Hallo mama's 馃,
Alvast excuses voor mijn lange verhaal, maar ik stress hier al een aantal weken over zonder maar echt te genieten van mijn verlof.
Allereerst heeft mijn werk tijdens mijn zwangerschap 0,0 rekening met mij gehouden terwijl ik ontzettend veel last van mijn lichaam heb gehad en elke dag aan het spugen was. Ik kreeg vooral in het begin te horen dat ik mij niet zo moest aanstellen want ik ben niet de enige vrouw op de wereld die zwanger is en ergens last van heeft. Ook mocht ik geen extra pauzes houden waar ik wel recht op had. Als ik even ging zitten werd ik hierop aangesproken of hielden zij de tijd bij dat ik niet langer zou blijven zitten. Als ik naar de wc moest rennen om te spugen, stonden zij op mijn deur te kloppen waar ik bleef en of ik aan het poepen was omdat ik te lang weg was volgens hen. Uiteindelijk ging het zo slecht dat de verloskundige gewaarschuwd heeft het rustiger aan te doen anders zou ik een vroeggeboorte riskeren vanwege de constante harde buiken die ik had (ik heb tussen de 20 en 25 weken zwangerschap voorwee毛n gehad op mijn werk en kon hierdoor niet rechtop staan. Ik moest maar even gaan zitten en als het beter ging kon ik weer aan de slag. Ik mocht dus niet naar huis toe.) Zij wilden ook pertinent niet dat er een bedrijfsarts bij werd betrokken. Zij wilden dit zelf wel even oplossen door aangepaste werktijden te maken en bleven hier ook op aandringen (terwijl de verloskundige had aangegeven rust te nemen dus niet te gaan werken). Uiteindelijk heb ik een gesprek met de bedrijfsarts gehad en was inderdaad de uitslag dat ik niet meer mocht werken tot na mijn bevalling.
Nu is het zo dat ik over een paar weken weer aan de slag moet terwijl ik mij lichamelijk nog steeds niet goed voel. Ik heb nog steeds teveel last van mijn buik en rug en merk dat ik niet uren kan staan en lopen. Ik werk in de horeca en hoe ik mij nu voel, weet ik dat dit nog niet gaat lukken. Al mijn werkzaamheden zijn staand en kunnen niet aangepast worden.
Ook zit ik heel erg in het dubio of ik wil blijven werken of niet. Ik wil gewoon ontzettend graag bij mijn kindje zijn. Ik wil in ieder geval geen 5 dagen meer werken, hooguit 2 of 3 dagen. Mijn partner heeft aangegeven dat ik gewoon ontslag moet nemen omdat ik het ook niet meer naar mijn zin heb op mijn werk vanwege de manier hoe er tegen mij gedaan is. Financieel zullen wij het wel redden. Alleen hoor ik van meerdere partijen dat het voor nu niet verstandig is ontslag te nemen vanwege mijn buik en rugklachten (bekkeninstabiliteit), dus mij gewoon ziek moet melden. Het idee alleen al dat ik een gesprek hierover moet voeren, krijg ik buikpijn van. Dit omdat ik weet dat ze op mijn werk gaan aandringen het te komen proberen vanwege personeelstekort. Ik kan nog al mijn weken verlof tegen 70% salaris opnemen en heb ook nog een aantal weken vakantie staan van dit jaar. Dit wil ik dus eerst allemaal opgenomen hebben wil ik uiteindelijk na mijn ziektewet met ontslag gaan.
Ik "moet" morgen, na meerdere malen aandringen, langskomen om de baby te laten zien en zij gaan uiteraard over mijn werkdagen beginnen. Mijn moeder gaat met mij mee omdat het te ver is met openbaar vervoer en ik dit lichamelijk niet trek.
Hoe zouden jullie dit aanpakken?
Ik vind het heel erg moeilijk...
Bedankt voor het lezen en hoop oprecht dat er mensen zijn die mij kunnen helpen 馃挄.