Eerste hulp bij mannen - topic

Hier een work-aholic thuis. Is vanaf week 3 weer aan het werk (fulltime) en gaat ruim voor 8u de deur uit en is zelden voor zessen thuis. Dan geeft hij aan wel even met de baby te willen knuffelen maar vaak is dat tegelijk met scrollen op zijn telefoon ‘ter ontspanning’. In de ochtend geeft hij het eerste flesje (de nacht doe ik alleen). Die geeft hij vaak met één hand terwijl de baby in de tripptrapp ligt en met zijn andere hand eet hij of -is hij weer, scrollt hij op zijn telefoon en leest hij alvast de mailtjes. In de avond wegleggen wisselen we af. Regelmarig is hij er niet ivm een netwerkevent met werk of gaat hij sporten. Meestal heeft hij de baby een uurtje in de ochtend en een uurtje of een uurtje + wegleggen in de avond. Alleen… inmiddels is het zo dat de kleine man bij mij vrij snel (minuut of 5) in slaap valt en bij hem na twee uur nog klaarwakker is en huilt… Mijn man is chagrijnig naar mij en ik moet niet zo negatief zijn met zeggen wat mogelijk helpt, hij geeft aan het niet meer te trekken want ‘is moe’ en ‘het lukt niet’ en ‘hij jankt zoveel’. Ik ben er van overtuigd dat hij meer tijd moet doorbrengen met de baby en vooral meer aandacht moet geven ipv multitasken. Echter, geen idee hoe ik dit wéér kan brengen zonder ruzie te krijgen èn dat hij het ook echt aanneemt. Iemand tips? Minder werken is met zijn werk geen optie. Het zelf doen ook niet, want ik wil dat hij ook een goede band opbouwt.

Hier hetzelfde mijn vriend had maar 5 dagen verlof en werkt 40+uur hij werkt in de bouw overdag doe ik natuurlijk de verzorging en voeding snachts vrijwel ook altijd omdat hij dan te moe is en ook zijn nachtrust nodig heeft volgens hem. Want ik zit thuis en kan overdag ook slapen.. overdag ben ik continu met me dochtertje bezig dus slapen zit er voor mij vrijwel nooit in. Ik wil hem zeker niet dwingen maar zou het ook fijn vinden als hij eens op zou staan of zou zeggen slaap maar even..

Herkenbaar! Hier net zo..vooral de schermtijd tijdens de uurtjes die hij er wel is. Het klagen over de vermoeidheid terwijl ik degene ben die de nacht doet. En zijn frustratie als hij huilt of niet wil slapen als hij het doet. Gisteren heb ik het er lekker van genomen toen ik een afspraak bij de pedicure had..die heb ik lekker doorgetrokken met rondje Action. Daarna werd wel gewaardeerd geloof ik dat ik het wel voor elkaar krijg met baby én het met huishouden te doen

Herkenbaar van de waardering wanneer ze echt op zichzelf aangewezen zijn. Wij moesten op een bepaald moment de deur uit zijn, toen gaf ik hem de keuze of alles met en om de baby regelen of de auto stofzuigen, toen koos hij de baby alszijnde makkelijk. Toen we weg moesten had hij een half ontbijt op en zichzelf niet aangekleed en stond ik nog de baby haar jas aan te doen dat was wel even een besef moment voor hem dat je je armen niet vrij hebt met een baby.

Oh die telefoon… zo herkenbaar 😫 eindeloos domme Instagram filmpjes kijken, ook waar onze peuter van 2 bij is. Ik vind het echt vreselijk maar hij is heel snel beledigd als ik er wat van zeg - wat ik wel regelmatig doe. Ik snap ook werkelijk niet waarom hij die behoefte heeft. Verder heb ik echt niks te klagen, mijn man zet zich 100% in voor de kinderen en heeft alles overgenomen en draaiende gehouden toen ik de laatste weken voor de geboorte alleen nog maar op de bank kon liggen vanwege ernstige zwangerschapsischias, inclusief het op orde brengen van het huis na de verbouwing. Ik hou heel veel van hem maar zou die telefoon wel door de kamer willen smijten soms.

Ja, mijn man ‘past’ op woensdagavond op omdat ik dan voor mezelf afspraken heb. Afgelopen woensdag kwam ik richting half 11 thuis en had hij de baby dus 5 uurtjes alleen gehad; hij was helemaal gesloopt 😂. Hij doet verder ook nog best wel wat in huis hoor! Probleem is niet perse de telefoon. Nu doet de baby nog niks en naast tv kijken is het een van de weinige dingen die je kunt doen als de baby op je slaapt. Maar hij zit er ook op als hij een wakkere baby heeft: liggend op de bank met zijn benen opgetrokken en dan daar de baby tegenaan en de telefoon tussenbeide… Flesjes geeft hij ook het liefst zo dat hij iets anders kan doen. Ik heb heeeel erg het gevoel dat de baby minder vertrouwen in hem gaat krijgen doordat ze als hij er is weinig echt dichtbij knuffelen en aandacht geven. Waar ik hem vrij snel in slaap krijg, lukt het hem niet hem rustig te krijgen. Vanmorgen om 6u was zijn shift. Om half 7 lag hij alweer in bed (huilen), om kwart voor 7 weer (huilen) en om 7u heb ik de baby maar overgenomen. (Slaapt nog steeds nu). Ik doe er in de nacht een uur over om hem weg te leggen met drinken, verschonen, rechtop houden (verborgen refluxklachten)! Maar luisteren naar wat ik zeg, dat is echt een no-go. Hij blijft hangen op dat hij zo zielig en moe is en het ligt nooit aan hem. Tips verwerpt hij of leiden tot een soort van ruzie Ik probeer hem in zijn sop gaar te laten koken maar dat lijkt niet te werken… En het laatste wat ik wil is dat zijn band met de baby niet zo goed wordt… help.