Wat doen jullie met een woedeaanval?

Ons zoontje heeft sinds 2 weken ook af en toe driftbuien. Gelukkig maar kort, maar poeh dan kan hij fel zijn haha. Huilen/schreeuwen, rood worden. Hij maakt dan echt duidelijk dat hij iets wil of juist niet wil. Of als hem iets niet lukt. Het wordt ook getriggerd door vermoeidheid. Ik las dat dit normale ontwikkelingen zijn. Boos worden op zo'n jong kindje heeft inderdaad niet veel nut. Ze snappen veel nog niet of voelen bepaalde emoties waar ze nog geen sturing aan kunnen geven. Wij geven wel aan 'nee, dit en dat mag niet'. 'We doen niet x of y in dit huis, doe maar z'. Benoemen even de emotie, dat hij boos is als iets niet lukt bijv en dan hem helpen. Dus eigenlijk even kort en rustig erop ingaan en dan weer door. Dit soort dingen werken nu nog maar kan me voorstellen dat het later bij een peuter weer een andere aanpak vereist 🫣🤭

Oh en inderdaad even afleiden met wat anders. Werkt ook vaak.

Onze zoon gaat met z'n hoofd op de vloer of muur bonken tijdens zo'n woedeaanval. Ik blijf daarom altijd even in de buurt maar laat hem wel even uitrazen. Daarna pak ik hem op, benoem wat er hem dwars zit en knuffel en wieg hem. Als hij met dingen gaat gooien zeg ik er wel direct wat van. Maar ik volg dit topic graag voor extra tips.

Liefdevol begeleiden. Volgens mij kun je het niet direct korter krijgen door iets te doen maar er vooral zijn voor je kindje, maar wel de grens blijven aanhouden dat als iets niet mocht, het nog steeds niet mag. Hier ook last van… wel vermoeiend hoor.

Heel fijn dat ik dit herken, ik dacht even dat wij een eigenwijs exemplaar hadden, maar is dus bij meer zo😅. Ik vind het soms best wel zwaar... het gebeurt hier meerdere keren per dag. Niet altijd een woedeaanval, maar wel heel boos als hij iets niet mag. Vandaag bijvoorbeeld met het wandelen naar de supermarkt, loopt hij 3 keer de andere kant op. De 3e keer zet ik hem in de wagen, schreeuwen en spartelen😅. Ergens weet ik dat ik me niets van de andere aan moet trekken, maar ik vind dit wel lastig...

Sinds vorige week heeft ons zoontje hier ook last van. Boos worden heeft inderdaad geen nut. Ik merkte de laatste dagen al wel dat hij in de ontwikkeling weer stapje begon te maken. Kindje die moeten nog leren hoe ze met hun emoties om moeten gaan, dus het hoort er allemaal bij helaas. Als ons zoontje boos wordt kan dat vandaag de dag overal om zijn🤣 we proberen dan gewoon rustig te blijven en hem uit leggen waarom iets niet mag, ook benoemen we zijn emotie, zodat hij leert wat hij voelt. Nu helpt het afleiden met andere dingen heel goed. Of samen met hem spelen, zodat hij rustig word en weer lekker zelf verder gaat spelen. Maar soms laten we hem ook heel berust wel eens even uit chagrijnen omdat hij dan echt zijn zin wil doordrijven.

Super bedankt voor jullie tips en ervaringen! Wat uitgebreider zijn in het benoemen vd situatie en emoties is een goeie! Nog een vraagje? Hoeveel heeft jullie kindje het per dag/week?

Ja hier ook, gaat zelfs zover soms dat hij zichzelf pijn doet, met zen hoofd ergens tegen slaan 🙄 ik probeer rustig te blijven en zeggen dat het niet mag maar amai pittig hoor, ik probeer ook vooral af te leiden en niet in te gaan op het gedrag zelf

Als onze peuter een driftbui heeft of dreigt te krijgen loop ik met hem naar de gang. Dan ga ik rustig zitten en gaan we het er samen even uit schreeuwen! Ik tel dan af en dan schreeuwen we even lekker. Als ik merk dat het kan gaan we samen in gesprek en kan ik proberen te achterhalen waarom hij gefrustreerd was

Ik laat m meestal gewoon even huilen/krijsen. Dan kan hij het er even lekker uitgooien. Hij is gelukkig heel duidelijk in wat hij wel en niet wil en snapt bijna alles. Weet ook precies wanneer hij ja of nee moet zeggen. Dus als zijn bui afneemt stel ik hem vragen, en dan antwoord hij met ja of nee en dan weet ik wat hij wil/niet wil. Zo lossen we dan samen het "probleem" op. Zit nu in de fase dat hij het lopen/rennen helemaal door heeft. Soms wil hij persé los lopen, soms persé een hand, soms juist lekker opgeruld worden. Als ik dan het verkeerde doe gaat meneer krijsen. Dat laat ik even gaan. Dan vraag ik erna; zelf lopen? "Nee!", Handje? "Nee!", Moet mama je optillen? "Ja!" Enz enz. Werkt niet altijd, want soms wil hij bv iets eten wat hij op dat moment even niet mag (kan niet altijd alleen maar lekkere dingen eten), en dan is het ook krijsen. Hij stopt dan vanzelf na een poosje en dan leg ik ook uit dat hij nu een keer wat anders "moet" eten.

Hier ook. Ben zelf naar iemand toe geweest.. Die zei. Ga op bed liggen en hou z’n armen en benen vast en laat maar gewoon schreeuwen. Ik heb een mannetje wat meer wil dan dat hij kan en daardooor is hij gefrustreert. Ik heb dit al een paar x toepast en hij word er echt rustig door. Leuk is het niet. Maja je probeert af en toe wat uit.

Hier ook vaak driftbuien. Soms gaat hij slaan en knijpen en gooit zichzelf hard op de grond en ligt dan echt te spartelen en te schreeuwen. Dan doe ik hem op schoot pakken en m'n armen strak om hem heen, met zijn armen ook vast. Dan zachtjes 'van voor naar achter van links naar rechts' zingen en de bewegingen erbij maken. Werkt niet persé altijd, soms wel. Vind het ook lastig. Hij zegt ook nog geen woorden, dus vragen wat er is is ook lastig.

Ik toon begrip en troost maar geef niet haar zin. Ze krijgt het namelijk vooral als we moeten vertrekken en speelgoed haar aandacht heeft, als ze in bad zit en eruit moet (geen idee hoelang ze er anders in zou zitten maar ze is echt een waterrat), … Dus ik toon wel medeleven en dat ik het snap maar houd wel mijn grens.

Ben ik de enige die zegt dat we niet boos worden, wanneer mij kleine boos word, zodra ze boos word vertel ik haar dat we niet huilen omdat je je zin niet krijgt, en dat als ze blijft huilen en het gaat escaleren zeg ik dat ze even de gang op moet tot ze weer vrolijk is, dat Will ze niet, en het is verbazing wekkend hoeveel zelf controle een 12/13/14/15 maanden meisje dan heeft. Zodra ze stopt met huilen en doe wat is juist prijs ik haar, en vertel ik haar dat ik begrijp dat het jammer is dat ze haar zin niet kan krijgen maar dat mama niet Will dat ze boos word zodra ze der zijn niet krijgt. Ze is een heel vrolijk meisje en zie nu meer en meer dat haar boos worden niet langer duurt dan een paar seconden.

Boosheid/ woede is voor mij een basis emotie. Ik vind het wel belangrijk dat hij die gevoelens mag ervaren. Het is ook niet dat hij boos is omdat hij z'n zin niet krijgt, maar omdat de emoties nog te overweldigend voor hem zijn en hij er nog geen naam aan kan geven. Ik laat hem daarom gewoon uitrazen en daarna troost ik hem. Doet hij iets wat niet mag, dan corrigeer ik hem uiteraard.

Mee eens

Op welke leeftijd ga je hem dan zelf beheersing leren? In mij opinie is het moeilijker om gedrag op latere leeftijd af te leren dan gelijk de gewenste reactie aan te leren.

Ik spreek hem wel aan op z'n ongewenste gedrag hoor. Als hij gaat slaan/ gooien/ zichzelf pijn doet mag hij dat van ons ook niet. Maar hij mag wel boos worden en boos weglopen. We leggen daarna altijd nog even rustig de situatie uit en dat als we boos zijn, we niet gaan slaan/ etc/ etc. Hij moet toch gewoon boos kunnen worden? Hij hoeft van mij echt niet altijd vrolijk te zijn of het overal mee eens te zijn.

Niet alles is aan te leren maar is onderdeel van de natuurlijke ontwikkeling waar je op dat moment pas aandacht aan kunt besteden. Daarvoor bezitten ze de vaardigheden en inzichten nog niet. De hersenen zijn nog niet ontwikkeld op dat vlak. Uiteraard wordt zelfbeheersing een keer belangrijk maar daarvoor heb je als kind eerst andere dingen te leren. Ze zullen eerst moeten weten waar ze zich voor dienen te beheersen en wat goed of kwaad is. De eerste jaren lopen feit en fictie nog door elkaar.

Precies dit! Dat is hetzelfde als met slapen. Sommige kindjes hebben wat meer moeite met slapen. Ze (consultatiebureau o.a) zeggen dat je dan naar een slaapcoach moet om daar een slaaptraining te volgen. Slaap valt niet te trainen en dan al helemaal niet door maar te laten huilen, want dan zijn ze vanzelf wel stil. Net zoals gecontroleerd huilen, vind ik zelf ook zo raar klinken.. Als je 5 minuten of 10 minuten in paniek bent, voelen ze toch allebei hetzelfde aan. Ik ben van mening dat laten huilen überhaupt niet goed is. Nu ook niet met driftbuien. Dit zal altijd een discussiepuntje blijven en denkt iedereen er anders over. Je moet doen waar jij zelf het beste bij voelt. Maar dit is in iedergeval hoe ik erover denk haha.😊