Veel huilen bij de opvang

De eerste vier maanden was zowel ik als m’n zoontje 90% van de tijd ziek met hoge koorts. Er kwam geen eind aan! Ik ben na een maand gestopt met werken want ik werd ziek, zieker…. en nog eens zieker. Op t werk zeiden ze: ja maar je wordt ook weer beter. Ja klopt maar dit ging best heftig en duurde uiteindelijk vier maanden. Twee weken herstel en daarna weer ziek. Al die virussen die ze daar oplopen, moet je inderdaad doorheen. Vervolgens betaal je voor opvang en kunnen ze niet eens gaan en moet je met een ziek hoofd voor een ziek kind zorgen. Ik vond t best heftig. Hij kon niet naar de opvang, vanwege de opvang. Sommigen gaan er doorheen en andere blijven rustig 1 of 2 jaar zo doormodderen. Tijd zal t leren. Over dat wennen. M’n zoontje is gestart met 9 maanden en moest ook wennen. Vooral het slapen aangezien hij thuis samen sliep na een moeizame start door dichte neus en verborgen reflux. Naast me was hij rustiger maar bij de opvang lastiger om te wennen. Hij huilde alleen bij het brengen, als ik hem bracht! Bij m’n partner niet, of nauwelijks en dan keek m’n partner door t raam en speelde hij alweer vrolijk na amper 1 minuut. Als ik hem bracht was dat echt anders. Misschien kun je je partner vragen, als je die hebt. En anders eventueel ouderschapsverlof zodat hij een tijdje korte/ halve dagen kan maken. Dat jij erbij mag zitten totdat hij tot spel komt en je dan weggaat. Een knuffel en deken met jou geur erin meegeven. Blijft lastig. Misschien helpt t om een soort deadline voor jezelf af te spreken, voordat je keuzes hierover moet gaan maken om bv minder te werken of wellicht een gastouder kunt zoeken.

JouW geur. Foutje

Mijn zoontje begon met 1 jaar 1 dag in de week.Ik heb hem ook 1 keer eerder moeten ophalen. Hij heeft nog steeds wel moeite met het haal en breng moment. Hij ziet dan andere ouders maar zijn ouder is er niet. Overdag deed hij prima in groepsverband. Hij kan alleen niet in bed slapen. Dat zijn ze nu aan het oefenen. Hij slaapt thuis ook niet zelfstandig over een maand gaat hij naar de dreumes groep en dan slapen ze met ze allen tegelijk, dat vind ik best spannend. Ik denk dat je kindje uitschrijven niet de juiste oplossing is. 2,5 maand voor een 1 jarige is niks. Ik werk als kleuterjuf en ik heb er soms een paar tussen zitten die ook maanden huilen. Ze zijn dan 4 en vaak is dan de keuze gemaakt om vanwege het huilen ze elke keer uit te schrijven. Jij bent de mama jij kent je kind het beste. Als de leidsters er nog vertrouwen in hebben denk ik echt wel dat het goed komt anders hadden ze het ook eerlijk gezegd.

Wat lastig en heel vervelend voor jullie. Kan me voorstellen dat je vaak met een naar gevoel op je werk zit. Ons zoontje ging naar de opvang vanaf 4 maanden. Dit was ook zeker wennen en vooral het slapen ging daar niet goed. Het heeft echt maanden geduurd voordat hij daar goed ging slapen. Nu slaapt hij er makkelijk 2,5 tot 3,5 uur en speelt hij lekker en eet hij goed. Verder héél herkenbaar dat vele ziek zijn. Hij ging in januari voor het eerst naar de opvang en denk dat we nu bij verkoudheidsvirus nummer 10 ofzo aangekomen zijn 😂😭 het is elke maand wel minstens 1x raak. Zeker nu sinds september weer. Ik ben daardoor zelf ook heel vaak verkouden. Super irritant en vervelend, maar zo bouwen we maar weer weerstand op denk ik dan maar. En anders krijg je al die virussen wel als hij naar de peuterspeelzaal of naar school gaat. Maar vervelend is het wel! Ik heb ook zeker een tijdje getwijfeld of de opvang wel de plek voor hem was. In die tijd dat hij steeds slecht sliep daar twijfelde ik. Maar nu heel blij dat we hebben volgehouden. Hij vindt het er fantastisch. Veel succes met je keuze! Er zijn meer opties, wellicht voel je je uiteindelijk bijvoorbeeld beter bij een gastouder.

Rond de 11 mnd zijn wij begonnen. Maar 1 dag in de week. Bij het wegbrengen huilde ze nog heel wat weken. Maar het was wel altijd zo over. Ook nooit op hoeven te halen omdat ze huilde. Ze sliep er slecht. Nu slaapt ze gelukkig vaak 1uur 20/25 min. En hebben ze daar een ritme gevonden wat passend is voor hun enonze dochter. (als laatste op bed zodat ze tegelijk wakker ismet de rest. Ze zit dan poosjein de kinderstoel. Voordeel veel kindjes zijn te slapen en zij kan even ontprikkelen) Hier is ze ook regelmatig verkouden en verhoging.

Hoi hoi, Ik ben zelf een pedagogisch medewerker heb 2 jaar bij de babygroep gewerkt, en 2 jaar bij een peutergroep. Ik begreep dat hij dus bijna 2 maandan al niet gewend is? Ik vindt dat wel lang. Ik heb wel kids baby's gehad die 2 jaartjes huilen bij het brengen en na 5 minuten over is. Ik werk niet meer want wil mij kind niet op de opvang! Kan zijn dat hij het niet leuk vindt en fijn vindt daar het sfeer of andere.. ja heb zelf gewerkt ik weet soms hoe het allemaal gaat☺️! Wel moeilijk als je moet werken en geen andere keuze heb. Bij elke kind is het anders eentje vindt het super leuk andere kan maanden echt niet leuk vinden. Maar dat is geen wennen maar niet leuk vinden.. veel succes verder❤️

Heel even hoor. Verplaats je eens even in je eigen kind. 11,5 maand rust, thuis, papa en/of mama altijd dichtbij. Je wordt jezelf steeds bewuster van je omgeving. En ineens.. mama en papa moeten weer werken. En je wordt naar een omgeving gebracht die je niet kent. Waar jouw bedje niet staat. Waar jouw mama en papa je achter laten en pas veel later weer terug komen. Vreemde kinderen, vreemde geluiden, vreemde geuren, vreemde vrouwen die voor je zorgen. Alles wat je kent, wat vertrouwd is, is daar niet. Pittig toch? Hoe kunnen wij van zo’n kleintje verwachten dat hij daar binnen heel kort helemaal gewend is? Ik ben pm’er op een babygroep. Ik zie dit soort dingen ook voorbij komen. Ouders die met de aller beste bedoelingen hun kind brengen met een leeftijd van net 1 jaar. (Mijn collega’s en ik zijn er van overtuigd dat dit eigenlijk een van de slechtste leeftijden is om te starten..🫣) Ze gaan net van alles beseffen. Ze worden zich bewuster en als dat nog niet genoeg was gaan ze net in de eenkennigheidsfase. Is het altijd drama? Nee. Sommige kinderen accepteren andere omgevingen gewoon sneller. Is het slecht dat je pas met 12 maanden je kindje brengt? Nee ook niet. Tuurlijk niet. Maar gun ze tijd. Het is niet makkelijk om dingen te begrijpen, waar je brein nog helemaal niet toe in staat is. En als je dan ook wellicht nog een gevoelig kindje hebt.. dan duurt het nog langer. Op dit moment heb ik 1 jongetje op de groep die van dezelfde leeftijd is als onze kinderen. September 2022. Kwam 1 week voor hij jarig was bij ons, 3 dagen in de week. Tot vorige week moest hij elke dag huilen. Wat begon met bijna de hele dag, werd steeds korter. En vorige week. Zwaaide hij zijn mama uit en gaf ook nog een handkus. Vandaag begint hij grapjes te maken en zie je dat hij nu echt helemaal zichzelf is. Hij heeft geen een keer gehuild. Maar daar gingen wel ruim 3 maanden aan vooraf, van 3 dagen bij ons zijn. Het werd wel steeds beter, met muizen stapjes. En we hebben heel actief en heel bewust gebouwd aan onze band met hem. Op elk kdv gaat het anders. Elke pm’er is anders. En (helaas) zijn niet alle kdv’s “goed”. Op mijn locatie houden we van de kinderen. We doen álles wat we kunnen, van in slaap wiegen tot een collega “buiten spel zetten” door een kindje op de arm te laten slapen, waardoor de andere twee nog wat extra harder moeten werken. Alles wat in onze macht ligt, om het “onze” kinderen zo fijn en comfortabel mogelijk te maken. Maar het is nou eenmaal niet zoals het thuis is. Vaak gaat het slapen in het begin gewoon helemaal ruk bij de aller kleinsten op het kdv. Omdat het niet thuis is. Meer geluiden, ander bedje, niet even licht of even donker, niet de vertrouwde geuren.. dat kost tijd. En dat geeft niks. Wellicht kun je in een gesprek aangeven wat je fijn vindt. Wat is voor jou/jullie acceptabel? Hoe troosten jullie hem thuis? Wat kun je anders regelen? Misschien is het een idee om het langzamer op te bouwen. Eerst samen daar spelen, vertrouwen en veiligheid opbouwen. En dan steeds iets langer? Hebben de meiden van de groep nog tips of ideeën? Zien zij verbetering, of is het exact zoals toen je kindje begon?

Dat ziek worden krijg je er standaard bij. Na de eerste week opvang begint de ellende. En ben je er eindelijk vanaf? Dan is het binnen een week wel weer opnieuw begonnen. Dat komt omdat ze nog weerstand op moeten bouwen. Het is mega vervelend, maar wel goed voor hun systeem..