Ik geef mijn zoontje met alle liefde borstvoeding, maar wat vind ik de avonden en nachten slopend.. 21/22:00 uur is vaak de laatste voeding. Vaak slaap ik even een uurtje van tevoren en ga dus op tijd naar bed, maar ben bij de laatste voeding al zo ontzettend moe. (Zodra het buiten donker is ben ik al moe, iets met biologische klok)
Ik geef in zijligging en soms zet ik een timer zodat ik zelf ondertussen kan wegdommelen/slapen maar mijn lichaam gaat soms kriebelen van de vermoeidheid en dan word ik zo geïrriteerd 🙃
Zonet heeft mijn zoontje 15 min links gedronken, wilde hem verwisselen naar rechts, valt hij in slaap. Ik wacht even een aantal minuten, leg hem in zijn bedje en huilen want hij heeft honger. Dit tot 3x toe waarop ik nog rechtop met hem ben gaan zitten en uiteindelijk hem teruggelegd heb met een speentje. Dan ben ik al zoveel tijd kwijt nu aan uiteindelijk 15 min voeden.
Het wakker worden in de nachten gaat ook niet van harte en ook dan ben ik zo een uur in totaal bezig. Hij poept iedere ronde waardoor een luier verschonen overslaan niet mogelijk is. Overdag gaat het allemaal sneller. Misschien dat de vermoeidheid hier ook niet in meehelpt en alles wat langzamer gaat.
Hebben jullie ook zo'n mentale last van de avond en nacht voedingen en hier een manier voor bedacht? Ik zat te denken aan een flesje afkolven zodat mijn vriend ook een moment kan overnemen. Zit alleen met een soort 'schuldgevoel' dat hij straks weer moet werken (was een maandje vrij) en ik vrij ben maar hem wel vraag om snachts te gaan helpen.