Zus boos omdat we weinig tijd hebben

Ohja een voorbeeld is, dat ze altijd, maar dan ook altijd echt 2 uurtjes van tevoren appt met: wat eten jullie, mogen we (zij en haar man) bij jullie komen eten? Vervolgens zullen ze ook niet opruimen erna of weggaan als de kinderen naar bed moeten, maar blijven ze zitten op de bank waardoor de kinderen weer vervelend worden en niet willen slapen, dan ja, dan zeggen we inderdaad vaak nee als je het 2 uur van tevoren aangeeft…

Aaah nee jullie doen het echt hartstikke goed samen! Zoals ik lees zijn jullie een super goed team en hebben jullie de taken samen verdeeld wat voor jullie fijn is. Mag je ff moe zijn naar zulke dagen poh... je zusje daarin tegen moet zich echt niet zo kinderachtig opstellen. Mijn zus is 7 jaar ouder en kreeg dus ook eerder kinderen waardoor ik haar eerder ging "missen" qua stappen en leuke dingen doen, ik ging dan vaak even naar haar en de kleintjes toe om even te knuffelen en weer naar huis zodat ik haar ook niet in de weg liep. Ik denk dat ze echt even een pas op der plaats nodig heeft, met wat ze denkt hoe jou dagen,weken,maanden,jaren eruit zien en dat ze echt altijd welkom is maar ze echt ff normaal moet gaan doen.. mag ik dit zeggen? 🫣😅

Misschien helpt het om haar op het moment dat wat gebeurt aan te spreken en uitvte leggen waarom je iets wel of niet wilt. Het lijkt mij vooral dat ze het niet lijkt te begrijpen of voor kan stellen hoe het voor jullie is. Of misschien een keer andersom doen. Vraag jij eens een keer 2 uur voor het eten of jullie mee mogen eten? Hoe reageert ze daar op? En als je daar eet kunnen jullie ook weg wanneer jullie weg moeten voor de kinderen

Doe het omgekeerde, vraag eens of jullie bij haar mogen komen eten, dan kan je weg als het jullie uitkomt… Alsook vragen of je mag komen apperitieven of een taartje kan komen eten ofzo… zal ze eens zien dat niet alles zo makkelijk te regelen is als je voor veel mensen moet koken enz…

Achter elk verwijt zit een behoefte. Misschien wil ze graag gezien of gehoord worden en is dit een thema van haar van vroeger? Misschien mist ze op andere levels ook aansluiting en mist ze wat ze had met jou. Ik heb er ervaring mee als je iets uitlegt en wilt laten weten dat het geen onwil is maar de ander vooral bezig is met doen alsof je die persoon niet meer wilt zien of iets dergelijks. Je kunt de ander niet veranderen en het enige wat je kunt doen is uitleggen en wellicht een datum in de toekomst prikken om wel iets samen te doen, Sinterklaas? Kerst? Daarna kun je alleen nog maar zeggen dat je het al uitgelegd hebt en ze hieraan herinneren. Ik ben jarenlang kinderloos geweest (nu een zoontje na een zeer lang fertiliteitsttaject) en ik kon me door m’n vak als verloskundige inleven hoe het is MET kinderen maar ook dat is zo divers en per gezin weer anders. Ik zou het haar niet kwalijk nemen dat ze het niet begrijpt. Dat is echt een totaal ander leven. Ik wens je succes met de communicatie.

Helemaal eens met je eerste zin. Mijn eerste gedachte was om haar dan elke/om de week te vragen te komen eten. Zo zijn jullie voorbereid op het eten en weet je zus ook waar ze aan toe is. Sterker nog, wellicht kun je haar vragen om te koken bij jullie thuis. Dat scheelt jullie ook tijd en hopelijk ziet ze dan in dat het allemaal best wel veel is en begrijpt ze het als jullie druk zijn.

Precies. Dan ziet ze wellicht ook wat voor een hectiek het vaak is. Het kan onwetendheid zijn.

Inderdaad, nodig je zus uit wanneer het jullie wél uit komt. Ze kan echt niet weten hoe het is om een groot gezin te hebben. Ze geeft aan dat ze je mist, breng tijd met haar door wanneer het wel kan en koester familie.

Lijkt me onwijs lastig. Gewoon omdat jullie het zó druk hebben. Zou je haar wel vaker willen zien, als het wel kon? Nodig haar af en toe uit voor het avondeten? Ik kan me voorstellen dat zij het leuk vind om met haar broer tijd door te brengen, maar ook als tante van jullie kinderen. En schoonzus van je vrouw. Maar, mocht je het niet zien zitten, dan is dat jammer voor je zus. Dan gaan je kids wel voor.. dat snap ik wel!

En als je ze dan zelf uitnodigt? En na het eten vraagt of een van hen kan helpen met afruimen zodat een ander vast bezig kan met de kinderen naar bed brengen?

Gewoon de keuze geven take it or leave it. Dit is wat je op dit moment van ons kan krijgen. Wil je het niet laat ons dan. Echt geen aandacht aan geven. Kom op zeg een vrouw van 30. Man man man. Laat haar lekker een eigen leven opbouwen.