Wat doen jullie met een woedeaanval?

Ik denk dat er veel tijd voor nodig is om de ‘norm’ omtrent slaap te veranderen. De meeste methodes stammen nog van uit en na de oorlog. Die tijden waren anders. Inmiddels weten we wat het met een baby brein doet als je niet responsief reageert en je kind laat huilen. Slaaptraining schijnt de perceptie over slaap bij ouders wel te veranderen en niet de slaappatronen van de kinderen zelf. Uit onderzoek blijkt dat er dus geen verandering in slaap is maar dat er ook geen signalen meer verzonden worden (want er wordt toch niet gereageerd op de signalen van het kind) waardoor ouders er minder ‘last’ van hebben. Groot risico is ook dat dit signalen kunnen betreffen van ziekte of een andere vorm van nood. Het is niet voor niets dat er geadviseerd wordt om tenminste 6mnd maar het liefst 1jr je kind bij je op de slaapkamer te hebben, om de kans op wiegendood te verkleinen. Tegelijkertijd kan ik me ook voorstellen dat je dit ook moet trekken als ouders. Het kan loodzwaar zijn als je een kind hebt dat vaak wakker wordt zonder perspectief op verbetering. Nog niet gesproken over het dat de meeste ouders tegenwoordig allebei moeten werken voor de kost en dat er ook nog andere kinderen rondlopen waar rekening mee gehouden moet worden. Tja, ik snap de noodzaak voor slaaptraining dan ook wel weer. Toch hoor ik veel mensen zeggen dat het totaal niks heeft uitgemaakt. Wat is wijsheid hè.