Huisvrouw

Enerzijds lijkt het me ook heerlijk om thuis te kunnen zijn bij onze kleintjes straks maar ik waardeer het ook om even geen moeder te zijn. Je staat toch continue aan als moeder. Verder vind ik het ook fijn om mijn eigen verhalen te hebben als ik thuis kom. Uiteraard een persoonlijke afweging maar cijfer je zelf niet weg als persoon. Dat bedoel ik absoluut niet negatief hoor 😊

Het is niet dat ik een 'carrieremens' ben en ben bij de geboorte van onze eerste de eerste 5 maanden ook thuis geweest omdat ik na 3 maanden nog geen werk had.. maar ik werd gillend gek 😂 ik ben een sociaal mens en hou ook van een stukje mijn eigen ding hebben en dat had ik op dat moment niet.. ik ga nu 2 dagen werken in de week en vind dit perfect nu met de 3e op komst 🙈 vind het ergens ook fijn dat ik zelf ook nog iets vast inkomen heb omdat als het wel ooit mis gaat ik ook nog op m'n eigen benen kan staan.. 🤗 en daarnaast zijn we beide levensgenieters en houden van mooie auto's dus moet er natuurlijk ook iets verdiend worden.. 😊 dit geld natuurlijk voor iedereen anders!

Hier een fulltime mama van een dochtertje van 15 maanden en het bevalt mij super goed😊 wij hebben het financieel echt absoluut niet slecht. Mijn man verdient 2850 bruto en ik heb voor alsnog ziektewet van 800 bruto per maand. Hiermee redden we het om 500 euro per maand te sparen, letten we alles behalve op de prijsjes tijdens de boodschappen en kunnen we alles gewoon halen waar we zin in hebben en bestellen regelmatig thuisbezorgd. Het enige wat er voor ons niet in zit op deze manier is een huis kopen, maar wij huren een prachtig huis binnen het middensegment en zijn hartstikke gelukkig hier(:

Aan de ene kant lijkt het me heerlijk, maar aan de andere kant zou ik het niet kunnen 🙈 Hecht ook waarde aan mijn eigen inkomen zodat ik lekker mijn eigen dingen ter ontspanning kan blijven ondernemen. En even een moment voor mezelf kan ik ook erg van genieten moet ik zeggen! En dat heb je ook nodig in een relatie en binnen een gezin, af en toe je eigen ding. Wij hebben in de situatie gezeten waarin ik maar 11 uur werk p.w. had en dat we met z'n vijven daar slecht van rond konden komen en het merendeel van de lasten bij mijn partner vandaan moest komen. Dat gaf mij enorm veel stress, zeker met 2 meiden in de pubertijd en een zoon van 2 die ook allen goed eten en dingen nodig hebben. Dus ik ben sinds maart begonnen op mijn nieuwe werkplek en maak nu weer 24 uur p.w. en blij toe! Zo krijgen we mooi weer een gezond gezins inkomen en hoeven we niet op de kleinste dingen meer te letten. Stuk meer ontspanning binnen het gezin ook. En met de 4e op komst wil je ook wel. Bedenk voor jezelf wat voor jou prettig voelt en bepaal aan de hand daarvan wat je zou willen. 😊

Ja, lastig. Je kan het proberen toch? En als het niet prettig is voor jullie, ga je op zoek naar een baan/iets voor jezelf. Wij hebben het zelf ook geprobeerd. Ik was zoekende naar ander werk en we hadden samen afgesproken dat ik één jaar de tijd zou krijgen om uit te zoeken wat ik zou willen en kon daarnaast voor de kinderen zorgen. Het gaf mij rust en ruimte, maar mijn man werd er gestrest van. Hij was bang dat we er financieel niet goed uit zouden komen, terwijl we nooit op de kleintjes hebben hoeven letten. Ik ben na 4 maanden weer gaan werken voor twee dagen. Gaf hem veel rust en ergens vond ik het ook wel lekker om iets voor mezelf te hebben. M'n wereld werd wel klein zonder werk/collega's.

Ik ben een paar jaar geleden gestopt met werken en was de beste keus ever :D. Zo veel meer rust in mezelf. Voldoening haal ik uit de dingen die ik voor mezelf doe zoals lessen, seminars. Mee helpen op school. Daarnaast heb ik nu echt superrr veel tijd voor leuke dingen, de hort op enz.. gewoon lekker mijn eigen ding doen..en ik geniet ervan om elke dag de kids te zien als ze uit school komen vs racen na huis na een vermoeiende werkdag en eigenlijk mentaal geen ruimte meer hebben voor de kids. Ben ook blij dat ik straks met de kleine thuis ben en dus naast de lastige tropenjaren gewoon nog steeds tijd voor mezelf zal hebben en energie kan steken in dat wat ik het belangrijkst vindt: mezelf, kids, gezin ❤️

Ik denk dat ik dit ook zo zou ervaren. Ik zit nu tijdens de zwangerschap thuis aangezien ik in de luchtvaart werk en dat even tijdelijk niet mogelijk is (wel gewoon een vast contract en alles is goed geregeld, dus ik mag zeker niet klagen), maar ik merk nu al dat mijn wereldje enorm klein is. Dat zal ongetwijfeld anders zijn als er straks een kindje is, maar ik denk dat het goed is om soms echt je eigen ding te kunnen doen en je passies te houden. Maar dat is voor iedereen anders! Dus vooral doen wat goed voelt en wat financieel haalbaar is. Het zou zonde zijn als je daar te veel zorgen over zou hebben. Wellicht gewoon een poosje proberen en dan kun je altijd nog beslissen om werk te zoeken. ☺️

Wellicht kunnen jullie een kostenbegroting maken van de huidige en de te verwachten kosten en baten? Rekening houdend met inflatie etc. Dan is het iets minder koffiedik kijken hoe het eruit zal zien. Of je de keus wilt maken is natuurlijk volledig persoonlijk, waar jij/jullie je goed bij voelen. Zelf zou ik dat nooit willen, naar mijn idee zijn er teveel vrouwen die financieel afhankelijk zijn van hun man. Plus als ondernemer zou ik echt een bore out krijgen van thuis blijven 🤭, bij de eerste kon ik na de kraamtijd ook niet wachten om ook weer mezelf te zijn en niet alleen maar mama. Wel streven we naar financiële vrijheid zodat het werk geen 'noodzaak' meer is maar dat vind ik iets anders.

Herkenbaar jouw situatie! Mijn vriend is IT’er en verdient best goed. Ik werk voor mezelf als freelancer dus mijn inkomen wisselt enorm. Soms heb ik grote projecten en verdien ik veel en soms heb ik het een tijdje wat rustiger. Doordat ik freelancer ben, ben ik heel flexibel. Ik werk altijd vanuit huis en wanneer ik wil. Ik denk als straks onze dochter is geboren, dat ik de zorg op mij gaan nemen het eerste jaar en dat mijn vriend gewoon fulltime blijft werken. Dat betekent dat ik minder opdrachten kan aannemen. Ik zal wel freelance opdrachten blijven doen maar dan zal ik wanneer onze dochter slaapt, of wanneer mijn vriend thuis is, aan mijn opdrachten werken. Mocht ik een groot project hebben, kan ik desnoods een weekje bij mijn ouders logeren (die wonen wat verder weg) zodat mijn moeder kan oppassen☺️

Denk dat het heel erg ligt aan hoe en wie jij bent en hoe jullie samen zijn Door ziekte zit ik thuis sinds de geboorte met me ex. Al mis ik het werk wel echt ook geregeld. Maar in de tijd van de corona en nu soms een ziekte juf is het ook wel weer “fijn” En anders misschien een klein contract in iets zodat je wel het beste van beide hebt Ook krijg je belasting technisch een korting bij je belasting aangifte En maak vooral een financieel overzicht en praat veel en goed met elkaar

Misschien kunnen jullie een begroting maken en kijken hoeveel jullie overhouden als de kleine er is. Dan een afweging maken of je misschien beter eventueel een aantal uur per week kan werken of dat het niet nodig is. Los daarvan is het ook belangrijk om te kijken hoe jij het ervaart, thuis zijn met baby. Ik zag het vtv wat rozenkleuriger in dan de werkelijkheid. Ik ben eigenlijk thuis aan t “werk” vind ik soms en dan eigenlijk 24/7, de baby, huishouden, huisdieren, ik hou ook alle financiën bij en telefoontjes en mailtjes komen ook op mij aan. Mentale lasten noemen ze dat tegenwoordig geloof ik. En ik ben 18 weken zwanger.. merk wel een verschil, zwanger of niet zwanger. Je kan het ook na de financiële begroting “aankijken” In de praktijk ervaar je het toch anders dan je van te voren kan bedenken, is mijn ervaring :)

Hoi, Ik heb zelf nog gewerkt van toen mijn dochter 3 en een hakve maand oud was tot 17 maanden oud. Wel ben ik toen van baan veranderd waardoor mijn netto inkomen bijna halveerde. Dat kon bij ons ook omdat mijn man een goede baan heeft. Ik had dus ook een kantoorbaan die redelijk goed verdiende, maar ik was er doodongelukkig. Daarnaast wilde Ik graag parttime en dichtbij huis gaan werken en uiteindelijk koos ik er ook voor om juist GEEN kantoorbaan te doen maar eens iets totaal anders te proberen. Op zich nog steeds blij met die keuze overigens, maar ik ben er wel sinds januari weer mee gestopt. Dit omdat het (voor mij in ieder geval) qua aantal uren en gebrek aan flexibiliteit niet echt goed te combineren viel met een klein kind. Zeker een (zeer intense) dreumes / peuter. Was dus per 1 januari gestopt en ik was van plan om na onze vakantie in januari rustig op zoek te gaan naar een andere baan. Maar toen bleek ik zwanger te zijn van ons tweede kindje en nu hebben wij samen gezegd: doe maar even niet. Het geeft mijzelf en onze oudste dochter veel rust dat ik in deze periode thuis ben. Daarnaast vonden wij het onzinnig om in deze tijd per se een baan te gaan zoeken als het financieel niet per se nodig is. Ben ik straks goed en wel ingewerkt en dan ga ik weer een paar maanden met verlof... Tja, daar heb ik zelf niet echt iets aan en de werkgever ook niet. Dus is even prima zo. We zien wel weer hoe het loopt en wanneer ik weer ga werken. Ik wil dst zeker in de toekomst weer gaan doen, maar wanneer is afhankelijk van hoe het met de kinderen gaat en wanneer het weer goed voelt. Ik snap wel je onzekerheden. Er zijn ook zeker nadelen en die voel ik ook. Ik vind het bijvoorbeeld best lastig nu op voor het eerst geen eigen inkomen heb, als ik dan een keer uit eten ga met vriendinnen ofzo... Dan betaalt mijn man dat dus eigenlijk. Maar ja, aan de andere kant probeer ik dat los te laten want we zijn getrouwd en hoewel het gek voelt moet ik het zien als 'ons' geld. En hij heeft natuurlijk zelf ook gezegd dat hij het eens is met deze situatie. Zelfs wel enigzins gestimuleerd (voor deze periode dan hé, niet voor altijd). Hoewel wij nog steeds goed kunnen leven en echt niet iedere cent om hoeven te draaien, let je natuurlijk wel iets meer op kosten. Nu waren wij al nooit big spenders op gebied van kleding en boodschappen en kochten wij bijvoorbeeld al veel spullen voor onze dochter via marktplaats (waarbij wel wel kritisch zijn op hoe iets eruit ziet natuurlijk). Maar goed, de komende jaren misschien even 2 keer op vakantie ipv 3 keer. Maar we beseffen ons heel erg goed dat we het daarmee nog steeds super luxe hebben. Er zijn genoeg mensen die helemaal niet op vakantie kunnen gaan. Het is dus ook wel een beetje hoe je erin staat en wat je belangrijk vindt. Huis bouwen is wellicht iets wat niet per se binnen een paar jaar moet? Weet natuurlijk situatie niet, maar als jullie nu in een goed huis wonen is dat wellicht geen prio. Dat soort dingen moet je natuurlijk wel goed bespreken met elkaar. Ik heb ook tegen mijn man gezegd dat als hij er toch op een gegeven moment anders over gaat denken, hij dat wel tegen mij moet zeggen. Of stel nou dat er dingen veranderen met zijn werk waardoor hij het minder leuk gaat vinden. Of als hij toch behoefte krijgt om bijvoorbeeld een dag minder te gaan werken.... We zien dat niet snel gebeuren maar je weet nooit. We hebben wel afgesproken dat het altijd bespreekbaar moet zijn, dat er dan samen gaan kijken hoe we dat gaan fixen.

Ik denk dat inderdaad gewoon wat moeten afwachten en zien hoe het uiteindelijk gaat zijn voor beiden van ons. Normaal gaan we wel mooi rond komen maar mogen niet te zotte dingen doen. We gaan volgende maand de grond kopen waar op we binnen een paar jaar een huis gaan bouwen dus opzich allemaal geen haast. Ik denk ook het feit dat zijn moeder niet helemaal akkoord is met dat ik thuis zou blijven mij ook een beetje afschrikt. Ze heeft al een aantal keer gezegt dat ik een job moest gaan zoeken of mij moest gaan inschrijven als werkloze zodat ik een uitkering kon krijgen. Want het was niet de bedoeling dat wij mijn vriend zijn geld op deden 😅 zij heeft haar kinderen altijd op een kinderopvang gezet en uiteraard geen probleem hè als dit is wat je zelf kiest of je gewoon weg geen andere optie hebt. Maar er is mij ook al een aantal keer duidelijk gemaakt dat onze keuze van thuisblijven niet haar ding is

Zolang jij er met je vriend mee eens bent, doen waar jullie je goed bij voelt. Wat een ander ook zegt. Is niet leuk maar anders heeft iemand anders wel weer wat anders te zeggen hoe het moet. Ik ben nu ook twee jaar thuis en merk echt wel dak dingen mis van m’n oude werk maar ik vind het ook een verrijking om voor m’n dochter te kunnen zorgen. En ja, financieel wordt je echt afgekort dus dat is wel overwegen waard. Maar echt volg je hart! De eerste maanden en jaren zijn zo weg😉