Mijn zoontje is nu een maand oud en het is zo'n lieve schat! Ik ben het liefste de hele dag bij hem, ookal is het soms zwaar en zijn onze dagen wat eentonig. Het idee dat hij met 15 weken naar de opvang moet en ik weer ga werken staat me dan ook heel erg tegen. Ik vind hem nog zo klein en het liefste ben ik er altijd voor hem! Ik kan nu al opzien tegen de stress, het kolven, hem afgeven bij de opvang... Het liefste zou ik nu een huismoeder worden zodat hij lekker bij mij kan blijven, ookal heb ik al de luxe dat ik in z'n eerste levensjaar maar 2 dagen in de week hoef te werken. Mijn moeder was ook altijd thuis en dat heb ik zelf als heel positief ervaren dus die ervaring speelt ook mee natuurlijk.
Ik zou huismoeder kunnen worden theoretisch gezien, maar ik wil die beslissing nog niet nemen nu ik nog vol in de hormonen zit. Wellicht groei ik nog naar het willen werken toe naarmate de tijd verstrijkt ;).
Meer moeders die dit gevoel herkennen?