Mentaal na de bevalling

Ik ben 7 weken geleden bevallen. Ik weet niet of het door de hormonen komt, maar ik heb het gevoel dat ik niet meer mijzelf ben. Ik pieker vaak, waarbij ik nadenk over mijn levenskeuzes. Wij hebben de keuze gemaakt om een kind te nemen, omdat we allebei er wel aan toe waren. We hebben het ook allebei gehad over de opvoeding hoe we het gaan aanpakken etc. Nu hebben wij een gezonde zoon gekregen, maar ik vind de zorg erg pittig. Vooral de momenten als de baby ontroostbaar is (huiluurtje), als hij ‘s nachts niet wil slapen en het continu overweldigend gevoel nu ik moeder ben geworden. Voordat ik zwanger was waren mijn emoties redelijk vlak, maar nu na de bevalling ben ik heel vaak emotioneel. Ondanks dat er nog veel kraambezoek langskomt voel ik me toch vaak eenzaam. Daarnaast twijfel ik over mijn drukke baan, hoe ga ik het na mijn verlof overleven als ik werk en moet zorgen voor een kind. Ik krijg er nu al stress van. Wij hebben ingeschreven bij een kinderopvang toen ik 12 weken zwanger was, onlangs hebben wij te horen gekregen dat er in januari 2025 geen plek is en dat wij in juni 2025 opnieuw bericht krijgen of eerder als er plek is. Heeft iemand ook dit gevoel na de bevalling dat je mentaal in een soort transitiefase zit van je leven?