voor jullie op snel beterschap! Sterkte ❤️

Dank je voor je reactie! Haha heel begrijpelijk. Lijkt mij zelf een ideaal leeftijdsverschil😜. Heb je dan weer alle tijd voor de baby. Maar hier zal iedereen wel anders instaan. Wat herkenbaar ja, die hele sterke eigen wil heeft ons zoontje ook al heel lang. Is jullie zoontje ook altijd alert geweest? Ons zoontje sliep bijvoorbeeld al vrij vlug niet meer in de kinderwagen. Alles mee willen maken. Die puf hebben wij dus ook niet. Ik vind het ook helemaal niet erg als ons zoontje eens een slechte nacht heeft of af en toe tussen ons in ligt. Maar nu is het all over the place en geen structuur meer. Dat alles een fase is lukte mij tot nu toe ook heel goed om aan vast te houden. Dat bleek namelijk ook elke keer waar. Alleen dit keer duurt het wel erg lang en de laatste week lijkt nog wel weer erger dan eerder. Oh en goede tip over alles benoemen en uitleggen! Dit doe ik al vaak, maar ga ik nog beter op letten. Ze snappen inderdaad toch al erg veel. Merk trouwens dat ons zoontje de laatste week ook weer extra hard gaat qua ontwikkeling en opeens nieuwe dingen kan doen/zeggen. Hopelijk gaan we gauw weer een makkelijkere fase in.

Mijn zoontje heeft nooit in een kinderwagen geslapen, nog nooit in de box in slaap gevallen of op schoot. Moest altijd in een donkere kamer of met een doekje over z’n ogen. Echt afgesloten van de wereld dus. Inderdaad vanaf dag 1 al erg alert. Ons zoontje slaapt gelukkig wel vrij goed tussen ons in, dus voorlopig laten we het lekker zo. Zitten ook te denken aan een vloerbed omdat hij graag veel ruimte inneemt. Benieuwd naar jouw ervaring straks! Ik twijfel soms wel om een slaapcoach in te schakelen (slaaptipsvoorbabys lijkt me wel wat) zodat we daardoor een beetje meer houvast hebben misschien. Jullie dat al overwogen? Ik denk inderdaad dat ze op deze leeftijd enorme sprongen maken, dus daar zal het zeker te maken mee hebben. Verder geniet ik juist wel met de dag meer van hem omdat ik het eigenlijk wel steeds makkelijker vind worden. Pittige baby fase en nu hij steeds meer begrijpt en kan zit hij ook lekkerder in z’n vel. Baby zijn wilde hij graag overslaan. Het is ook echt een heerlijk energiek, en grappig kind. De dagen samen met hem zijn pittig, maar ik kan ook wel enorm genieten van z’n streken. Wel altijd weer blij als ik woensdag weer aan het werk kan na za, zo, ma, en dinsdag vrij 😂

Ja, alles is een fase. Inderdaad heel goed om te onthouden. Tot nu toe kon ik daar ook wel goed aan vasthouden. Deze fase is alleen wel echt lang en heftig, maar net wat je zegt de ene fase zal dat ook meer zijn dan de andere. Ook mijn relatie lijdt er soms wel onder. We staan gelijk in de opvoeding en zaken wat betreft onze zoon, maar op andere vlakken verschillen we best wel. In zo'n pittige fase komen die verschillen dan nog x10 onder een vergrootglas 😅. Qua slaaptijden en wakkertijden hierin hebben we nooit strak gezeten. Het liep altijd wel zo lang er enigszins regelmaat en rust in zat. Inderdaad toch ook weer even beter kijken naar de wakkertijden. Die zijn soms namelijk echt flink lang waarmee we oververmoeidheid waarschijnlijk weer in de hand werken. Dank voor je bericht en het meedenken❤️

Wat ik begrepen had was dat als je te vroeg overgaat, dit vaak pas na ong 2 weken voor verstoring van slaap kan leiden: heel vroeg wakker, oververmoeid, elke anderhalf uur wakker worden. Maar begreep ook dat de overgang zelf ook rommelig kan verlopen en het even zoeken is. Dat terugpakken naar 2 slaapjes op dagen dat een kindje minder goed heeft geslapen in de nacht, ziek is, niet fit of overprikkeld oid… niet zo vreemd is. Ja moet ook nog maar zien of die van ons dit vol gaat houden maar het tweede slaapje was gewoon ontzettend laat waardoor we tot 12u ‘s nachts met hem op zaten. Het streefde het doel voorbij. Toen we het vloerbed hadden, had ik hem eerst nog in ons bed (partner sliep ff ergens anders) en gaf ik nog borstvoeding. Die van ons had niks met een ledikant. Wegleggen was drama, al redelijk snel. Dus laten liggen en weg sneaken was de oplossing. Dat is met je eigen bed en een breed vloerbed precies wat je kunt doen. We zijn eerst overdag begonnen. Erbij liggen totdat hij sliep. Eerste slaapje (toen nog 3) is t gemakkelijkste. We bleven er eerst volledig bij en gingen na enkele keren weg nadat hij sliep. Tweede slaapje erbij en in de avond startte hij daar ook. Erbij liggen totdat hij sliep. Een knuffeldoek erbij en weghalen zodra hij sliep. En zodra hij voor t eerst wakker werd, meegenomen naar eigen bed. En dat steeds verder uitgebouwd. Dus steeds troosten/ voeden in z’n eigen bed en waakmoment daarop in ons eigen bed. Als het minder goed ging, stapje terug en als het weer beter ging steeds langer in t vloerbed. Wel zorgen dat de gehele kamer kind proof is. Bij de ingang hebben we een kleedje liggen en verderop een doos Duplo zodat hij wat kan spelen als hij zou willen. Doet hij nu alleen als we erbij zijn, anders gaat hij eerst huilen. Baby steps. Steeds kijken of je een stapje erbij kan. Dit hebben we gedaan toen hij 8/9 mnd was ofzo. Dus is wel een andere leeftijd. Misschien is het nu wel gemakkelijker. Die knuffeldoek legden we dan in de hoek van het bed, zodat hij die steeds kon pakken. Erbij liggen deed ik met deken en kussen. Dus was wel telkens vanalles aan het opruimen maar het levert je steeds meer uren eigen bed op.

Pfoee klinkt alsof het allemaal even heel pittig is! Maar besef wel dat hij zelf ook veel last heeft van het slaaptekort en stuk rustiger, vrolijker en liever als jullie daar weer een goede afstemming in hebben gevonden. Hier hielp de overgang naar 1 slaapje juist! En een slaapconsult waardoor we echt haar plan samen gedisciplineerd inzette, binnen 3 dagen wereld van verschil. Je kan ook op internet veel tips vinden maar nu hielden we ons er echt aan en wijzigden niet steeds van strategie.

Lieve mama.. Vergelijk alsjeblieft jouw dreumes niet met die van een ander. Ik snap dat je onzeker wordt van andere situaties die je hier leest. Maar het maakt jou alleen maar onnodig onzeker. Je doet namelijk niet per se iets fout! Ieder kind, iedere ouder, ieder gezin en iedere situatie is en omstandigheden zijn anders. Wij hebben ook een dreumes met een pittig karakter. Erg opvliegend en een heethoofd. Hij slaat, knijpt, bijt en trekt haren. Als hij boos is, kun je maar beter uit zijn buurt blijven zeg maar…🫣 Hij zoekt grenzen op. Als iets niet mag is het extra leuk. Als iets wel mag, geeft hij er een draai aan waardoor het toch weer niet leuk is.. typisch dreumesgedrag, eigenlijk! maar o wat is het een heerlijk ventje. Naast een heethoofd heeft hij zo veel liefde die hij strooit, is hij schattig en pakt hij iedereen in want een lieffie is hij ook echt! Wat ik wil meegeven.. Praat met elkaar. Wat willen jullie als ouders? Bespreek met elkaar een paar punten wat wel en niet mag. Wat jullie wel en niet willen. Gewoon een paar. En wees daar dag in dag uit consequent in. Wees voorspelbaar. Een ritme kan ook zonder vaste tijden. Ritme is bijvoorbeeld ook een volgorde van dingen. Na de boterham standaard naar bed. Of na het fruit eten lekker naar buiten of spelen. Als iets niet mag, nee zeggen, duidelijk zijn. En bij herhaling uit de situatie halen. Stem af met je partner hoe jullie dat aanpakken, dat het zo veel mogelijk gelijk is. Wat het slapen betreft.. Ik heb hier thuis 2 slapers die het tegenovergestelde zijn… Mijn dochter (3) sliep overdag altijd heel goed. ‘s nachts drama. Consequent zijn was the key. Maar.. toch hebben wij heel vaak met haar drama in de nacht. Periodes die goed gaan en dan weer niet. Uiteindelijk besloten we ons er aan over te geven. We waren zo gefrustreerd, het kostte zo veel.. dat het ons uiteindelijk beter leek om uit te proberen wat het deed als we ons er aan over zouden geven. Dat bleek een schot in de roos. Ik wilde ook graag hetzelfde doen wat iedereen deed.. kindjes in onze omgeving met dezelfde leeftijd in een open bed… Dat bleek drama voor onze dochter… ze ligt weer lekker in haar ledikant, maar met een opstapje ernaast. Ze kan er nu zelf uit en komt naar ons toe als ze dat wilt. Ze neemt dan lekker haar kussen en knuffel mee, ik trek haar in ons bed tussen in en we slapen allemaal meteen weer verder. Maar ze begint altijd in haar eigen bed. Wij wilden namelijk ook ons bed weer voor onszelf, maar vinden een goede nachtrust ook heel belangrijk. We werden met die slechte nachten ook een stuk minder gezellig voor elkaar. Mijn zoontje (1) sliep ‘s nachts al snel door. Maar slaapt overdag ruk.. meestal maar een uurtje. Ik heb werkelijk alles geprobeerd, niks werkt. Wat ik wil zeggen is.. Stel prioriteiten. Praat met je partner. Stem af wat voor jullie belangrijk is en nog belangrijker handel daar naar. Ook als jullie moe zijn. En als laatste.. uitzingen. Alles is een fase, alles gaat voorbij. Weerstand moet worden opgebouwd, tanden worden een gebit, driftige dreumesen worden bijdehante peuters.. Uiteindelijk komt het goed. Laat los wat kan, pak aan wat moet. Uiteindelijk komt het goed!

Zeker besef ik me dat. Het is voor ons allemaal even moeilijk. Ik ben me ook aan het verdiepen in de tips wat betreft van 2 naar 1 slaapje, hoe dit aan te pakken. Evt overweeg ik ook een slaapcoach, maar dan wel een gentle slaapcoach. Maar goed dit is nog ter overweging. Dank je voor je reactie!

Dank je voor je ontzettend lieve, en verhelderende, reactie. Hier heb ik zeker wat aan. Ik realiseer me ook zeker dat weerstand opgebouwd moet worden. Ziek zijn hoort er helaas bij. Dat hij logischerwijs tanden krijgt, dat driftbuien erbij horen. Het is meer dat mijn veerkracht echt even op is. Ik heb zelf vanaf 5 maand na de bevalling niet echt geluk gehad met mijn fysieke gezondheid. Daarnaast nu zelf ook aan de lopende band verkouden of (buik)griep. Plus met mijn werk erbij, huishouden, winterdip, het slechte slapen van de laatste tijd en wat irritaties met mijn partner over en weer, is de veerkracht en positieve instelling even weg. Hier ben ik me heel bewust van en ook actief mee aan de slag om hieraan te werken. Daarnaast wil ik toch deze week nog even met mijn zoontje naar de huisarts. Het slapen gaat al weken slechter dan hiervoor, maar de laatste week spant de kroon. Vandaag ook weer bij het slaapje overdag en bij het slapen vanavond (bij het liggen) veel huilen (krijsen zelfs), al bijna een week diarree achtige ontlasting, veel scheten laten. Kan dus heel goed buikpijn zijn waardoor het slapen nog slechter gaat en wil ook zijn oortjes even laten checken. Maar ik kan zeker wat met je bericht. Vergelijken met andere kindjes heeft inderdaad geen nut en goed praten en afstemmen met mijn partner is zeker belangrijk. Dank je wel voor je bericht😊

Een slaapcoach werkt ook enkel als je iemand zoekt die bij je past. Aangezien het ons van overleven naar heerlijk ontspannen nacht en avond heeft gebracht wil ik het graag aan zoveel mogelijk mensen meegeven. Waren oprecht de best besteedde euro’s van het jaar voor ons. Hopelijk vinden jullie gauw iets wat voor jullie werkt