Ik wil mijn moeder bij mijn bevalling maar mijn vriend wil dit niet

Ik vind dat jij beslist wie je er bij wilt hebben. Hij mag ook beseffen dat het heel speciaal is voor een moeder om haar dochter moeder te zien worden. Vind het niet oke dat hij je voor het blok zet. Misschien met de verloskundige bespreken, dan kan zij eventueel hem overtuigen?

Dankjewel voor je reactie, ik vindt dat een heel goed idee om dit met de verloskundige erbij te bespreken. Misschien draait hij dan wel bij 😊

Wiens bevalling is het? Die van hem of die van jouw? Als hij gaat bevallen mag hij beslissen. Zo niet, vind ik dat hij niks te zeggen heeft

Ik vond de samenwerking tussen mij en m’n vriend tijdens de bevalling super bijzonder. Als m’n moeder erbij was geweest denk ik wel dat hij zich meer als derde wiel aan de wagen had gevoeld. Dus wat dat betreft kan ik het begrijpen. Inderdaad even bespreken met verlos erbij. Zijn redenering proberen te achterhalen en gewoon even de tijd nemen voor dit besluit.

Ik denk dat het vooral belangrijk is dat jij je op je gemak voelt. Ik zou het zeker blijven benoemen en overleggen.

Ik zou mijn moeder er ook graag bij hebben. Ze is ongeneeslijk ziek en dit zou een heel mooi onvergetelijk moment zijn wat we met elkaar kunnen delen. Echter sta ik er niet helemaal hetzelfde in als jullie. Ik heb mijn vriend gevraagd om erover na te denken (heb nog geen antwoord). Maar het blijft, in mijn geval, ook zijn eerste kind en als hij dit niet prettig vindt wil ik hem de bijzondere ervaring niet ontnemen. Hij krijgt namelijk dit moment ook niet terug. Ik zou zeggen geef hem de redenen waarom het voor jou belangrijk is en vraag hem niet meteen nee te zeggen, maar erover na te denken. Succes, ik hoop dat jullie er samen uitkomen!

Wat maakt dat je je moeder erbij wilt hebben? En hij niet? En wat zou jouw moeder jou ‘geven’ met haar aanwezigheid? Goed om het juist misschien ook over die laag eronder te hebben 🙌

En wie z’n kind is het? Ook die van hem. Hij heeft er zeker wat over te zeggen en kan hem heel goed begrijpen dat hij zoiets speciaals samen wil doen, dit is privé. Ik zou zelf ook niet weten waarom je ook nog een moeder bij de bevalling zou willen hebben, vind het zelf heel apart om dat te doen. Dus zeker alleen met je partner doen is mijn mening

Ik had alleen mijn man bij de bevalling en was eigenlijk ontzettend blij dat we dit samen hadden gedaan. Het is ook zijn kind en heel bijzonder dat we dit moment samen met zijn tweetjes konden doen. Jij bevalt maar het wel iets waar je samen doorheen gaat. Als jij daar aan het wegpuffen bent en het soms niet meer weet hoe en wat moet je een partner hebben die weet wat jij wil op dat moment en met teveel mensen kan dit rommelig worden. Het is ook een groot en bijzonder moment voor hem. Ik zou het ook van zijn kant proberen te zien. Jij bent 9 maanden zwanger en kent je kindje al maar dit is zijn eerste echte ontmoetting met jullie baby en ik kan heel goed begrijpen dat hij dit samen met jou wil doen. Ik zou echt goed naar elkaars wensen luisteren en bovendien beval je pas over 7.5 a 8 maanden. Nog genoeg tijd om dit te bespreken en te beslissen samen wat het beste voor jullie is en een bevalling loopt toch altijd anders dan je had gepland.

Waarom iemand haar moeder er bij wil hebben kan heel veel verschillende redenen hebben. Daar mag je in mijn ogen geen oordeel over hebben, dat is ieder voor zich. Ben het wel met je eens dat de gevoelens van de vriend in kwestie ook tellen. Daarom zeg ik in een eerdere post praat erover en vraag hem om er even over na te denken.

Ik had mijn moeder en mijn man bij mijn bevalling, en wil het met de tweede ook zo doen. Ik had aan beide veel steun, zij konden even weg stappen en wat eten/drinken als dat nodig was en de ander nam het over. Mijn moeder was hierin een toevoeging, niet een vervanging. Je man hoeft hier niet bang voor te zijn, uiteindelijk zal hij alsnog het meeste doen en is hij er gewoon bij. Maar jij hebt gewoon extra steun van nog een persoon, wat ontzettend fijn kan zijn.

Ik begrijp je wens om er iemand bij te hebben naast je partner helemaal. Ik zou hem (nogmaals) uitleggen hoe belangrijk het voor jou is dat je twee kracht en steunpilaren kan gebruiken tijdens de bevalling. Hij ontzegt je toch ook geen pijnbestrijding of hulpmiddelen zoals een beval bad, kruk of bal? De voordelen voor hem of ook even rustig koffie of een broodje te halen zonder dat je alleen bent. Voor de partner is het ook ee intens lange dag/nacht. Is hij zich daar van bewust? Dat het fijn is om dan de steun even te verdelen? En dat het geen concurrentie is. Gun jezelf alles wat je nodig hebt :) Mijn wens is voor bij de bevalling is dat er een specifieke vriendin aanwezig is. Dit heb ik een jaar geleden ooit zo in mijn hoofd gekregen en voorgelegd aan mijn partner. Die luisterde ernaar en zei " ik begrijp wel waarom je X erbij wil hebben". Niet omdat mijn partner niet voldoende is, maar omdat ik verwacht dat ik veel kracht en steun kan gebruiken. En dat het ook fijn is voor mijn partner om te overleggen met iemand die niet aan het ziekenhuis gebonden is als ik niet meer kan communiceren. Veel partners overschatten hoe ze omgaan met het zien van hun grote liefde met veel pijn ;) of bloed haha Ik zie het dus niet enkel als steun voor mij maar ook voor hem. Nu het daadwerkelijk dit jaar zover is, ga ik dit weer ter sprake brengen. En ja daar heeft hij ook een inbreng in,maar mijn wensen gaan voor.

Het is een hele intieme gebeurtenis. Persoonlijk had ik mijn moeder daar niet bij willen hebben. Dat was iets van hem en mij samen. Ik denk zelf dat een man zich al snel overbodig/machteloos kan voelen tijdens een bevalling. Eerlijk is eerlijk je moeder weet hoe bevallen is, kan zich bepaalde dingen misschien veel beter voorstellen dan hij. Dan heb je misschien toch snel het gevoel aan de zijlijn te staan. Uiteindelijk is het wel belangrijk dat jij je kan ontspannen, en als dat alleen lukt met jou moeder erbij, moet hij daar misschien wel in compenseren. Probeer het er over te hebben met elkaar met liefde, uiteindelijk moet dit voor jullie beide een bijzonder moment zijn waar jullie met plezier op terug kijken 🤍

Ik sluit me hierbij aan. Ja, jij bevalt en daardoor heb je meer inspraak in bepaalde zaken (dat vind ik echt), maar het is óók jullie ervaring en de geboorte van jullie kind. Ik denk trouwens ook dat je misschien beter even had kunnen wachten met deze discussie. Je weet waarschijnlijk nog geen maand dat je zwanger bent. Ik kan me voorstellen dat je vriend het gevoel heeft dat je hem nu al aan de zijlijn plaatst. Waarom wil je je moeder er zo graag bij?

Ik wilde mijn moeder er graag bij omdat ik bang ben dat mijn vriend mij niet genoeg kan steunen dit klinkt heel stom denk ik. Maar er komen meerdere angsten op mij af over die bevalling die ik niet echt kan plaatsen. Mijn vriend is niet van het over je hoofd aaien of je had vast houden als ik pijn heb en van die dingen daarom wilde ik mijn moeder er graag bij hebben. Maar ik moet het ind van 2 kanten bekijken wie weet valt het wel mee

Ik begrijp dat wel. Mijn man is normaal gesproken ook niet zo maar tijdens de bevalling er compleet voor me geweest. Hij was toen echt mijn coach en steun. De hele tijd hield hij mijn hand vast en praatte me telkens door de weeën heen en ging zelfs meepuffen. Ik was zo moe van het persen in bad dat hij mij iedere keer omhoog moest tillen om te persen. Die mannen zijn misschien soms raar in dat soort dingen dat ze dingen niet goed aanvoelen maar ze kunnen je nog echt verbazen. Misschien dit ook later met hem bespreken dat je angsten voor de bevalling hebt. Wat ons ook hielp was om een bevalcursus te doen samen. Dan weet hij ook wat hij tijdens de bevalling kan verwachten en geeft jou ook meer rust dat het echt wel goed kan gaan.

Dankjewel voor het delen van jou verhaal , misschien verbaast hij mij wel ind het is en blijft een bijzonder moment.

Ik vind dat jij beslist hoe je je het fijnst voelt bij de bevalling en als dat met zowel je moeder en je partner is dan is dat hoe het moet zijn. Het is niet niks bevallen en jij moet het doen, en niet hij. Als je moeder je een ander soort steun en een goed gevoel bij geeft dan moet je haar er zeker bij laten zijn.

Sorry maar wat een nare reacties lees ik zoals “wie gaat de bevallen, hij of jij”.. wie is er zwanger door hem? Zij toch. Denk niet dat je alleen zwanger wordt. Ik snap hem op zich ook wel. Het is zijn kind, hij wilt dat ene speciale moment ook eens een keer meemaken. Sterker nog, vind het zo ontzettend dapper van hem dat hij er graag bij wilt zijn. Er zijn mannen die dit nauwelijks aankunnen en vrijwillig aangeven dat de moeder van het meisje maar even bij moet staan. Ik ben zelf 7 maanden terug bevallen, en heb er voor gekozen dat mijn man aanwezig moet zijn. Dit wou hij zelf ook heel graag. Daarnaast heb ik het ook echt niemand verteld dat ik in het ziekenhuis ben, omdat ik niet overspoeld wil raken met belletjes en apjes. Na de bevalling heb ik samen met mijn partner genoten van “ons” momentje, en daarna pas iedereen op de hoogte gehouden. Ik zal het zo weer doen. Voor nu raad ik je aan om daar niet teveel aan te denken

Oh schat; mijn man ook niet. Maar op dat moment was het zo een ander persoon. Ik hoorde hem zelfs zeggen “ik zie haar haar, pers!!!”. 🤣🤣 Het is zowel voor jou als voor hem een bijzonder moment. En elk bevalling is anders. Ik heb bijv 6u lang de weeën uitgeschreeuwd, terwijl m’n meisje binnen 1 minuut op de wereld was. Ik heb zelf niet gehuild door de bevalling, maar degene met een grote mond die zat naast me te janken keek hem echt aan van “hehhh?”. Denk er gewoon goed over na, maar ook hij heeft zijn recht hierin. Het is zonde om te discussiëren als jullie tot een oplossing kunnen komen, beide! 💕