Soms slaan, duwen en/of knijpen

Ik herken dit maar ook bij een knuffel geven en daarna een klap ik weet niet wat t is

Hier ook. Hij heeft het nooit van ons afgekeken en is verder super lief dus we balen er ook een beetje van. Gelukkig geeft hij van tevoren al aan wat hij gaat doen dus kunnen we hem nog op tijd toespreken 🥲

Herkenbaar! Ons zoontje heeft het ook heel erg, we zien het nu ook al aankomen door hoe hij kijkt 😅 dan kunnen we het soms voor zijn. Ik gebruik deze tips van het consultatiebureau https://www.youtube-nocookie.com/embed/uFN1enKFxHM?rel=0 Ookal is het geen driftbui, het heeft er wel elementen van want het gaat ook om het niet kunnen reguleren van emoties. Als mijn zoon niet luistert wanneer we hem toespreken dan helpt het erg goed om hem even apart te nemen en uit te leggen dat het niet mag want het doet pijn. En vaak zegt hij zelf al: “aaien” en probeert hij het daarna goed te doen. En soms gebeurt het 1 minuut later opnieuw 😂 Ook ik deze podcast over de peuterpubertijd een aanrader https://open.spotify.com/episode/1et4yQGEgEU9XbHG65WvdI?si=dtx9FysPQCaz7KQDxb9c-Q

Wat een fijne tips, dank!!!

Ik herken dit ook bij ons zoontje van 2. Hij slaat de laatste tijd best veel. Alleen thuis doet hij dit. Soms uit frustratie als hij boos is, maar soms ook vanuit spelen of knuffelen. Dan bedoelt hij het niet boos, zo lijkt het tenminste. We proberen elke keer maar te corrigeren. Uit te leggen dat slaan pijn doet en niet leuk is. Dat hij wel mag aaien of knuffelen of een kus mag geven. Het is best vervelend, opeens een klap in je gezicht te krijgen 😅 ik stoor me er ook wel aan. Maar gaan gewoon maar consequent door met uitleggen dat het niet mag.

Voor het bijten werkt de bijtring hier ook heel goed. We hebben hem in de koelkast liggen en haar duidelijk verteld dat als ze ergens in wil bijten, ze om de bijtring mag vragen, en wonderbaarlijk genoeg doet ze dat nu wel braaf. Ze krijg nu ook de laatste kiezen, dus voor haar ook wel fijn om iets te hebben waar ze echt haar tanden in kan zetten. Qua slaan/schoppen/gooien merk ik dat ze vooral nog niet doorheeft wat de impact ervan is. Als ze ons pijn doet, doen we heel overdreven verdrietig of trekken we ons even terug. Soms komt ze zelf naar ons toe om te aaien of knuffelen, soms merken we dat ze het gewoon niet snapt, en dan leggen we heel rustig uit dat dat kwam omdat ze ons pijn deed en dat dat niet leuk is. Ik merk wel dat het steeds duidelijker wordt voor haar, maar het blijft wel echt een proces.

Hier ook voornamelijk trekken en duwen. Omdat andere kinderen niet staan of gaan waar hij bedacht heeft dat ze zouden moeten. Hij heeft ook wel eens een kindje wat klaar zat om te gaan glijden naar beneden geduwd van de glijbaan. Niet dat het kind viel of zo, het ging gewoon glijdend naar beneden. We zeggen er altijd wat van, en doen zelf ook niet altijd wat hij wil of aangeeft. Maar ja ik heb nog geen echte tips om dit gedrag te stoppen.

Dat is het denk ik ook, ons zoontje heeft de impact hiervan, bepaalde situaties, ook niet door. Ik ga ook wel eens overdreven ‘huilen’ oid, om te kijken wat zijn reactie is. Soms probeert hij het wat weg te lachen en soms hangt hij wat verschrikt aan mijn been. Hopelijk is het een proces/fase inderdaad; want we zijn hier heel alert op! 🩵 Toch enigszins wel fijn om te lezen dat ons zoontje dit niet alleen doet, haha, hoe vervelend ook! 🙌🏼

Oh ja heel herkenbaar. Hij heeft het hier een tijdje geleden gedaan, kindjes op de opvang omduwen, slaan, spullen afpakken. Was echt een fase en na meerdere keren bespreken dat aaien of delen leuker is, doet ie het niet meer 😅