Erkening? Normaal gedrag?

Hij ligt trouwens sinds kort in een campingbed te slapen, waar die dus nu wel in blijft liggen en vandaag voor het eerst eruit is geklomen

Wat pittig zeg! Ik heb zelf een zoontje van 3 jaar en 2 maanden, en een dochter van 6 maanden. Ik herken dit heel erg. De eerste 2 maandjes toen mijn dochter geboren was waren net zo. Mijn zoon zijn gedrag veranderde ook zo uit het niets en zo heftig. Ik heb op een gegeven moment ook echt mn handen in het haar gezeten, dat ik niet meer wist hoe we dit moesten doen en wat er mis was met hem. Uiteindelijk draaide het van de ene op de andere dag bij. Nu is er niks meer van te merken en is hij weer helemaal de lieve rustige jongen die hij altijd was. Ik denk in ons geval iig dat hij gewoon flink moest wennen aan de nieuwe situatie en elk kindje reageert daar anders op. Geloof me het wordt echt beter, ook al zie je dat nu misschien nog niet🫶🏻

Mijn dochters zijn nu 6 en 3 jaar, maar ook onze oudste moest heel erg wennen na de komst van haar zusje. Bij haar uitte zich dat vooral ook in het ineens weer in haar broek plassen en poepen. Ze zei letterlijk 'ik wil ook weer een baby zijn'. Vanaf het moment dat haar zusje met 3 maanden mee ging naar de kinderopvang was het weer goed. Net alsof de behandeling toen weer gelijk was ofzo.

Ohhh ben dankbaar on dit te lezen dat er nog hoop is. Wou hem bijna laten adopteren (grapje natuurlijk hij kan ook af en toe nog steeds heel lief zijn) Zal jet dan toch jaloezie zijn en negatieve aandacht vragen zijn

Mijn dochter was een stukje jonger toen mijn zoontje werd geboren (net geen 2 jaar ongeveer), maar zij veranderde ook heel erg. Ze sliep weer heel slecht, werd heel snel boos krijsen slaan stampvoeten etc etc. Ik weet nog veel ochtenden (die om half 5 begonnen…) dat mijn dochter keihard aan het krijsen was, baby tje deed mee en ik echt medelijden had met de buren (en met mezelf). Hier duurde het wel langer. Misschien omdat ze nog zo jong was dat ze het niet snapte. Pas na een maand of 9 kwamen we in rustiger vaarwater 🥲 er komt geen derde kind hahah

Precies dus het gedrag wat hier nu ook wordt vertoond. Heb ook echt medelijden met mijzelf 😆 Maar dan weet ik nu door een paar herkenbare verhalen dat dit gedrag als "normaal" beschouwen kan worden bedankt en ik ga maar zo denken volgend jaar kerst is het over . En nee hier komt ook echt geen derde ben gelijk genezen

Hier een enig kind maar die deze week ook een vreselijk gedrag vertoont.. wat normaal vanzelf is moeten we 10x herhalen (kom hier voor tanden poetsen, geef dit a.u.b. etc) waardoor we ze uiteindelijk gaan halen en dan ´zijn we niet meer haar vriend’, ´doen we haar pijn’, ´ga ze niet komen’ en durft ze wel eens uithalen of haar tong uitsteken/spuwen. Ze heeft wel nog eens een fase gehad waarbij ze opnieuw wat grenzen aftoetste dus we hopen dat dit ook weer een fase is en blijven wel consequent reageren. Dus ik hoop alvast mee! 🤭

Ohh zo herkenbaar! Hier schelen ze net geen 2 jaar, dus de jongste is inmiddels ook al ruim een jaar. Het is met vlagen gegaan, maar het is heel vaak écht niet leuk geweest. Heeft toch wel echt een paar maanden geduurd. Ook met slaan en duwen naar haar zusje en ze stopte niet. Alles is ineens volledig omgedraaid en ze is súper lief, totaal ander kind. Slapen is alleen nog steeds niet top, haha. Elke nacht kruipt ze tegen mij aan in ons bed, maar slaapt gelukkig binnen 1 min weer door. Wat hier wel hielp was benoemen naar haar zusje 'ik ben even bezig met je zus, kom er zo aan'. Ook om positief gedrag extra te benoemen, vooral richting haar zusje. Ook al stopte ze dan vaak met het gedrag, haha.

Hoi, hier ook een ontiegelijke puberpeuter. Ze is 4 maanden geleden grote zus geworden en gaat daar eigenlijk erg goed mee om. Ik lees veel herkenning in sommige berichten over brutaal gedrag, niks willen en enorm de grenzen opzoeken en daar volledig overheen gaan. Ook stoot ze mij best wel af (ze is een papa’s kindje). Ik vind het fijn om te lezen dat meerdere in dit schuitje zitten want wij twijfelde aan onszelf. Jemig wat een fase 🫠

Ene kant wel fijn dat het niet aan ons ligt. Merk hier dat het heel erg help nu is het jouw tijd (doen we wat we moeten doen) en dan is het je broertjes tijd en dat met alles. Luistert die niet dan leg ik hem uit ja je tijd ging zo snel om omdat je niet luisterde is het nu tijd voor je broertje en moet jij weer wachten en heeeeeeeeel veeteelt geduld

Herkenbaar! Mijn zoontje is 9 weken en mijn dochter 3 jaar en 3 maanden. Ze is heel lief voor haar broertje, maar zoekt laatste tijd enorm grenzen op! Brutaal en plast soms ook ineens 3x in korte tijd in haar broek. Ook is ze weer héél vroeg wakker