Beval verhalen mama’s sept 2024

Ja in België klopt daar testen ze het ook..nu heb ik wel zo'n schrik aangezien mijn naaste (in België), dit hier ook positief op teste maar wel op tijd behandeld werd voor het kindje geboren werd..maak me nu wel zorgen over de mijne heb het wel nagevraagd aan verloskundige centrum, ze zeiden je dossier is schoon, geen complicaties of iets ...urine is ook schoon...dus hoop dat ik dit niet mee zal maken... ..soms vertrouw ik het niet...

Probeer erop te vertrouwen als ze je getest hebben 🍀♥️

Ja en het is een betrekkelijk simpele test, gewoon een swap. Nou is Duitsland sowieso erg grondig in preventief testen. Ik ben daar zwanger geweest en bevallen van m'n eerste en daar werd ook echt bij iedere vk afspraak urine getest op eiwitten e.d., en in de laatste maand bij iedere afspraak standaard ook een ctg gemaakt. In Spanje is dat wel iets minder, maar er wordt nog altijd op meer dingen standaard getest dan in NL (bijv ook op zwangerschapsdiabetes).

Geboorteverhaal Noëlla Mae 💖 Geboren op 29 augustus 20:30 28 augustus > te horen gekregen dat ik zwangerschapsvergiftiging heb en dat de baby snel geboren moet worden. Ballonnetje direct geplaatst, deze halve middag gehad voordat deze werd verwijderd. 29 augustus 09:00 > opgehaald om naar de bevallingskamer te gaan. 09:20 > weeën opwekkers aangezet (oxytocine) 1 cm ontsluiting 11:15 > vliezen werden gebroken, dit was wel pijnlijk omdat de ontsluiting maar 1 cm is 11:30 > uit bed gegaan omdat de weeën sterker waren geworden 13:10 > 2 cm ontsluiting, infuus met weeën opwekkers werd continue verhoogd 13:45 > baby kreeg het zwaar in de buik door de weeën opwekkers, hartslag daalde flink. Was even spoed en chaos maar gelukkig allemaal in orde gekomen. Ik kreeg een zakje met water en suiker voor de baby en de oxytocine werd lager gezet. 14:00 > ontsluiting 2,5 cm 16:00 > ontsluiting bijna 3 cm. Weeën waren inmiddels erg pijnlijk geworden en het was heel frustrerend omdat het proces niet opschoot. Inmiddels ook te horen gekregen dat ik tot 20:00 “de tijd had” om een betere ontsluiting te krijgen, anders moest de baby gehaald worden met een keizersnede. Dit omdat m’n vliezen dan al 7 uur gebroken zouden zijn en ze ook niet meer oxytocine kunnen toedienen vanwege de baby. 17:00 > ontsluiting 3 cm, ruggenprik genomen. Nu hopen dat de ontsluiting gaat vorderen! 18:00 > ontsluiting nog steeds 3 cm.. 19:45 > ontsluiting niet gevorderd, we gaan de baby halen met een keizersnede 20:00 > gereden naar de OK, gelukkig mocht mijn vrouw bij mij blijven (ik ben bevallen in Spanje, normaal mag er niemand aanwezig zijn in de OK). Toen werd het helaas een traumatische ervaring, TRIGGER WARNING De ruggenprik was voorheen verkeerd gezet, hierdoor was ik niet volledig verdoofd. Ik heb dit meerdere keren aangegeven bij de anesthesist, hij gaf aan dat het niet mogelijk was en dat het normaal is dat ik nog wat voel. Aan de linkerkant voelde ik de sneeën die gemaakt worden. Uiteindelijk geloofde hij mij wel en heeft mij snel onder narcose gebracht. Mijn vrouw werd op dat moment naar de gang gestuurd en is teruggehaald op het moment dat de baby geboren was. We hebben beide helaas de geboorte niet kunnen zien.. Nu een aantal dagen later gaat het supergoed met ons, we praten veel over wat er is gebeurd om het een plekje te geven. De verpleging kwam na de keizersnede vertellen dat de ruggenprik inderdaad niet goed werkte. Het voelt wel alsof ze hiermee ons een bijzonder moment hebben afgenomen. Als ze tijdens de operatie even hadden gepauzeerd en de ruggenprik hadden gefixt, dan hoefde ik niet met spoed onder narcose gebracht te worden en konden we het mooie moment meemaken 😓 Nu lekker herstellen en genieten met z’n 3e op onze roze wolk 💖

Op 19 augustus moesten we om 19:00 in het ziekenhuis zijn om een ballonnetje te laten plaatsen. Hier vol goede moed naar toe gegaan. Verloskundige vertelde dat als ik na het plaatsen zou gaan vloeien (en in welke hoedanigheid) het ballonnetje er weer uit moest en misschien zelfs opname. Plaatsen ging allemaal prima en eenmaal geplaatst begon ik te vloeien. Dus ballonnetje werd er weer uitgehaald. Gelukkig niet zodanig gevloeid dat ik blijven moest. Volgende dag 20 augustus in de ochtend melden voor inleiden met tabletten. Deze dag 3x uitgifte gehad en alleen wat menstruatie achtige krampen gehad, maar zeer zeker goed te verdragen in tegenstelling bij onze zoon 2,5 terug. (Bij hem waren mijn vliezen al gebroken en voelde ik wel degelijk nare krampen.) Bij onze dochter waren dan ook mijn vliezen nog niet gebroken en dacht ik nog dit is goed uit houden. Voor de nacht werd mij medicatie aangeboden die ik dan ook niet wilde nemen, omdat het prima ging. Volgende ochtend 21 augustus moest ik al op tijd mijn bed uit werd mij verteld dus gedouched en al voor 7 uur klaar. Om 8:45 kwamen ze pas om te kijken hoe het was met eventuele vorderingen en zei de verloskundige dat ik 2-3cm ontsluiting had. Ze kon er nog niet goed bij om mijn vliezen te breken, dus stelde ik zelf nog een uitgifte van tabletten voor. 13:45 iemand opgezocht om te vragen wat het verdere plan zou zijn, want er was nog niemand verder langs geweest. (Was ontzettend druk op de afdeling). Ik mocht mee naar de verloskamers en daar weer gevoeld hoever ik was. Ik zat op 4cm ontsluiting. Toen zijn mijn vliezen gebroken en heb ik gevraagd of ik niet gelijk aan het infuus hoefde, omdat ik eerst wilde kijken of het zelf op gang zou komen. Ik kreeg een uur. Kwam niet vanzelf op gang dus infuus met weeën opwekkers. Naarmate het infuus hoger gezet werd en ik meer pijn begon te krijgen de ruggenprik gevraagd. Dat deze gezet werd, in tegenstelling vorige bevalling, voelde ik alle prikken van de verdoving waardoor ik meerdere keren mijn rug terug trok. Mezelf ingeprent dat ik dit ten zeerste niet moest doen en is het gelukt dat ze de rest konden zetten. Ik was helemaal opgelucht. Eenmaal terug op de verloskamer merkte ik dat mijn rechterbeen verdoofd was maar mijn voeten nog kon bewegen en links helemaal niet veel verdoofd was. De weeën voelde ik links dan ook steeds heftiger worden naarmate het infuus opgeschroefd werd. Tegen mijn partner gezegd dat de prik zijn werk niet deed en op de bel gedrukt. Kijken of met op andere zij liggen het medicijn daar naartoe zou zakken. Dit gebeurde niet en de weeën waren op den duur niet meer uit te houden, stond inmiddels ook al hoog opgeschroefd. Toen werd er gekeken naar mijn rug en bleek dat het ding waar het medicijn je rug in moet komen, gewoon los zat. Ik kreeg dus helemaal niks in mijn lichaam. De pijn van de weeën die ik echt hard en veel moest wegpuffen was heel zwaar en mijn verdoofde been trilde ervan. Wist niet meer hoe ik zitten moest. Anesthesist is van huis uit weer opgepiept om te komen en na ruim een half uur was die er om het toch nog goed aan te sluiten en ik toch nog medicijn toegediend kreeg. Inmiddels zat ik op 7cm ontsluiting. De scherpe randen gingen van de weeën af gelukkig. Wel bleef ik ze nog voelen. Rond 23:00 voelde ik dat onze dochter komen wilde, want de weeën werden weer heftiger. Mijn partner gaf aan dat ze in overdracht waren. Ik heb netjes gewacht. 10 minuten later gaf ik het nogmaals aan en gaf hij hetzelfde antwoord. Weer even gelaten. Om 23:20 was ik het helemaal zat en overdracht of niet, ze moesten komen. Ik op de bel gedrukt. Weer gevoeld en ik had 10cm ontsluiting en mocht gaan persen! Ik was daar enorm blij mee! Zo zat was ik ervan. Het persen heeft niet lang geduurd, ze werd om 23:53 geboren 💖 Mijn wens was haar zelf aan te pakken en dit heb ik prima gedaan! Zoiets bijzonders 🥰 tussendoor gevraagd of ik geknipt moest worden, dit hoefde niet zei de verloskundige dus ik blij. Dat ze ging hechten vroeg ik of ik uitgescheurd was en dit was het geval maar viel ook alles mee. Voor mijn gevoel was het een helse bevalling, maar wat maakte ons kleine meisje dat weer goed met haar komst! 🥰🥰🥰🥰

Geboorteverhaal Farah met 37W5D, eerste kindje 5 september 00:00u begonnen de eerste regelmatige weeën om de 4 minuten die 1 uur aanhielden maar meer dan prima te doen waren. Om 01:00u toch de VK gebeld, maar ik ging er vanuit dat het oefenweeën of iets dergelijks waren dus ik zei tegen mijn partner dat die lekker door kon slapen. Om 01:30u was de VK er en om 01:45u had ik 1cm ontsluiting. VK stond op het punt om te gaan om 2 uur later terug te komen voor een check, toen mijn weeën ineens extreem verergerden. Ze bleven komen, steeds langer, steeds intenser en op den duur zonder adempauze ertussen. Om 02:30u partner wakker gebeld omdat de weeën niet meer te doen waren. Om 03:00u meette de VK voor de zekerheid de ontsluiting, deze was ineens naar 9cm gegaan. Vrijwel meteen naar het kraamhotel gereden want ik had enorme persdrang. Daar om 03:41 begonnen met persen en om 04:09 is ons meisje al geboren. Om 7:15u lagen we alweer lekker thuis op de bank ❤️ Het was echt een mega snelle onverwachte bevalling die voorbij is geflitst, maar ik zou het niet anders hebben gewild ondanks de vreselijk pittige weeënstorm.

Tjemig wat een verhaal! Gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter! Je bent dus uiteindelijk toch in Spanje bevallen? Hoe heb je het ervaren qua taalbarrière? En mocht je met je ballon naar huis zoals in Nederland vaak het geval is of moest je in het ziekenhuis blijven?

Hi, ja toch wel! Ik ben bevallen in een privé ziekenhuis dus qua taalbarriere was het prima te doen, bijna iedereen sprak wel Engels. Wel moeite met verpleging gehad hier, heel chagrijnig en wilde niet graag helpen.. Ik mocht niet naar huis vanwege de zwangerschapsvergiftiging, dus geen idee of ik anders wel mocht gaan. Wel hebben ze het ballonnetje er s avonds al uitgehaald, ipv laten zitten. Geen idee wat de reden hiervoor is.

Heerlijk zo snel gefeliciteerd

Op 3 september laatste controle bij VK met 40+3. Strippen was nog niet mogelijk ivm naar achterliggende baarmoedermond en mogelijk nog geen ontsluiting. De volgende dag naar lekker naar de stad met m’n gezin. Tijdens de lunch op het terras voelde ik wel wat zeurende pijn in de onderbuik. Was de slijmprop de week ervoor al in delen verloren. Had ook al vaker valse weeen gehad dus nam het niet zo serieus. Wilde nog even wat winkels bezoeken. Halverwege de middag toch maar naar huis gegaan. 15:00 uur thuis. Om 15:30 uur even op bed gaan liggen want was wel wat moe. De weeen werden wel pijnlijker. Ondertussen hoorde ik de buurjongens bij ons spelen. Rond 16:30 aan mijn man gevraagd om onze dochter naar oma te brengen want had hem toch wel nodig. Ondertussen de Tens aangesloten en de weeen kwamen om de 2/3 minuten en duurde 1,5 minuut. Toen mijn man thuis kwam vroeg ik hem de VK te bellen. De pijn was inmiddels ondragelijk. Ik voelde de baby ineens zakken en het vruchtwater brak. Kreeg persdrang. Op dat moment dan de VK binnen en mocht gaan bevallen. Onwijs snel gegaan. Het was intens maar ook weer bijzonder. Nu genieten van de kraamtijd en van onze wonders. De eerste was er trouwens ook in 4 uur tijd (spontaan met 39 wk) Deze in 2 uur😅 (spontaan met 40+4).

5-9-2024 Om 17:00 had ik een afspraak bij de verloskundige om te strippen maar die kon niets betekenen omdat mijn baarmoedermond te ver en dicht lag. Toen teleurgesteld naar huis (40.4 weken zwanger). Een half uur later om 17:30 braken mijn vliezen spontaan bij het plassen. De eerste weeën volgde na een kwartier en om 18:30 kwamen ze al om de 2-3 minuten. De verloskundige kwam om 19:15 en ik had 3 cm ontsluiting. De baby had in het vruchtwater gepoept dus ik werd medisch. De verloskundige probeerde een plekje te zoeken maar alles zat vol. Bij het 5e ziekenhuis was er na overleg een plekje. Snel die kant op. Rond 20:00 aangekomen in het ziekenhuis. Ik kreeg een mooie kamer met bevalbad maar de weeën gingen zo snel dat ik om 20:45 niet meer kon puffen en smeekte om een ruggenprik. Dat ging niet meer want ik had al volledige ontsluiting en kon gaan persen. In 10 minuten heb ik mijn zoontje eruit geperst zonder pijnbestrijding op mijn zij op bed. Omdat ik goed luisterde wanneer ik wel of niet mocht persen en door het gebruik van warme washandjes, heb ik geen enkele scheur of knip gekregen. Het was een intens snelle bevalling van 2,5 uur (2e kindje). De bevalling van mijn eerste kindje begon ook met breken van vliezen en een uur daarna een weeënstorm. Toen heb ik een ruggenprik gekregen wat veel beter vol te houden was! Het gaat super met ons! Mijn zoontje woog 3500gr en was 55cm lang. Hij is nog wat misselijk geweest omdat hij vruchtwater met poep in zijn maagje had maar verder geen problemen. Nu samen genieten 🩵

Donderdag 5 sept ballon laten plaatsen in het ziekenhuis. Vrijdag 6 sept melden om 10 uur, amper 2 cm ontsluiting dus begonnen met pilletjes om de weeën op te wekken. Vanaf een uur of twee kwamen er elke 4 minuten regelmatige (voor)weeën. Op een gegeven moment nam de frequentie van de weeën af, maar de intensiteit toe. Uiteindelijk een prik gekregen tegen de ergste pijn, omdat de weeën enorm pijnlijk waren maar de ontsluiting nog maar op amper 3 cm zat. Door deze prik een kleine 2 uurtjes slaap kunnen pakken, waarna ik wakker werd van gebroken vliezen. Wederom nam de pijn van de weeën toe en ditmaal nam ook de frequentie weer toe. Midden in de nacht hebben ze een ruggenprik gegeven, waarna ik al snel het gevoel in beide benen kwijt was en dus ook de weeën niet meer zo heftig voelde. Vroeg in de ochtend, zo tegen half 7/7 uur, had de ruggenprik weinig effect meer tegen de pijn van de weeën en bleek ik volledige ontsluiting te hebben. Om 7:25 ben ik begonnen met persen en om 7:40 werd onze dochter geboren. 🩷 Ze lag dwars met haar armpje, waardoor ze wat blauw aanliep en binnen no time stond de hele kamer dus vol met extra mensen om te helpen waar nodig, maar gelukkig viel het na afloop allemaal mee en is ze helemaal gezond verklaart. Als gevolg van mijn (zwangerschaps)diabetes en het gebruik van anti-depressiva moet onze kleine meid sowieso 24 uur ter controle blijven. Het eerste uur na de bevalling verliep prima. De hechtingen waren geplaatst en ik probeerde langzaam bij te komen na ruim 1,2 liter bloed te zijn verloren. Helaas is er een hematoom/inwendige bloeding ontstaan richting mijn rechter bil en de pijn hiervan was ondraaglijk omdat het helemaal stijf en strak stond van de zwelling van het bloed. Zelfs morfine via het infuus mocht niet baten tegen de pijn. Zodra het kon ben ik naar de OK gebracht, een roesje gekregen en ben ik geholpen aan deze hematoom. Ook de rest hebben ze nogmaals goed gecontroleerd. Na ongeveer 2 uur werd ik wakker en kon ik genieten van mijn meisje en ons eerste bezoek. Naar omstandigheden gaat het nu goed, maar ik krijg nog wel iedere 4 uur pijnstillers door middel van een prik in mijn been en ijscompressen. Onze dochter doet het gelukkig heel goed. Elke controle is goed, ze huilt amper en ze slaapt veel. Ook het aanhappen voor borstvoeding gaat steeds beter. Nu lekker uitrusten om alles te verwerken en heerlijk als gezinnetje van 3 te settelen ❤️

Gisteravond 7-9 om 18.30 braken mijn vliezen en rond 21.00 uur kwam de verloskundige. Weeën waren aan het opzetten maar had nog maar 2cm ontsluiting, ze zou rond 00.00 uur terug komen voor controle maar rond 21.30 uur hebben we haar weer opgeroepen omdat de weeën om de ander halve minuut kwamen, ik had een flinke weeënstorm. Gelijk door naar het ziekenhuis en eerst in bad gezeten waarna ik het niet meer trok van de pijn (rug, heup, been en buikweeën) door naar boven en morfine gekregen tegen de pijn. Om 4.47 uur is onze lieve Esmee Franciska Cobi Mintjes geboren met een gewicht van 4185gram en 53cm. We moeten nog wachten op de kinderarts omdat Esmee klem heeft gelegen met haar schoudertjes en haar linkerarmpje niet goed kan gebruiken.

Gefeliciteerd:). Ik hoop dat je kleine meid niks mankeert. jij zou bevallen in Harderwijk toch?

Zoveel grote kindjes dat er geboren worden precies 🥰

Op 5 september 2024 is onze dochter Liv geboren om 23.30. Ze is gekomen met 38+3 weken zwangerschap, is 47 cm lang en weegt 2945 gram. Onze heerlijke kleine meid. Dit was mijn eerste bevalling en is mij alles meegevallen. Op 4 september hadden wij een bruiloft van vrienden, waarbij mijn man getuigen was. Ik voelde mij op en top en de kleine was nog niet ingedaald. Ik was er de hele dag bij, echt momenten om te rusten had ik niet echt, maar ik dacht dat komt de volgende dag wel. In de avond ook gewoon staan dansen met mijn dikke toeter. Wij waren om een uurtje of 1 thuis, naar bed gegaan en om 3 uur braken mijn vliezen. Ik had direct de verloskundige gebeld, omdat ze nog niet ingedaald was. Nou dat dansen had waarschijnlijk gewerkt, want ze was met haar hoofdje ingedaald in mijn bekken. Om 12 uur in de middag kwam de verloskundige weer, de weeën die ik voelde, waren nog geen ontsluitingsweeën. Eerst wist ik mij geen houding aan te nemen, maar al snel hadden mijn man en ik een manier gevonden. B&B vol liefde op, ik op mijn mijn bal/bank en hij was mijn weeën aan het timen. Om 4 uur had ik 2 cm ontsluiting en om 7 uur zat ik op 6 cm. Op dat moment zijn wij naar het geboortecentrum gegaan met de verloskundige. Daar mocht ik mijn weeën opvangen onder de douche. Dit was heel fijn, maar doordat ik al een lange tijd wakker was, merkte ik ook dat ik eigenlijk alleen maar wilde slapen en moe was. Ook had ik het gevoel dat de weeën minder heftiger waren. Na 45 min. Had ik dan ook nog steeds 6 cm ontsluiting. Ik ben op mijn linkerkant in bed gaan liggen, mijn man had mijn tens apperaat aangesloten en drukte op de knop als hij zag dat ik een wee kreeg. De 6-9 cm weeën heb ik slapend opgevangen. Om 10 voor 11 kreeg ik persdrang en om 23.30 was ze geboren. Ik wilde zonder medicatie bevallen, mits er een noodzaak was waardoor ik wel moest. Ik was en ik ben blij dat dit ook gelukt is. Van te voren dacht ik wel een bevalling kan je niet plannen, het loopt nooit zoals je het wilt en ik laat het op mij afkomen. Dus dan ga je ook vrij rustig de bevalling in. Al met al kijk ik terug op een mooie bevalling en wens ik alle mama's die nog gaan bevallen heel veel succes, je kunt het, vertrouw op jezelf, je lichaam weet precies wat het moet doen🥰

Gefeliciteerd! Mooi bevallingsverhaal 💕🙏.. ik mag elk moment en ben best gespannen dus jou verhaal stelt wel wat gerust ☺️

Klopt ik ben in Harderwijk bevallen. Wel in het moeder kind centrum uiteindelijk omdat ik de weeënstorm niet meer aankon. De ene wee was nog niet voorbij of de volgende kwam al. Kleine meid kan haar linker armpje niet goed gebruiken en blijven dus onder controle bij de kinderarts. Ikzelf heb ook best een klap gehad en ben bijna een liter bloed verloren. Heb nu ook te horen gekregen dat ik zoveel mogelijk op dezelfde verdieping moet blijven om zo mijn rust te kunnen pakken. Heb gelukkig een hele lieve kraamverzorgster

Vandaag mogen we eindelijk naar huis. Het waren nog wat spannende dagen. Mama moest 2 bloedtransfusies en gisterenavond stopte Hailey nog even met ademhalen omdat ze haar misselijkheid niet kwijt kon en teveel overstuur raakte erdoor. Gelijk weer een kamer vol hulp, gelukkig kwam het vrij snel weer goed! Toch alle controles vooraf en na afloop weer goed en nu aan het voorbereiden op het vertrek naar huis. ❤️ We maken het nu beide goed en kijken er heel erg naar uit om in onze eigen omgeving aan elkaar en het nieuwe leven te wennen. 🥰

Zaterdag 7 september begonnen hele lichte weeën in de avond, maar niet regelmatig dus hup maar naar bed. Zondag 8 september wakker geworden met dezelfde lichte weeën, kwamen nog steeds onregelmatig. Wel de vk gebeld, want het is mijn tweede en de eerste kwam ook redelijk snel. Rond 11.30 kwamen ze wel wat regelmatiger, zo om de 7 minuten, 30sec lang en nog steeds niet heel pijnlijk. 13.30 braken mijn vliezen spontaan, en werden de weeën heftiger en langer. Ben naar de badkamer gegaan ivm nog veel vruchtwater. Verloskundige gebeld door mijn man, die is snel in de auto gesprongen en was er binnen een kwartier. Snel alles klaargezet, ik was nog heel even naar de wc om de drukte uit te zijn. Daar opeens persdrang, dus geroepen om hulp. Snel naar de slaapkamer geholpen, op het bed in en op handen en voeten gaan persen. Na 8 minuten was de kleine er, een heuse stort bevalling! Baby was ook helemaal blauw, en had even nodig om te beseffen dat hij nu zelf moest gaan ademen, maar dat ging ook super snel. Uiteindelijk was het vanaf de eerste serieus wee tot de baby er was 40 minuten, en heb ik er 2 persweeën over gedaan om hem eruit te krijgen. Ik vond het snel gaan, maar was echt super om zo te doen! We waren alleen overdonderd dat het ZO snel ging. Kind kwam er als sterrenkijker uit, met handje naast het hoofd. 55cm, 4200g, maar had maar 1 hechting nodig. Ik vind het nog steeds bizar hoe dat kan, maar het herstel gaat nu al zo veel sneller dan bij de eerste dus dat vind ik ook super fijn!