Dutjes overdag - ervaring waar het eerst niet lukte en nu wel?

Net of ik mijn verhaal lees haha. Hier een zoontje van 10 weken. En ook veel slapen op arm, draagzak of wandelwagen. Sinds dit weekend begonnen met oefenen met dutje in eigen bed. Ik houd meteen zelfde routine aan. In bed leggen. Geef een kus en zeg lekker slapen. Het is voor hem erg wennen en huilt eerst even. Ik blijf in kamer om te troosten. Na drie keer herhalen van routine met kus en lekker slapen gaat hij slapen. Maar kost wel tijd. Maar begin nu maar met investeren en volhouden zodat hij kan wennen. Tot nu toe drie keer gelukt en zo'n 30-40 minuten geslapen. Opnieuw in slaap helpen in bedje lukt nog niet. Dus dan beneden even wakker en dan op arm weer verder tukken. En voor ons is deze optie eerst genoeg. Als hij straks vanzelf slaapjes koppelt worden het wel langere dutjes. Wel lastig voor jou dat ze je vinger nodig heeft om in slaap te vallen. Misschien kan je eerst investeren in slapen zonder vinger of met speen en dan met bedje beginnen?

Ja, zelfde hier TS! Ik zit net weer beneden met hem, niet gelukt helaas in z'n bedje. Maar RM89; hoelang huilt jouw kindje dan voordat hij rustig wordt? En is dat beetje huilen of echt overstuur?

Yep, bij mijn eerste ging het ook zo. De oplossing: geduldig wachten tot het na een tijdje wel lukte. Tot die tijd heeft ie altijd op ons of in de kinderwagen geslapen

Hier hetzelfde. Ben echt zoekende. Je hebt je handen er vol aan. Probeer elke dag te denken, vandaag gaan we het weer proberen. De dutjes zijn zo kort, dat onze dochter overprikkelt raakt. ‘s nachts slaapt ze door. Thank goodness. Overweeg ook een slaap coach in te huren of een cursus aan te schaffen. Iemand een suggestie voor een cursus?

Dank voor je reactie. Hoe troost jij je kindje in bed? En leg je hem wakker weg? Is hij dan goed rustig? Klinkt al als een hele verademing om 30 minuutjes rust te hebben! Dat is toch je lunch of een wasje opvouwen. Afgelopen week heb ik bijna iedere dag met een dutje geoefend. Dan blijf ik erbij. Maar na een uurtje zonder slaap neem ik haar toch maar weer mee naar beneden. Wat ik ook lastig vind is dat je zo veel opties hebt. Co-sleeper of ledikantje. Dekentje, slaapzakje of inbakeren. Donker of licht. Geen geluid, liedje of white noise. Ik wil hierin ook routine brengen maar ik merk dat ik iedere keer weer twijfel..

En hoe lukte het uiteindelijk wel? Gewoon van de een op andere dag oefenen en toen sliep ie wel? Ik vond de nachten de eerste weken ook heel lastig, want toen sliep ze ook niet in haar co-sleeper. Ineens ging dat wel goed en nu weten we niet meer beter. Ik heb vertrouwen dat dat dus overdag ook gaat komen, maar ik merk ook dat van mij die dag nu wel mag komen haha!

Ja, het lukte gewoon opeens wel. Mijn oudste was sowieso niet zo'n geweldige slaper dus we hebben dit met heel veel aspecten meegemaakt (niet s nachts in cosleeper en toen wel, geen dutjes in cosleeper en toen wel, niet willen slapen in ledikantje en toen wel, niet in slaap kunnen vallen in een ander bed dan ons bed en toen wel, niet kunnen doorslapen zonder drama en toen wel, etc). Ik heb altijd gekozen voor de methode die hem (en ons) het meeste slaap gaf en daarmee dan maar voor lief genomen dat dat niet altijd op de manier ging die het meest ideaal was. Maar uiteindelijk was het met alle dingen zo dat het opeens wel lukte zonder coaches of huilen of wat dan ook. Stukje ontwikkeling dat bij hem blijkbaar wat langzamer ging dan bij anderen 🤷‍♀️

Onze zoon is nu vandaag 8 weken en het is voor het eerst gelukt. Hij was moe, had net gedronken (op zijn kamer) had zijn slaapzak al aan, whitenoise aan, donkere kamer, speentje in en ik heb hem tussen zijn wenkbrauwen gewreven tot hij bijna sliep. Daarna heeft hij het laatste stukje zelf gedaan en een dutje gedaan van anderhalf uur. Ik ben al weken aan het oefenen geweest en heb wel met mezelf afgesproken het maximaal 15 minuten te proberen en 1x per dag. Eerst was ik er uren mee bezig en werd ik er ongelukkig van omdat ik alleen nog bezig was met slaapjes en een ritme zoeken. Dat loslaten heeft mij een stuk relaxter gemaakt

Klinkt als pittige tijden, maar super fijn dat het uiteindelijk allemaal gelukt is op een fijne liefdevolle manier!

Lukt bij jou de avond slaap al? Hier ging die eigenlijk altijd wel goed met rond 6 naar bed. We hebben er dus voor gekozen om die routine aan te houden. Slaapzak aan met slaapliedje van numsy, dan gordijnen dicht, nog even kort vertellen wat we die dag hebben gedaan (wordt misschien later ooit voorlezen?) met rustig even strelen tussen haar ogen zodat ze lekker rustig blijft. Speen in, witte ruis aan, kus en kamer uit. Daarna vaak nog een keer terug voor speen. Overdag doe ik dus vaak hetzelfde maak in bed doet ze alleen hazenslaapjes van precies 30 min. Ik probeer dus wel minimaal één keer per dag een lange contactslaap te doen zodat ze niet oververmoeid wordt.

Eerst wel echt huilen maar kan hem goed troosten waardoor het minder wordt. Ik heb een keer hem eruit gehaald omdat het troosten niet lukte en overstuur was. Eerst toen weer rustig gewiegd en opnieuw in bedje gelegd

Ja ik leg hem slaperig maar wakker weg. De ogen gaan wel meteen wagenwijd open bij neerleggen en begint te huilen. Ik troost door zachtjes te sussen, hoofdje aaien. Soms ook tussen de ogen aaien richting de neus. Ik doe nu de dutjes in ledikantje. Co sleeper houd ik voor de nacht. En slaapkamer donker. Vanaf ongeveer week 8-10 zijn zijn ze zonder onze melatonine vanuit de zwangerschap en moeten ze het zelf aanmaken. Snap je dat je zo zoekend bent. Is ook zo. Hier ook weer hele andere aanpak nodig dan bij zijn broer. Die was veel makkelijker weg te leggen.

Mijn dochter van 7 weken had hier ook moeite mee. Wou alleen maar bij mij of mijn man tot we er achter kwamen dat ze een buikslaper is. Overdag leg ik haar in de box wel op haar buikje en dan slaapt ze heerlijk. S’nachts blijft het een uitdaging omdat ze dan wel op haar rug moet slapen.

Zie dat er al veel reacties zijn maar bij ons was het echt volharding en blijven proberen. Ik gaf het eigenlijk vrij snel op omdat ik dacht: “als ze maar slaapt”. Maar nu ik haar meerdere keren probeer weg te leggen (wakker en dan geruststellen door bedje te wiegen, haar te ‘schudden’ en neuriën/shhh-en) slaapt ze wel! Niet altijd succesvol maar 90% wel. Dit had ik 1,5 week geleden nog niet durven dromen!

Super fijn om te horen! Wij blijven ook oefenen!

Alvast beginnen met een vast ritueeltje , goed naar de wakkertijden kijken en iets voor dat het tijd is om te gaan slapen naar het kamertje gaan , samen alles donker maken , witte ruis op zetten eb eventueel slaapzak of inbakeren. Dan samen knuffelen tot ze echt slaperig worden maar wel nog wakker zijn en zo in bedje leggen , als ze overstuur raken even op de zij draaien en op het rugje kloppen om te sussen , als ze na 1minuut nog weent even terug op pakken en troosten eens getroost opnieuw in bedje leggen en herhalen.... dit probeer je 30-40min als het dan nog niet lukt in slaap wiegen of op je arm laten slapen en het volgende dutje opnieuw proberen... Klinkt allemaal mooi maar het werkt wel 😅 heb dat hier bij de eerste 2 ook zo gedaan. Moet zelf nu ook nog beginnen met de baby hier slaapt ze al wel in haar bedje maar ook vaak maar max 45min... normaal want is de slaapcyclus van een baby , valt ook in slaap voor de moment maat met een tutje , als je het ze kan leren zoals hierboven leren ze veel sneller ook de slaapcyclussen aan elkaar te linken en dus ook langer te slapen... Maar ik kijk er echt tegen op om het speentje weg te nemen om in slaap te vallen 😂 al gaat dat wel echt lonen als ze wat ouder zijn...

Zou ik je hier nog wat vragen over mogen stellen? - Verlaat je steeds de kamer of blijf je erbij? - Wanneer haal je de baby na het slapen uit bed? Als ze echt begint te huilen? Alvast veel dank!

Dit is een goeie. Hier gaat hij steevast hard huilen. En troosten in bed lukt me niet. Hij ligt in een puckababy en wordt helemaal wild. Hier zijn de avonden ook onrustig dan is meneer rustig 3 uur wakker en wil drinken en wordt steeds onrustiger. Ik herken dit helemaal niet van de oudste dus ik ben enorm zoekende.

Hier werkt inbakerslaapzakje en kamer verduisteren. Maar bij sommige kindjes lukt het gewoon niet. Die ervaring had ik ook met mijn oudste. Bij haar duurde het zeker tot een week of 12, toen ging het langzaam iets beter. Onze tweede dochter is echt een totaal ander kind en die slaapt juist vooral goed in haar bedje.

In het begin zou ik erbij blijven, omdat je dit toch wel een paar keer zal moeten doen voor het echt lukt. Na een tijdje als het beter lukt kan je de kamer verlaten. Ik wacht ook meetstal voor ze uit bed te halen als ze echt huilen , soms zeurt ons dochtertje wat , en heb al een paar keer gemerkt dat als ik dan niet direct kon gaan doordat ik bv op toilet zat of bij de oudere kinderen iets aan het doen was dat ze ook gewoon soms terug in slaap valt.ik weet eens ze echt huilt dat ze ook niet meer in slaap zal vallen. Maar daar moet je vooral doen waar je zelf het beste gevoel bij hebt. Ook zeker niet ontmoedigt geraken als het in het begin niet lijkt te werken , dit is echt iets wat ze "moeten" leren... en bij sommige lukt het snel bij andere zal je al snel een week of langer bezig zijn.