(Onterechte) onzekerheid over ontwikkeling

Ik heb me altijd voorgenomen om alles qua ontwikkeling van de kleine op zijn beloop te laten onder het mom van ‘alles op zijn eigen tempo’. Dat probeer ik nog steeds heel erg, maaaaar ik merk toch dat ik met anderen ga vergelijken en dan onzeker wordt. Hij is nu 10,5 maand en tijgert al een tijdje, maar kan nog niet kruipen, zelf zitten, staan, zwaaien, klappen oid. Zie (ook in omgeving) en lees zoveel kindjes die al veel meer kunnen op deze leeftijd en wordt dan toch steeds weer onzeker, heel irritant want ik wil dat echt niet zijn haha. Want ik weet dat het heus ooit wel komt! Anderen die dit herkennen?