Dubbele standaard fulltime werken

Ik merk op mijn werk waarbij ik fulltime werk, heel vaak vragen/opmerkingen krijg (voornamelijk van mede/collega's) "hoe doe je dat icm je kleintje", "lukt het wel icm je kleintje", "Dan ben je wel veel dagen van huis", "waar is je kleintje dan als jij werkt" " wel heel pittig en veel of niet icm je kleintje" etc etc... Ik merk dat ik dat heel vervelend vind en het gevoel heb mij telkens te moeten verantwoorden, wat ik dan ook doe; " maar ik werk ook 1 dag in de week thuis en heb veel vrijheid in mijn functie dus kan ook optijd naar huis en in het weekend of na bedtijd van de kleine nog werkzaamheden verrichten". Ik hoef mij niet te verantwoorden en eigenlijk moet ik dat ook niet meer doen, maar toch doe ik t omdat ik merk dat er een oordeel in deze vragen/opmerkingen zitten en ik deze dan toch daarmee wil wegnemen. Herkennen meer vrouwen dit? Als ik aan mijn man vraag, die ook fulltime werkt of hij wel eens dit soort vragen/opmerkingen krijgt, geeft hij aan dit letterlijk nog nooit gehoord te hebben. Vind het zo jammer dat "we" nog zo ouderwets zijn ingesteld dat dit soort oordelen alleen bij de vrouw neergelegd worden (Ik vind overigens dat ze bij geen van beide neergelegd moeten worden). In het buitenland is het in veel gevallen ook heel normaal dat je ook als vrouw fulltime werkt, maar in NL lopen we daar erg mee achter merk ik. Lopen meer hier tegenaan? Ben benieuwd naar jullie verhalen.