Extreme eenkennigheid, tips gezocht

Hi, ons zoontje is niet per se eenkennig, maar heeft er ook regelmatig moeite mee als we uit beeld gaan. Bij ons lijkt het gewoon een fase. Het gaat namelijk steeds beter. Ik heb dus geen concrete tips, maar ik wilde je wel wijzen op een ander topic dat net is geopend: ineens extreme verlatingsangst. Wellicht komen hier goede tips voorbij.

Dank voor de tip! Ik zal dat topic even checken

Ik ben momenteel bezig met een studie die zich momenteel richt op dit vraagstuk. Vraag aan jou; wat gebeurd er wanneer je je zoontje weer ophaalt? Welk gedrag vertoont hij dan?

Mijn dochter was in het begin zo wanneer we op visite waren bij familie. Pff, ik keek er gewoon tegen op. Vervolgens ben ik echt een paar dagen bij ze gaan slapen of echt vaker dan normaal elkaar gezien. Toen werd het normaal voor haar, of ze is er overheen gegroeid geen idee eigenlijk welke het is. Maar ik ken het gevoel en weet dat het echt zwaar is

Hij komt dan gelijk naar mij toe, wil op mijn schoot of opgetild en gaat dan nasnikken.. Het huilen stopt gelijk als ik hem optil of hij bij me zit. Vervolgens wil hij wel een half uur op mij zitten, handje vasthouden ramen checkt hij steeds of ik het ben door omhoog te kijken

Sorry wat stom ik heb hier nooit op gereageerd :( Wat interessant dat je hier mee bezig bent voor je studie momenteel! Wanneer ik mijn zoontje weer ophaal of wanneer ik thuis kom en hij met mijn moeder is dan komt hij naar mij toe huilend, wil opgetild worden en dan neem ik hem op schoot en stopt hij met huilen maar snikte nog heel lang na. Hij kan dan wel een half uur op mijn schoot zitten en wil niet meer van mijn zijde wijken. Als ik dan ga plassen gaat hij al huilen.

Maakt niet uit hoor! Ik zie jouw bericht ook nu pas. Hoe gaat het nu? Is er iets veranderd in de tussentijd? Je gaf aan dat je heerlijk (neem ik aan) thuis gewoon mama kan zijn, en je kindje niet naar de opvang gaat. Hier zit waarschijnlijk iets, jouw verhaal vlug lezend. Rond de 2 jaar is het zichtbaar hoe een kindje gehecht is. Bij kinderen spreek je van exploratiegedrag en hechtingsgedrag. Het best is een balans tussen deze twee. Op het internet is veel te vinden over veilige hechting en tips om dit te stimuleren. Misschien zie je hier tips waar je in jouw situatie wat aan hebt. Nogmaals; op de leeftijd van jouw kindje is huilen en vastklampen tot op zekere hoogte normaal (hechtingsgedrag). Ik weet uit eigen ervaring hoe naar het is als je kindje zo moet huilen als je weggaat. Bij mij heeft het geholpen echt uit te leggen dat ik weg ga, dat ik terug kom en dat ze leuke gaat dingen doen met de persoon waarmee ze is. Maak er een feestje van als je terugkomt en verplaats de aandacht naar een leuke activiteit. Zo leert je kindje dat jij er gewoon weer bent na zoveel tijd en dat er wat leuks te wachten staat. Gebruik de tips om het veilige gevoel bij je kindje te bevorderen. Elk kindje is ook anders en beloopt een ander pad qua eenkennigheid. Heel veel succes!

Mag ik vragen wat voor studie je doet? Ik heb ook wel een vraag over dit onderwerp! :)

Ik vraag me een beetje af of dit echt een typische eenkennigheid is, of een combinatie van meerdere factoren bij elkaar en ga dan een beetje uit van het laatste. Vanaf de leeftijd van 19 maanden begint best wel een moeilijke fase. Inderdaad de eenkennigheid, verlatingsangst en vanaf 2 jaar kan daar jaloezie bij komen. Voor een kindje van deze leeftijd is het nog heel moeilijk te begrijpen dat hij zijn mama moet “delen”. Als ze ouder zijn dan kan je ze daar veel meer in betrekken en begrijpen ze beter wat er aan de hand is. Ik zou daarom op alle mogelijke wijzen meer betrokkenheid creëren voor zover je dat in de hand hebt. Ik weet natuurlijk niet wat je al doet, maar bij deze wat tips: helpen bij voeden, helpen bij het badje maar ook vooral het een op een moment samen en de persoonlijke aandacht. Misschien een idee om hem thuis te houden en de jongste mee te laten gaan. Qua eenkennigheid is het allerbeste om niks te forceren en eraan toegeven. Ik hoop dat je er iets mee kan of dat het inmiddels al verbeterd is🙏🏼

HBO Social Work. Toevallig net bezig met dit onderwerp. Je kan me ook privé een bericht sturen :-).

Hoe gaat het bij jou nu @mamavan2prinsjes?

Hi , dank voor het vragen😊 De eenkennigheid is iets beter geworden! De laatste weken kan mijn moeder eindelijk met onze 2 zoontjes gaan wandelen zonder dat de oudste helemaal van slag raakt. Heel fijn 🙏 Hij gaf haar laatst bij binnenkomst ook een knuffel dus ik denk dat hij eindelijk een band met haar begint te voelen. Verder krijgen wij volgende maand een doorverwijzing voor ons zoontje naar een infantteam als het goed is ivm autistische kenmerken. Wij hopen op fijne goede hulp 🙏

Dat hoop ik ook voor jullie! Fijn dat het wandelen met je moeder beter gaat! Heel veel succes!! 🍀

Dankjewel❤️

Hi, zou ik je een pb kunnen sturen? Ik zit in hetzelfde schuitje met mijn dochter. Ik vraag me ook weleens af of dit niet te maken heeft met autisme..

Hi! Ik ben ook wel benieuwd. Mag ik je een pb sturen?