Opeens veel nabijheid nodig bij slapen

Oh zo was ons eerste jaar, en dan nog erger. Sommige perioden zelfs elk halfuur overstuur wakker of als hij wakker werd, was je 2 uur bezig om ‘m weer rustig te krijgen. Nabijheid was hier best hard en lang nodig. Gelukkig slaapt hij nu in een vloerbed en wordt 2/3 keer per nacht wakker en zijn dan tussen een halfuur en een uur met hem bezig. Dit is voor ons paradijs, zeg maar hahaha. Maar meestal is het een fase, zeker als je kindje het hiervoor wel altijd zo goed gedaan heeft. Kan enkele dagen duren maar lees ook van sommigen een paar weken. Hier ook iets meer nabijheid ervaren, los van de situatie hierboven dus nog en dat duurde gelukkig maar enkele dagen. Nu dus weer 2/3 keer per nacht eruit. Afgelopen nacht 1x!!! Uniek voor ons. Duurde helaas we 2 uur 🙈😂

Bij ons ook. Maar bij ons speelt ook doorkomende kiezen en waterpokken een rol. Ze hebben nu ook de leeftijd van nachtmerries. De laatste keer dat ze zo overstuur was, zei ze ook steeds leeuw, leeuw! Bij ons werkt eerst tot rust krijgen met nijntje filmpjes, op donkerder beeld en dan wiegen en zingen. En ja, nijntje filmpjes is niet helemaal verantwoord. Maar we verzinnen trucjes tot iets werkt 🙈

Wij zaten een aantal weken geleden met precies hetzelfde. We gingen dan de hele tijd heen en weer om te troosten (normaal was dit ook voldoende en sliep hij weer verder). Echter moesten we er nu echt bij blijven totdat hij weer sliep. Als je eerder weg ging was het weer paniek. Een aantal dagen zat er voor ons niks anders op om op een matras naast hem te slapen, zodat we zelf ook wat slaap konden pakken. We wisten ook niet zo goed wat hierin de beste weg was want we wilden hem wel geborgenheid bieden maar ook niet eraan laten wennen dat er nou altijd iemand bij hem zou zijn gedurende het in slaap vallen en de rest van de nacht. Uiteindelijk is het zo snel weer gegaan als gekomen. Hij valt nu weer als vanouds zelfstandig na het bedritueel in slaap en valt ook weer in slaap als hij in de nacht even wakker geworden is. Ik denk dat het sprong 9 was. Opeens kon hij erna allemaal nieuwe dingen dus ik denk dat het zo een grote veranderingen voor hem waren, dat hij opeens verlatingsangst vertoonde. Dit was trouwens ook bij de gastouder een poosje zo. Dat vond ik tijdens mijn werkdagen wel echt even moeilijk hoor. Wie weet gaat het in de toekomst nog een keer gebeuren maar nu is dat gedrag dus opeens helemaal weg. Het gaat dus over ;)

We zijn trouwens op de dagen dat we met hem thuis zijn overgegaan op 1 dutje (omdat hij in de ochtend dan meestal iets langer slaapt, maar op dagen dat hij bij de gastouder is of bij opa/ oma is houden we nog even twee dutjes aan en dat gaat goed

Thanks! Het gaat hier ook wat beter nu met in slaap vallen, raakt minder in paniek en laat zich makkelijk door ons geruststellen. Maar zijn nu ook sinds paar dagen aan het overgaan naar 1 dutje en dat is ook nog wel even een aardige verandering voor hem haha. Dus beetje gekke fase nu!