Tweede zwangerschap op on hold en hoe lang doorgaan met borstvoeding

Lieve mama, wees niet bedroefd. Jouw gezondheid en herstel is ook heel erg belangrijk. Je zegt zelf dat je je nog niet fit genoeg voelt door jouw bekken. Ik ben op dit moment zwanger en heb een kleine van bijna 1. Ik kan je zeggen dat het pittig is. Laat staan als je ook nog een bekkenprobleem hebt. Misschien moet je ook wat milder zijn tegenover jezelf wat betreft de maximale leeftijdsgrens waarop je nog wilt voeden. Wellicht dat het je wat meer rust geeft. Je bent nu namelijk al aan het aftellen "nog 13 maanden", dat gaat ben ik bang alleen meer stress geven. Ik zit niet in hetzelfde schuitje en kan jou ook geen advies geven. Ik wens jouw wel veel wijsheid toe.

Hier gaat t ook niet vanzelf. Sterker nog, ons traject duurde erg lang en we waren ook al andere plannen aan t maken voor het geval t niet zou lukken via het fertiliteitstraject. Ik ben al begin 40 en ook hier nog wel een wens voor een tweede. Bij ons ligt de grens bij ong 43 Max. De tijd is niet oneindig en heb besloten af te bouwen maar echt heeeel langzaam. Ons zoontje drinkt overdag al slecht aan de borst omdat er veel afleiding is en ik kolfte sowieso al 3dgn in de week ivm werk. Dus overdag is er al grotendeels af. Stapje voor stapje doen we het hier. Gaat t te snel of is t onprettig voor m’n borsten dan gewoon weer een keer aan de borst overdag. Echt baby steps. We hebben eind oktober een gesprek. Hier geen mega bekken problemen maar wel een gewicht waar ik nog wat aan wil gaan doen omdat dit de kansen vergroot. Ik voel met je mee en luister echt naar je eigen lichaam. Want als je lijf er niet klaar voor is, kost het meer moeite om zwanger te worden maar is het ook nog eens loodzwaar. Misschien een soort actieplan opstellen voor jezelf ipv een deadline? Fysio, sporten, leuke dingen doen, vitamines laten checken en suppleren (ook goed voor gewrichten), hoe borstvoeding afbouwen, wat als het niet lukt of je een tegenslag hebt, etc etc

Ik zal voor een tweede ook aan moeten kloppen bij het ziekenhuis en geef nu nog borstvoeding. Nu wil ik sowieso eerst mijn lijf "uit de baby's" hebben, nu het de afgelopen 3 jaar in het teken stond van medicatie, zwanger, herstel en borstvoeding. Eerst minstens een half jaar borstvoeding-vrij en werken aan mijn conditie. Ik denk dat je jezelf en je lijf dat moet gunnen. Hoe fitter je aan een (tweede) zwanger begint, hoe fitter je er ook weer uitkomt. Daarnaast weet je niet of een tweede keer wel lukt. Het zou zonde zijn om vroegtijdig te stoppen met borstvoeding als je uiteindelijk geen kindje meer mag krijgen. Ik zou zeggen, geniet van het hier en nu en het kindje dat je nu hebt. Voor alles is een tijd. Waarom wil je per se op korte termijn al voor de tweede gaan en niet nog een jaar wachten?