Onrust

Hier nog zo’n jongetje. Een heel boekje uitlezen is me hier ook nog nooit gelukt. Hij blijft gewoon niet zitten, is met z’n aandacht allang weer ergens anders bij. Hier ook continu aan het rennen, klimmen en tillen. Hij is over het algemeen wel gewoon vrolijk en slaapt ook prima dus ik denk dat het gewoon bij z’n temperamentvolle karakter hoort..

Hier precies zon meisje 😅

Lukt hier ook niet, alleen bij tv kijken kan ze even stil zitten 🤭 Een boek lezen gaat heel snel, verhaaltje kan maar 1 zin per bladzijde zijn als het niet 1 woord is 😆

Vandaag ook maar eens n filmpje op gezet maar zelfs dan klimt hij binnen 3 minuten op de rand van de bank. ondanks lekker snacks die ik erbij had gepakt. Dacht even momentje rust samen maar helaas 😆

Herkenbaar, onze zoon deed dat ook en nu onze dochter ook. Hoor er helemaal bij denk ik. Onze oudste is nu 3 en kan nu wel rustig even ergens op concentreren. Onze dochter vliegt alle kanten op 😂

Heel herkenbaar bij onze dochter! Erg temperamentvol meisje. Zit nooit stil! Boekje drie blz en dan is het klaar, alleen boekjes waarbij ze iets kan doen (flapjesboeken) kan ik uitlezen. In de kinderstoel moet ze echt vastzitten om rustig te kunnen eten.

Hier ook zo’n stuiterbal 👍🏻

Ik herken het helemaal…🙈 Maar ook in publiek ergens. Wanneer ik ergens lunchen ben en hij is mee, rent hij de keuken in, haalt bestek bij andere mensen van tafel etc… Hahah, leuk maar ook doodvermoeiend soms hoor

Is heel normaal. Kinderen hebben een korte spanningsboog. Mijn 2 zoontjes (1,5 & 2,5) hebben ook een spanningsboog van 0sec. Ik merk nu wel dat het bij 2,5 jaar wel al wat beter begint te worden en dat de fantasie gaat ontwikkelen en dat ze voorkeuren krijgen met wat ze graag spelen. Ik zit nu in therapie met mn oudste omdat ik mij altijd zorgen maakte of er iets mis was met hem omdat hij heeeeel druk is en niet tot spel kan komen. Maar er is helemaal niks mis met hem en het blijkt volkomen normaal te zijn. We zijn nu elke dag bezig 10 min met onze volle aandacht in zijn belevingswereld te spelen. Dus geen tv en telefoons en ook niet met zijn spel bemoeien. Maar echt observeren en pas meespelen als je kind je uitnodigd. Vooral dichtbij hem zijn met onze volledige aandacht en benoemen wat hij doet om zijn denkwijze te leren begrijpen