Pffff we hebben echt een flinke draak in huis op het moment. Dochter is vorige week 1 geworden en het lijkt wel alsof de sfeer sindsdien helemaal omgeslagen is. Driftbuien, huilbuien, mega aanhankelijk, niet meer alleen willen spelen, boos worden als iets niet meer mag. Ik vind het heel lastig op het moment en ik ben ook een beetje verdrietig, omdat ik bang ben dat ik iets fout doe. Op de opvang en bij oma is het allemaal leuk en gezellig en op de dagen dat ze alleen met mij is, is het de hele dag zeuren en huilen. Dat begint al vanaf het moment dat ik haar luier moet verschonen, dat is echt elk moment drama. Huilen, huilen, huilen...
Zo. Mijn frustratie is ook weer ff kwijt haha! Maar zo lastig, ik ken haar zo helemaal niet, ik weet ook niet wat er aan de hand is... slapen gaat goed, eten en drinken gaat goed...