Taakverdeling in huis

Goeiemorgen! Hier hetzelfde hoor.. het meeste komt ook op mij neer. Zowel met zorg voor de kleine als huishouden, want ja hij werkt(zijn letterlijke woorden). Ik werk 3 dagen, dus heb zeker meer tijd, maar het samen doen maakt het zoveel makkelijker en sneller. Moet ook eerst ruzie maken met mijn man wil hij wat doen, dat gaat welgeteld 3x goed en dan is het weer het zelfde oude liedje... heel frustrerend soms. Heb om de week een poetsman, voor het 'zware' werk en daar ben ik heel dankbaar voor. Nee je vraagt zeker niet teveel, het is ook zijn kind, zijn huis en samen of hij alleen even aanpakken is zo gedaan. Maakt het voor beide leuker, denk ik 😬 Mannen blijven soms toch aparte wezens wat dat betreft, beetje het ouderwetse zoals vroeger, de man werkt en de vrouw thuis. Maar op vandaag moet dat vind ik echt meer samen kunnen

Ik heb het brandschoon al lang over boord gegooid, dus dat doe ik wanneer het kan. Verder kookt mijn man en doen we de vaatwasser gezamenlijk, maar de rest doe ik. Wij hebben al een robotstofzuiger en dat scheelt al een hoop. Verder probeer ik 1x per week alles af te stoffen maar dit lukt ook niet altijd. Daar neem ik dan maar vrede mee. De rest van de grotere klussen doe ik vaak in het weekend als hij thuis is of ik neem een dag vrij als de kindjes op de opvang zijn om alles grondig te doen. Ik vind meer dan mijn best kan ik ook niet doen, maar de kindjes gaan voor. En als het hem niet aan staat doet hij het zelf maar.

Hier is het ook nooit meer brandschoon wat ik ondertussen al wel geaccepteerd heb (soms dan) 🤣. Maar mijn haren gaan echt overeind staan als er gezegd word; de wc boven is echt vies. En er vervolgens dan niks mee doen. Als ik aangeef dat die het zelf ook kan doen omdat het mij allemaal even teveel wordt zegt die letterlijk dat die dat niet gaat doen. Wie ze huis is het? 😅. Hij zegt dan dat die echt wel de was en de vaatwasser doet en af en toe stofzuigt maar dat ik dat niet zie. Dat zie ik ook letterlijk niet omdat mijn dag begint met elke ochtend de vaatwasser uitruimen en als ik werk doe ik het na me werk. Sorry voor me gezeur hoor maar soms word ik er echt niet goed van. Ik voel me gewoon niet serieus genomen als ik aangeef dat het allemaal even teveel is.. hulp hoef ik dus niet echt te verwachten dus dan moet ik het blijkbaar maar uitzoeken.

Ik voel het ook heel erg hoor, mijn man moest op zijn meest in zijn ouderlijk huis de tafel afruimen en de vaatwasser aanzetten. Ik ben al vanaf het begin bezig om het eerlijk te krijgen omdat wij gewoon even drukke dagen hebben, ik eigenlijk nog meer. Het probleem bij ons is dat hij het oprecht niet ziet of het ziet maar het als niet belangrijk bestempeld. Ik maak nu elke week een lijst met dingen die hij moet doen opruimen/schoonmaken/taken. Dit werkt bij ons goed en ik heb nu toevallig vandaag voor het eerst vrij terwijl mijn dochter op de opvang zit om taken te doen waar ik normaal niet aan toe kom.

Ik ben gezegend met een man die meer doet dan ik. Dus ik hoef hem niet 'aan te sturen'.

Mijn man doet de was, zeemt de ramen, haalt 4x per week de stofzuiger door het hele huis. Hij is overigens ook super gestructureerd en ruimt alles netjes op. (Veeeel beter dan ikzelf). Ik doe de boodschappen, kook, doe de vaatwasser, dweilen, grote dingen als badkamer en keuken schoonmaken. De wc's doe ik ook eigenlijk altijd omdat hij daar een hekel aan heeft, ik heb echt een hekel aan de was en ramen zemen, dus dat is gelijk opgelost zo. De kinderen proberen we te verdelen, maar in theorie komt dat meer op mij aan. Dat komt nu ook wel omdat mijn man zijn opleiding aan het afronden is en daarnaast fulltime werkt. Als zijn opleiding achter de rug is gaan we de zorg voor de kinderen weer ietsje anders verdelen. Moet zeggen dat het hier vaak andersom is dat mijn man gek wordt van de chaos in huis en dan gaat doorpakken, alles recht trekt en dat we dan een fantastisch netjes en geordend huis hebben🤣

Ik mag zo te lezen in mn handjes knijpen met mijn man. Hij werkt 30 uur. Ons geluk is wel dat hij 's morgens om 5.15/5.30 uur begint dus ook vroeg thuis is. Hij helpt in het huishouden en ook met de opvoeding. Naar bed brengen doen wij om en om al vanaf ze geboren is eigenlijk. Als hij vrij is staat ook hij vroeg op om de kleine uit bed te halen en te stofzuigen zodat ze lekker kan gaan spelen. Enige wat hij niet doet is koken. Verder is het zoals het uitkomt. Al probeer ik wel het meeste te doen aangezien ik veel thuis ben.

Ik doe alles van A-Z in het huishouden en de kinderen. Verschil is dat ik niet werk en mijn man werkt ruim 60-70 uur per week dus onze taakverdeling is heel duidelijk. Ik doe álles in huis en mijn man regelt álles buitenshuis. Maar wat frustrerend voor je @TS. Het lijkt me erg opbrekend als de taakverdeling niet in balans is en je kleintje ‘s nachts ook niet lekker slaapt, vooral als je daarnaast ook nog werkt. Is het misschien een idee een lijst te maken van alle taken en dat ieder structureel laat aangeven wat hij/zij doet? Soms helpt het bij (voornamelijk 😝) mannen om heel concreet te vragen waar de hulpvraag ligt. En blijf vooral praten. Geef aan wat het met je doet want dit houd je ook niet lang vol!

En als je een keer de boel de boel laat en dit duidelijk van te voren een keer aangeeft. Van sorry als je niet wil samen werken doe ik het ook niet meer en dan ook echt even niet meer doet? Sommige hebben even een eye opener nodig denk ik. Je bent geen machine: je bent een vrouw een mama een werkende vrouw. En ook ‘zijn’ vrouw. Dus als hij graag een leuke vrouw wil, moet hij zich ook opstellen als een leuke man! Samen werken is samen het huishouden lijkt mij en daar kan je best wel afspraken over maken. En het hoeft niet een boos gesprek te zijn. Mannen zijn soms koppig of zien het gewoon weg niet. Als mijn man een keer stofzuigt denkt hij dat hij het hele huishouden heeft gedaan. Dus soms moet ik hem even ergens op wijzen dat het iets meer is dan alleen dat. Mannen zitten gewoon echt anders in elkaar en hebben veel behoefte dat je het ze gewoon zegt ipv dat ze er naar moeten vragen of dat ze het aan je moeten kunnen zien. De meeste die zien dat dus gewoon niet en hebben behoefte aan duidelijke communicatie

Ik ben alleen.. dat maakt de taakverdeling wel duidelijk maar ik snap helemaal wat je zegt lijkt mij heel irritant als je samen bent vind ik idd dat je ook wat meer hulp van je man mag verwachten.

Hier precies zo. We hebben nu allebei vakantie. Kids zijn naar de opvang. Hij zit te hobby'en en ik ben al de hele ochtend bezig met taken in en om het huis. Zelfs zijn vaste taak (de badkamer) moet ik hem twintig keer op wijzen en dan nog doet hij het wanneer het hem uitkomt. Ik zit al dagen in een badkamer waar het prullenbakje uitpuilt en het wc-blokje leeg is. Maar ik weiger het te gaan doen.

Zo schoon als het hier voor de kinderen was, is hier momenteel ook niet. Dat heb ik al een tijdje losgelaten. Voor de rest is het gewoon wel schoon hoor, we poetsen wekelijks en dagelijks even stofzuigen in de woonkamer. Meerendeel van het huishouden doe ik maar mijn man doet veel klusjes in en rondom het huis dus het is niet dat hij niks doet. Heeft hij minder klusjes helpt hij mij met alles mee. De verdeling is dus echt 50/50. En wanneer hij minder tijd heeft om te poetsen helpt hij mij op zn minst met de was en alle dsgelijkse dingen zoals vaatwasser, koken evt. Lijkt mij heel vervelend dat jij meer doet in huis dan je man. Ik zou dit echt bespreekbaar maken en een grens trekken, als het niet lukt duidelijk taakverdeling maken. 😊

Ja snap ik, ik heb het ook wel eens gehad dat ik het zo beu was dat ik gestopt was met het wassen van zijn kleren. Binnen 2 weken was de boodschap wel duidelijk.

Wij hebben wel een duidelijke taakverdeling, dat is dus ook besproken en afgesproken op deze manier. Ik bemoei me in principe niet met alles wat zich in de keuken afspeelt. De boodschappen, koken, vaatwasser; doet mn man. Hij bemoeit zich niet met de badkamer, die houd ik dus bij + de wc’s en de was. Hij wast de ramen en doet het vuilnis altijd, ik de administratie. Stofzuigen, dweilen en stoffen etc doen we allebei wel, het is maar net wie er eerder thuis is of daar tijd voor heeft.

Wat rot om te horen! Helemaal dat hij het alleen doet, voor kort, na ruzie.. Hier is de verdeling in balans, maar daar hebben we wel veel gesprekken over gehad. Mijn man kan prima schoonmaken en een huis op orde houden, maar mijn lat/norm ligt wat hoger, dus ik heb sneller het gevoel dat ik wil dat het schoongemaakt werd. Vroeger deed ik het dan, en verweet hem vervolgens dat hij nooit hielp. Na goede gesprekken heb ik geleerd om hem om hulp te vragen en hik vraagt nu vaak in het weekend, wat er allemaal gedaan moet worden. Soms irriteert het me nog dat ik het mentale lijstje daardoor altijd in m'n hoofd heb, maar het werkt wel fijn voor ons. Kleine dingen gaan overigens wel veel automatisch (vuilnis, boodschappen, einde vd dag even opruimen) en we hebben een robotstofzuiger die elke dag een rondje maakt. Klusjes in huis is hij overigens echt super in, en pakt alles op. We werken beiden evenveel waardoor we beiden het eens zijn dat we het samen moeten doen. Zorg voor onze dochter is ook in balans. Ik geef nog borstvoeding dus automatisch ligt dat bij mij, vaak laat hij me in het weekend even langer slapen omdat ik vroeg een voeding geef en gaat hij vast met haar ontbijten. Heel fijn! Maar echt, communicatie is bij ons alles, gevoel uitleggen, verwachtingen uitspreken en duidelijk benoemen wat we bedoelen

Mijn man doet meer in het huishouden dan ik, ik doe meer van de mentale load dan hij. En we hebben qua hoe schoon het is de lat allang naar beneden gegooid. Ook hebben we 1x in de 14 dagen schoonmaakhulp dus dan is alles (nou ja, de "normale" dingen) even echt goed gedaan.