Gevoel zo veel te moeten

Ik snap die doembeelden, heb het zelf ook heel erg. Ik heb toch door gezet en mijn eigen angst aan de kant geschoven. Die rapley methode doe ik niet, ik snij/bijt zelf kleine stukjes en ik merk nu dat hij echt goed aan het kauwen is. Het avondeten prakken we, maar geef wel stukken brood. Komkommer vind hij heeeeerlijk, hij wordt zelfs boos als hij geen stukje krijgt. Ik bijt het zo af dat hij wel kan kauwen, maar hij er niet in kan stikken. Gaat je kindje naar de opvang?

Ja ze gaat naar de opvang!

Hoe doen ze het daar? Als ze brood krijgt bijv denk ik dat ze daar ook stukjes krijgt?

Jaa ze krijgt brood daar, zonder korst. Hier thuis krijgt ze inmiddels ook brood, met korst. Dat ging op een gegeven moment van de ene op de andere dag hartstikke goed. Maar voor de rest krijgt ze dus nog geen stukjes eten. Ik heb het brood echt geregeld huilend geprobeerd omdat ik het zo eng vond. Soms zou ik willen dat ik dat gevoel zo veel te moeten wat meer los kan laten omdat blijkt dat het uiteindelijk allemaal wel goed komt en 'alles een fase is'. Nu heb ik bijvoorbeeld weer erg het gevoel dat in haar stukjes fruit en groente moet leren eten. Aan de ene kant denk ik dan; van wie moet dat? Aan de andere kant ben ik dan weer bang dat ik haar te kort doe of het problemen oplevert als ik nog langer wacht.

Ja ik snap je gevoel. Ik zou het proberen los te laten, want denk dat je meisje jouw stress ook aanvoelt. Ik ben begonnen met maispuffs, die smelten namelijk in z'n mond. Brood geef ik stukjes zonder korst en betrapte me er van de week op dat ik ze steeds groter snij. Komkommer geef ik ook zonder korst. Hier krijgt hij ook verder geen stukken nog. Uiteindelijk zijn er zoveel richtlijnen en moet je zoveel, dat je het gevoel heb dat je het als ouder zijnde nooit goed doet. Geef het even tijd, het komt echt wel goed. Als ze al brood krijgt, kan ze daarmee iig oefenen en leert ze ook te eten. Probeer die maispuffs o.i.d. eens, ik vond het top.

Het komt wanneer het komt! Ik heb nog nooit een volwassene gezien die nooit heeft leren eten 😅 Ik houd mezelf voor "food under one is just for fun" Laat je kleine lekker ontdekken en proeven. Zolang ze goed groeit, genoeg plas en poep luiers heeft en meestal gewoon vrolijk is doe je het hartstikke goed!

Ik snap je gevoel, dat had ik bij mijn eerste ook. Maar gewoon lekker doen wat goed voelt, komt echt vanzelf. Nu bij de tweede ben ik veel relaxter in

Even een aantal dingen die mij geholpen hebben: - ‘kokhals’ reflex zit voorin de mond nog. Het gebeurt dus snel maar voorkomt dat het zoals bij ons pas achterin de keel begint dus zit het vaak niet eens zo diep als bij ons als we ons verslikken. - als ze het eruit willen hoesten/ kuchen met geluid zit het sowieso nog boven de stembanden. Anders zou je geen geluid meer horen. - rood is wachten en blauw is ingrijpen - app van Solid Starts vond ik verhelderend met alle uitleg per product en hoe aan te bieden en dan ook even de tekst lezen - kijk naar je kindje want de een kokhalst bij veel en is snel te gulzig nog en de ander doet het al heel keurig.

Dat ‘moeten’ herken ik ook. Het is vooral m’n omgeving die iets vind omdat het de norm is. Net als voedsel is opvoeding en kinderen bijna een soort religie. Als je iets anders vind, zijn mensen al snel beledigd of voelen ze zich aangevallen omdat zij het wel anders deden. Mensen zijn geneigd om elkaar zoveel mogelijk bij elkaar te houden/ kudde gedrag want dat leverde vroeger in de oertijd de beste overleving op. Met als gevolg dat je herinnert wordt aan wat anderen als de norm zien. Maar volg je kindje en je eigen gevoel ook als dit lastig is. Ik vind het ook echt soms lastig.

Misschien kan het helpen een (online) eerste hulp cursus voor baby's en kinderen te volgen? Zo krijg je misschien het vertrouwen dat je wel precies weet hoe je zou moeten handelen in het geval dat het "mis" zou gaan.

Ja dit! Beginnen met die maissnackies. En dan brood zonder korst, met wat boter op. En banaan is ook wel een goede om mee te oefenen.

Ik vind komkommer dus heel eng. Dan geef ik liever zachtgekookte broccoli of wortel

Je 'moet' natuurlijk niks. Maar de vraag is: denk je dat je het over bijv 2 maanden wel durft? Eens zal de eerste keer zijn, en dat blijft eng, nu of straks. Misschien helpt het om de eerste keren in aanwezigheid van een bekende te doen die je capabel acht? Bevriende huisarts o.i.d.? Of gewoon je nuchtere partner misschien. Wij geven al sinds het begin stukjes, want mevrouw weigert gevoerd te worden :p

Je moet helemaal niks, hier geen rapley, ik voer hem liever zelf. Al mag je dat niet meer hardop zeggen geloof ik 😅

Ik zou lekker doen waar jij je goed bij voelt. Vroeg of laat eet iedereen vast voedsel in grotere stukken! Mijn dochter heeft 50+ dingen gegeten maar nog geen brood. Het is er nog niet van gekomen. Wat mij hielp in het begin was solid starts (zowel de app, als de instagram als de bundels die je kan kopen) en een EHBO cursus doen. Voelt iets goed? Dan geef ik het heel/in grote stukken. Twijfel ik? Dan prak ik het/maak ik kleine stukjes en de volgende keer weer iets groter.

Hoe gaat t nu? Ik geef potjes 🙈

Hier een kleintje die het liefst alles zelf doet. Op de opvang krijgt ze een warme maaltijd tussen de middag en hier eet ze bijna alles. Met een vork of lepel duurt nog wel even, maar zolang ze goed eet ben ik blij. Ik was ook echt verbaasd toen ze een paar maanden terug vertelde dat ze daar al met de pot mee at in plaats van gepureerd eten at maar ze doet het super goed.

Zoals ik het lees, heb je vooral angst dat het misgaat. Je kunt het ook omdraaien en zien als voortschrijdend inzicht waar je iets mee kunt doen. Begin eerst eens met inlezen hoe het werkt met stukje leren eten. Bedenk dat ze rond 6mnd en tijdje een kokhalsreflex hebben die wat meer voorin de mond zit en dus gemakkelijk alles eruit werken, daar waar het bij ons pas echt zowat in de keel zit om ons te laten kokhalzen. Daar maken ze gebruik van bij het leren eten van stukjes. Het is een stukje bescherming. Vervolgens heb je goede boeken en apps die je kunnen helpen bij het gestructureerd aanpakken van het introduceren van stukjes. Het voedsel moet tussen de vingers fijn te knijpen zijn en niet terugveren. Dus komkommer is niet het handigste om mee te beginnen. Solid starts, zoals eerder genoemd, is echt een super goeie app om eens op je telefoon te zetten. Dan heb je de boeken van Stefan Kleintjes. Weet hoe je elke soort aanbiedt. Dat neemt al een groot deel van de angst weg want jij krijgt controle over dat stukje. Vervolgens hebben we hoe de vuistregel: rood aanlopen is niets doen, blauw is ingrijpen 😉 zolang je geluid hoort bij het kokhalzen, zit het boven het strottenhoofd en werken ze het er eigenlijk altijd wel uit. En zo ga je steeds nieuwe stapjes zetten. Bedenk dat als je potjes blijft geven, deze ook steeds meer stukjes bevatten naarmate je potjes kiest die mee gaan met de leeftijd van je kind. Hopelijk kun je hier iets mee.

Had hieronder al eens gereageerd zag ik. Ben wel ontzettend benieuwd hoe het nu gaat. Heb je een besluit genomen hierin en lukt het nu een beetje met je eigen weg erin kiezen.