Hoe doen jullie het straks met geld/inkomen?💶

Oh wauw. Ik schrik best wel van de houding van jouw vriend. Een relatie is een partnerschap, je doet het samen. Dat betekent niet dat alles precies 50/50 verdeeld zou moeten worden, maar dat je samen werkt aan de toekomst, aan het leven. Wanneer de een iets even minder lukt, of dat nou het huishouden is, de zorg voor kinderen of financiën, dan zou de ander dat moeten oppakken. Vind ik. Heb je al eens bij hem aangegeven dat het je fysiek niet lukt om zoveel te werken nu? Dat huishouden en een kind ook onderdeel zijn van het totale plaatje en dus ook onderdeel van jouw inbreng? Ik zou een goed gesprek met hem voeren, zowel voor nu als voor de toekomst.

ik heb geen idee hoe we het moeten doen. ik ben gestopt met werken toen ik ging studeren. zit nu in m'n laatste jaar dus spaargeld bijna op. helaas ga ik het voor de bevalling net niet redden om af te ronden. van mijn kan dus geen inkomen en dus voorlopig ook geen baan want m'n studie nog niet afgerond. m'n arts had gezegd dat ik kon stoppen met de pil en dat het nog wel een half jaar zou duren voor ik zwanger werd, door de medische ingreep die ik heb gehad. ik was na precies 1 maand zwanger 😅 we zijn heel blij hoor en het is mega gewenst maar de financiën baren mij wel zorgen. ik heb nergens rechg op, dus geen idee wat te doen.

Persoonlijk vind ik het heel oneerlijk van je vriend! Je hebt straks een kind waar je beiden voor zorgt. Van welk geld wordt dat straks dan betaald? Wij hebben sowieso van tevoren besproken wat onze wensen zijn en wat onze verwachting is van inkomsten. Wij doen ook al vanaf dat we samenwonen alles naar rato inleggen op de gezamenlijke rekening. Mijn man verdient 65% van ons gezamenlijke inkomen en ik 35%. Dus hij draagt sowieso hogere lasten, maar dat vinden wij eerlijk tegenover elkaar. Daarnaast hebben we afgesproken dat hij alle leuke dingen betaalt en ik mijn geld gebruik voor eigen kleren en dinertjes met vriendinnen. Ik denk dat jouw vriend in moet gaan zien dat jullie dit samen doen en zeker ook op financieel gebied! Misschien een idee om het “naar rato” voor te stellen? Dan kan je elke maand kijken hoeveel er binnen komt. Ik wens je heel veel succes en sterkte en hoop dat je hierdoor niet heel veel stress krijgt en kan genieten van je zwangerschap 🩷

Ter aanvulling: het eerste jaar gaan mijn man en ik waarschijnlijk beiden parttime werken dmv 70% betaald ouderschapsverlof. Daarna wil ik parttime blijven werken en mijn man fulltime. Hij is er heel relaxed in en laat de keuze voor wat betreft financiën aan mij over. Nu verdienen we beiden evenveel dus doen we 50/50 voor wat betreft de lasten. Straks zullen we dat naar rato van inkomen verdelen. Wel zo eerlijk! Dan houden we beiden nog genoeg over. En huishouden/kind is ook ‘werk’. ;)

Ik zou echt met je vriend praten Ten eerst vind ik dat jullie naar ratio moet betalen Het is niet oké als jij niks over houd en hij wel Jullie moet elkaar alles gunnen en het beste naar boven halen. Natuurlijk moet ook jij zorgen voor een financiële situatie maar dat mag hij niet zo en alles bij jou neer leggen. Zelf ben ik chronisch ziek en werk niet Mijn man werkt wel, ik heb een uitkering en we doen nooit moeilijk over geld vanaf moment 1 ook niet over mijn oudste kind die niet van hem is. Betaald hij juist met liefde mee en wilde ook trouwen ondanks dat het financieel negatief uit pakt voor ons. Probeer er samen uit te komen op een manier die beide goed voelt en rust geeft en waar jullie beide blij van worden. Mooie oefening les voor straks als het kindje er is.

Wauw wat heftig… hier al het geld op 1 rekening en delen alels

Het is natuurlijk niet handig in jullie situatie alles te storten op 1 rekening ook dat zou niet eerlijk zijn in dit geval. Wat bij ons werkt is het te verdelen naar ratio , mijn vriend verdiend ook meer en hij stort dus wat meer op de gemeenschappelijke rekening. Wij zitten om de zoveel tijd samen om te kijken hoe het gaat met de financiën en of we beiden ook persoonlijk genoeg over houden om van te sparen of om leuke dingen van te doen. Misschien moet je samen met je partner gaan zitten het er rustig over hebben en aangeven dat je het prima vindt om geld te storten, maar dan wel naar ratio. Ook jij verdiend geld en ook jij hebt recht om zelf een deel daar van te houden. Hij weet zelf ook hoe fijn het is geld te hebben, dan kan hij niet verwachten dat jij je hele loon maar stort. stel hij verdiend 75% en jij 25% van het gezamenlijke inkomen is het ook logisch dat hij meer stort op de gemeenschappelijke en zelf wat overhoud en jij wat minder stort en zelf wat overhoud. Het is zelfs oneerlijk als hij verwacht dat jij even veel stort terwijl je minder verdiend, dan zou hij zelf meer moeten storten, want naar ratio is het nu enorm oneerlijk verdeeld en stort jij meer dan hij om het dan even zo te zien. Al met al moet je ook wat voor jezelf over kunnen houden. Hopelijk komt het goed❤️

Ik vind de attitude van je vriend echt niet OK. Ik verdien meer dan mijn vriend maar mijn vriend STAAT erop dag hij onze huur en g/w/l betaald. Hij vind dat hij als man voor mij moet zorgen. Super lief natuurlijk. Ik betaal de boodschappen en zorg dat het huis altijd netjes is en neem hem mee op dates (en dat doet hij ook). Ik heb zelf nog wel een koophuis in een ander land, waarvoor hij ook heeft aangeboden de helft te betalen maar dat wil ik niet. Voordat ik er achter kwam dat ik zwanger was zijn we samen een eigen bedrijf gestart: een stuk grond gekocht waar wij vakantie appartementen op laten bouwen om te verhuren. Deze kosten delen we 50/50. Ik vind niet dat een relatie altijd 50/50 moet zijn financieel, je bent partners en zorgt voor elkaar. Soms is dat 50/50 maar soms ook 80/20 en dat is ok! Zeker als je ook samen een kind krijgt! De zwangerschap en alle kwalen daarbij en de zorg van het kind komen de eerste jaren vooral bij de moeder te liggen, dus dan is het niet meer dan logisch dat jij (tijdelijk) minder werkt en dus geld aandraagt.

Ik zou met je vriend gaan praten. Hallo jij draagt het kind 9 maanden, moet bevallen, en daarna ook nog eens herstellen. Logisch dat je je dan minder goed voelt om fulltime te werken en als zzp’er heb je nou eenmaal minder backup dan. Ik denk persoonlijk niet dat het zin heeft om nu ‘nog snel’ een baan in loondienst te zoeken, voelt ook een beetje lullig tegenover een werkgever vind ik. Voordat wij kinderen hadden betaalden we alles 50/50 ookal had mijn vriend een hoger inkomen. Hij kon dan wel sparen en ik niet, maar kwam wel gewoon rond dus ik had daar geen problemen mee. Maar sinds ons zoontje er is ben ik van 36 uur naar 24 uur gegaan dus zou ik het ook niet meer redden om 50/50 te doen. We hebben daar toen ook over gepraat en omdat hij een hoger salaris had leek het ons beide beter als hij qua uren meer zou werken dan ik. Dus nu draagt hij ook meer bij financieel gezien. Ik vind dat ook niet meer dan logisch. Je krijgt samen een kindje en bent nu echt een gezin

Vraag toch even hulp bij de verloskundige en of gemeente misschien is er toch iets waar je recht op kan hebben

Poeh ik vind dit echt heel moeilijk om te lezen. Zo zijn wij echt totaal niet. Wij storten gewoon allebei wat we kunnen missen (inkomen is niet iedere maand hetzelfde) en betalen alleen nog onze eigen telefoonrekening/verzekeringen/kleding. De rest gaat naar de gezamenlijke rekening en ook daar wordt regelmatig per ongeluk iets persoonlijks van betaald 😅 Het boeit ons allebei niet wie wat uitgeeft. Zo lang we gewoon uitkomen is het prima en anders storten we wat bij van onze privé/spaar rekening 🤷‍♀️ Wij zijn een gezin en die kosten dragen we dus gewoon gezamenlijk. Eigenlijk zouden we dus best ook alleen een gezamenlijke rekening kunnen hebben, maar voor een cadeautje kopen vinden we het nog wel fijn om onze eigen rekening te hebben zodat het geheim blijft 🙈 Jullie kosten gaan nu ook alleen maar omhoog nu er een kleintje bij komt en dat moet je nu ook echt niet nog meer stress op gaan leveren. Ik hoop dus dat hij heel snel zijn denkwijze gaat veranderen en dat het vaderschap hem wat minder egoïstisch maakt..

ik zou dit toch echt niet pikken en echt even met hem gaan praten. Als hij goed verdient en jij naast je baan het huishouden doet en hij daar niets aan doet komt op hetzelfde neer... daarbij dadelijk met een kleine in huis heb jij al een fulltime job dus hij kan niet van jou eisen dat jij meer geld in het laatje moet brengen. ik vind dat jullie samen een gezin/huishouden vormen en dus ook samen ongeveer dezelfde lasten horen te dragen. de een wat meer inkomsten de ander wat meer in het huishouden/met de kleine. komt om het even. daarbij moet hij misschien ook even nadenken over het feit wat jij en jouw lichaam aan het doen zijn en nog moet doen... hij heeft alleen maar iets los gelaten en jouw lichaam bouwt nu een klein mensje en dit gaat gepaard met minder energie, moe.. wat dan ook.

Wat een vervelende situatie! Wat begrip zou gepast zijn. Niet alleen op financieel gebied vind ik dat je het samen doet met een gezin, maar ook qua huishouden. Tuurlijk is het niet erg dat de 1 meer doet dan de ander, maar deze verhouding klinkt scheef. Mijn vriend helpt in het weekend mee. Als we beide 45 minuten bezig zijn, zijn we klaar! Ik kook iedere dag etc.. Dat gaat voor nu prima, maar straks als ik andere werktijden ivm de kleine krijg gaat dat misschien ook veranderen en daar hebben we het wel over gehad. Dat is prima. Financieel zijn wij ook beiden nog wel wat zoekende. Nu alles 50/50, maar hoe doe je dat straks als de 1 minder gaat werken. Mijn inkomen is nu even hoog / hoger dan van mijn partner. Alleen heeft hij een bedrijf en kan niet echt een dag per week minder werken. Waarschijnlijk gaan we een percentage inleggen. Beiden bijvoorbeeld 70% van het inkomen. Dan is het naar evenredigheid en voelt dat voor beiden prima. Wellicht kan dit ook wat voor jullie zijn. 🤗🌸

Wat voor branche zit je nu, hoeveel uur maak je (gemiddeld) en wat levert het op? Mocht je inderdaad veel werken voor weinig zonder zicht op beter is een carrièreswitch misschien inderdaad een idee. (Nu of na je zwangerschap) Al zijn dingen nog zo leuk en werk je nog zo hard, niet overal valt echt een goede boterham mee te verdienen (helaas). Ik zeg niet dat dit bij jou zo is, maar misschien doelt jouw vriend meer daarop. Dat hoop ik eigenlijk want anders vind ik hem goed kort door de bocht en niet oké. Doet hij straks ook 50/50 de boodschappen, huishouden, verzorging kids etc? Anders kun je die eens aankaarten… Want als hij financieel dat verwacht, kun je die ook 50/50 terug verwachten. Ik vind het ook wel heftig dat het je niet lukt de helft van de vaste lasten te kunnen betalen, dus ben oprecht benieuwd wat je ongeveer doet en hoeveel tijd dat kost en wat het je oplevert (en wat jullie lasten ongeveer zijn) Gelukkig hier geen financieel probleem. Verdeling niet 50-50 maar naar rato op netto inkomen (voor hem gunstiger). Met de afspraak dat ik niet fulltime werk om zijn fulltime baan te kunnen faciliteren qua huishouden en -straks ook- kind. Eigenlijk een soort afbetalen van zijn zorg-deel. Allebei onze eigen spaarrekening. Hij spaart meer, maar ik mag zeker niet klagen en we eten zeker geen droog brood.

Met deze houding waren wij niet eens samen, laat staan dat ik een kind van hem zou krijgen. Ik vind het eigenlijk ronduit respectloos. In het begin van onze relatie verdiende ik bijna 2.5 keer zoveel als mijn man. Hij zat toen in een re-integratietraject en verdiende naast zijn uitkering vrij weinig. Wij hebben altijd eerlijk gesproken over onze inkomsten en uitgaven en legden naar verhouding geld in voor de gezamenlijke rekening. Dit betekende dat we ook naar verhouding een X bedrag overhielden. Ondertussen, bijna 8 jaar later, hebben we een zoon van drie en zijn zijn inkomsten bijna gelijk aan de mijne. De verdeling is al meerdere malen herzien, maar blijft eerlijk. We zullen elkaar niet uitsluiten en als de één een keer wat meer uitgeeft, dan is in overleg vrijwel nooit een probleem. Ik zou heel gauw een stevig gesprek met je partner gaan voeren. Dat hij deze druk bij je neerlegd terwijk jullie samen horen te werken als team/gezin vind ik waanzin! Desnoods gooi je dit topic onder zijn ogen, maar zo heb je in mijn optiek een inmens scheve, ongelijkwaardige relatie. Tijd voor verandering, zeker nu de baby er nog niet is.

Oh wacht, ik nam aan dat jullie nu allebei hetzelfde inbrengen, maar dat staat eigenlijk nergens. Wat is de verdeling nu?

Wat een onbehoorlijke eis van je vriend. In het begin van mijn relatie had ik bijna niks (want: net afgestudeerd) en mijn vriend veel (jong gaan werken), inmiddels verdien ik ruim het dubbele van hem. Betekent dit dat ik dan meer inzet van hem verwacht om meer in te brengen? Nee. We hebben samen meer dan genoeg en verdelen de lasten naar wie wat kan missen. Dat was voorheen andersom zo en nu ook. We zijn niet voor niks partners. Heel naar om te zien dat je hier stress door krijgt. Mocht je echt (tijdelijk) in loondienst willen, weet dat er gelukkig echt werkgevers zijn die je óók als je echt wat verder in je zwangerschap bent, willen hebben. Dat zeg ik uit eigen ervaring. Praat hier nog eens goed met elkaar over. Kosten zullen alleen maar stijgen met een kind en dit lijkt me geen fijne en eerlijke uitgangspositie.

Wow, ik vind de houding van jouw vriend heftig. Kijk als je gewoon geen zin had om te werken, kan ik mij voorstellen dat hij er wat van zegt. Maar zoals je schrijft, je doet echt je best.. Voor jouw eigen geruststelling zou een (tijdelijke) baan in loondienst wellicht helpen nu, maar dat moet je dan echt doen voor jezelf (en de baby), niet omdat hij commentaar heeft? Vooral als je door de zwangerschap (waar hij ook aandeel in heeft) gewoon niet in staat bent om te werken. Begrip is dan zeker op z’n plaats! Voordat we gingen samen wonen hebben wij onze financieen uitgebreid besproken. 50/50 was voor mij geen optie. Hoe graag ik het ook wilde, er kwam toen (nog studerende) ook niet genoeg binnen. Ook nu verdien ik veel minder. Ivm chronische ziekten werk ik parttime, maar op fulltime basis krijgt hij ook gewoon veel meer. Wij gooien alles op 1 hoop, betalen daar alles van en geven onszelf dan zakgeld. Daar kopen we dan bv kleding vanen de telefoonkosten en doen leuke dingen met vrienden etc. Wat betreft de baby doen we sowieso alles samen. Zo ook de zwangerschapskleding die ik straks nodig heb. Het kost al bij al toch aardig wat geld en het is ook zijn kind wat ik ga baren. We besloten samen een huis te kopen (en daarna te trouwen, en nu een kind te krijgen) dan deel je de lasten ook zo eerlijk mogelijk!

heel erg bedankt voor jullie reacties en adviezen! Dat helpt mij enorm!🥰 ik ga voor nu op zoek naar een leuke baan in loondienst. Dat zal mij een hoop rust geven. Ik werk al jaren in de creatieve sector en het wordt steeds moeilijker om aan genoeg opdrachten te komen. Er is heel veel concurrentie en door de opkomst van AI gaat er ook steeds minder vraag zijn naar illustraties, animaties, fotografie, grafische vormgeving etc. Het leven als freelancer kan een heel onzeker bestaan zijn en ook heel hectisch zijn. de afgelopen jaren heb ik dat voor lief genomen maar een zwangerschap en een kind krijgen is al hectisch genoeg dus ik merk dat ik nu meer behoefte heb aan zekerheid en rust. Ik praat er veel over met mijn vriend, hij staat er gewoon veel zakelijker in dan mij. Op dit moment doen we niet alles naar ratio maar ook niet 50/50. we hebben een hele tijd geleden twee bedragen afgesproken die we beide storten. Mijn vriend stort iets meer dan mij maar in verhouding houdt hij nog steeds veel meer over. En ik begrijp zijn standpunt ook wel. Ik werk misschien wel hard maar ik krijg er weinig voor terug. Ik ben goed in mijn vak maar niet zo goed in het ondernemerschap waardoor ik het lastig vind om genoeg te verdienen. En de afgelopen jaren was dat prima. ik leef dan gewoon wat soberder, maar nu we een kind krijgen is het wel belangrijk dat er meer geld in het laatje komt☺️

Wij storten beide 75% van ons loon en houden dus allebei 25% over voor eigen dingen. Zo heeft de meest verdienende persoon extra lasten en extra lusten terwijl de andere persoon ook nog steeds geld overhoudt voor zichzelf. Dit gaat op netto loon, de lease auto is niet meegenomen. Het bedrag wat er zo gezamenlijk binnenkomt is voldoende voor de vaste lasten en sparen.