Hoe overleef ik mamadag?

Ik denk dat ik (nog) niet zo duidelijk dit gevoeld heb, maar ik herken wel dat ik echt absoluut geen thuisblijfmoeder ben en een hele dag alleen met onze zoon ook best vermoeiend kan vinden. Soms zijn er dagen dat het gewoon niet vanzelf gaat en dan kan ik ook zo gefrustreerd raken. En dat schuldgevoel, tja, volgens mij is dat juist ook weer een teken van goed moederschap. ;) Ik vroeg het toevallig deze week aan mijn man. Die had vakantie terwijl ik een volle werkweek had en de opvang was dicht, dus hij was degene die bij onze zoon zou zijn. Uiteindelijk heeft hij hem meerdere dagen een paar uur tot een hele dag uitbesteed aan zijn ouders, omdat hij zelf zo druk was met een klusproject. Dat is weliswaar voor mijn zoontjes verjaardag, maar toch, ik voelde plaatsvervangende schuld terwijl hij het allemaal prima geregeld zo vond! Nul schuldgevoel. 🙈

Dat gevoel van uitgeblust zijn herken ik wel. Ben altijd zo blij als mijn man thuiskomt zodat ik eventjes 5 min voor mezelf heb 😂 Het wordt wel steeds beter bij mij, ik geniet steeds vaker van de dagen die ik alleen met haar heb. Maar ook ik verlies mijn geduld regelmatig en ik kan behoorlijk overprikkeld raken van alle rommel en alle geluiden van het speelgoed.

Haha ik denk dat ik ook gewoon minder perfectionist moet zijn. Mijn man is heel relaxt tijdens zijn papadag (in mijn ogen laks), maar herkent dit dus totaal niet. Bijvoorbeeld mijn dochter eet momenteel alleen bananen en brood goed, dus hij denkt: oké dan geef ik altijd bananen en brood. Terwijl ik me dan druk ga maken om vitaminen en variatie, en vanalles ga maken dat vervolgens toch op de grond beland. 😂

Wij hebben dit eens perfect kunnen benoemen onderling…. Als ik een mama dag heb dan speel ik met onze dochter, doe ik de was tussendoor en zodra ze naar bed gaat, ga ik stofzuigen, afwassen, strijken, opruimen enz. Als mijn man een papa dag heeft dan zet hij af en toe de tv aan als hij even geen zin heeft om te spelen en zodra de dochter in bed zit, zet hij zich in de zetel of achter zijn pc te gamen… Door dit te benoemen begint hij wel te begrijpen dat het lastig kan zijn voor mij… want hij is na een papa dag al moe 😂🫣 Tegenwoordig kan ik zelf iets beter loslaten en het speelgoed laten slingeren, eens een dagje overslaan met stofzuigen of ook gewoon meer eens aan mijn man vragen om te helpen eens de dochter s avonds in bed ligt. Mijn man heeft nu toevallig in een week 2 dagen alleen geweest met de dochter en hij zei dat hij veel meer het gevoel had van uitgeput te zijn met haar… dus dat vindt ik wel een voordeel, hij snapt nu wel hoe ik me soms voel als ik 3 dagen in de week heb met haar (zalig en leuk maar soms ook echt overprikkeld en vermoeid).

Ik had dit ook heel erg. Ik werkte 3 dagen en nog 1 verlofdag in de week. Ik heb besloten om na onze vakantie te stoppen met de verlofdagen. Ik merk dat ik veel meer energie en ook leuker voor haar ben als ik uit mijn werk kom. De dag dat ik dan alleen met haar thuis ben wordt dan echt een mama dag. Omdat ik zo perfectionistisch ben moet het huis ook helemaal op orde en gepoetst, dat doe ik niet meer op mama dag. Wat ik samen met haar kan doen (zoals was vouwen) wel! Als ze slaapt doe ik ook lekker wat voor mezelf. Ik merk dat me dat echt goed doet. Ik ben gewoon geen thuis blijf moeder 🤷🏼‍♀️. Mijn vriend heeft ook een papa dag en behoud die ook na zijn verlof, hij vind het fantastisch. Dan zijn we er 4 van de 7 dagen voor haar, werkt voor iedereen het beste bij ons 😊

Nou dit gevoel heb ik ook precies. Ben een goede moeder, maar niet voltijd 🤭 En dan heb ik dit gevoel al, terwijl ik 4 dagen werk...

Voel je niet schuldig hoor, het is ontzettend vermoeiend om constant aan te moeten staan. Je moet constant opletten dat ze niet vallen/ aan dingen zitten/ gekke dingen in hun mond stoppen/ samen spelen etc etc. Tel daar het huishouden bij op en een perfectionistisch karakter = enorm vermoeiend. Het is niet dat je je dochter niet aan kunt :)

Heel herkenbaar. Vind t vooral vervelend als er doorlopend een beroep op je wordt gedaan. Ik heb het echt nodig om af en toe op te laden/ontprikkelen. Onze oudste wordt in november 3 en die leeftijd vind ik al veel makkelijker dan een (net geen) baby. Hij kan zichzelf makkelijker vermaken, zodat ik ook even een kwartier rust heb, en hij haalt niet elke 2 seconden gekke capriolen uit zoals de jongste (net 1).

Probeer je er bij neer te leggen dat dat ook helemaal niet hoeft 🥰. Ik sta er nu in; beter een vrolijke moeder en alle tijd hebben als ik er ben, dan aan t einde van de dag chagerijnig en uitgeblust 🙈. Ik merk aan me dochter dat het voor haar ook leuker is 😅🙈

een hele dag met kind(eren) kan ook gewoon ontzettend vermoeiend zijn, en in mijn ervaring veel zwaarder dan een dag werken. mijn man ervaart dit ook zo. regelmatig zijn wij rond vd dag helemaal op en niet te genieten omdat we dan compleet overprikkeld zijn en we zijn niet perse extra gevoelig of perfectionistisch. 2 x in de week hebben we beide de kinderen (1 en 3) een halve dag, en moeten we de andere helft vd dag werken. dat zijn de fijnste dagen vinden we beide omdat we de kids dan een 100% aanwezige geduldige ouder kunnen geven. een halve dag is net genoeg om voor ons gevoel een goede ouder te zijn en een goede werknemer. een hele dag werken worden we beide trouwens ook niet meer blij van 😉