Hallo mama’s,
Ik merk dat ik erg struggle met schuldgevoel naar beide kindjes toe. Aan de ene zijde voel ik mij schuldig tegenover mijn baby omdat zijn veel in de box ligt (vergeleken met mijn eerste kindje) en dat ik veel minder bezig ben met haar ontwikkeling en spelen met haar omdat ik ook een peuter van bijna 2.5 heb rondlopen. Dan voel je me ook weer schuldig tegenover hem dat hij nu meer zelf moet leren spelen, en ik soms geïrriteerd reageert als hij dingen doet die niet mogen. Of als hij tijdens de borstvoeding (negatieve) aandacht gaat vragen. Daarnaast moet er ook gekookt worden, huishouden etc. Ben ik er wel genoeg voor hen, krijg ik wel een goede binding met mijn dochter als zij vaker in de box ligt?
En daarnaast probeer ik ook wel tussendoor mijn eigen rust te pakken, maar dat is zo moeilijk… ik ben emotioneel, snel geprikkeld en vraag mij af of ik de enige ben die twee kindjes heel pittig vindt…
Herkennen jullie dit? Hebben jullie tips? 💜