Mijn zoontje is net 2 weken oud en eigenlijk is het een heel flink mannetje, we mogen echt niet klagen. Toch merk ik dat ik het erg moeilijk heb om er van te genieten. Helemaal geen roze wolk...
Voel me constant schuldig dat die moedergevoelens er nog niet echt zijn, tuurlijk voel ik wel al liefde voor dat ventje maar ik kom ook wel rap gek als ie weer begint te huilen. Ik kan daar niet zo goed mee om (deels door vermoeidheid denk ik), wat me bang maakt...
Iemand die dit ook heeft meegemaakt?