Hoe overleef ik mamadag?

Hebben jullie ook wel eens (lees: vaak) momenten dat je jezelf gewoon ongeschikt vindt als ouder? Dan bedoel ik niet spijt hebben van een keer iets onhandig aanpakken, maar een karakter dat structureel slecht samen gaat met kinderen 🥲 Ik heb vooral weinig geduld en kan heel slecht tegen herrie en rommel. En ben perfectionist. Vandaag in feite een heel prima dag gehad met mijn meisje, en toch ben ik einde dag helemaal uitgeblust en loopt de frustratie emmer over. Na een werkdag heb ik dit helemaal niet... Ik voel me dan toch schuldig naar mijn meisje toe dat ik haar in feite gewoon niet 'aankan'.