Totaal uitgeput

Alsof ik het zelf heb geschreven, hier precies hetzelfde. Wat mij helpt is veel afspreken met vrienden en familie.. van tevoren datums vastzetten, dan 'moet' je wel. Elke dag dat ik thuis blijf voel ik me ellendiger worden. Voorheen sliep ik ook minimaal 12 uur per nacht, nu slaapt mn baby helaas heel slecht afgelopen week, elke 2 uur wakker en wilt niet meer in haar eigen bed. Ik ben van plan om binnekort, na de bloedtesten weer te gaan sporten en hoop daar ook energie uit te krijgen. Je mag me altijd een berichtje sturen. Sterke!!

Oh ja, ik herken me in veel punten. Misschien toch eens overwegen om 1 of 2 dagen gastouder/opvang te regelen? Kan je je die dagen meer op je werk en huishouden focussen en bijkomen/uitrusten.

Ik herken me niet in je verhaal, maar vanuit het perspectief van een buitenstaander wilde ik toch mijn visie delen. Als ik het zo lees is het op dit moment gewoon allemaal teveel voor je. Ik denk zelf dat het wel verder gaat dan ontzwangeren. Moeheid hoort er natuurlijk wel een beetje bij, maar als je dochter de nachten doorslaapt al sinds het begin zou je je niet zó slecht moeten voelen, dan lijkt me dat er meer aan de hand is dus goed dat je sowieso ook even alles laat controleren. Ik herken die strijd om de dutjes trouwens wel, dat hebben we hier ook 4 maanden lang gehad. Echt heel pittig, ook omdat je dus overdag weinig tijd hebt om op te laden. En daar lijkt me bij jou ook het probleem liggen op dit moment. Volgens mij sta je 24/7 in teken van je dochter en heb je weinig tijd voor jezelf. Het lijkt mij belangrijk dat je daar iets mee gaat doen, want er is nu geen gezonde balans en jij hebt geen tijd om op te laden. Mijn advies zou zijn: ga echt momenten voor jezelf claimen. Je hoeft niet 24/7 in het teken van je kind te staan, jij bent er ook nog. Claim ‘s avonds een uurtje waarop je partner het helemaal overneemt, maar vraag ook of je partner in het weekend bijvoorbeeld een paar uurtjes weg wil gaan zodat jij lekker alleen thuis bent en kunt opladen. Ga dan ook geen huishouden doen, maar echt even ontspannen en ‘uit’ staan. En als je er voor open staat zou ik misschien toch kijken naar een dag opvang waarop jij even in huis kunt rommelen en niksen. Zeker als jij straks weer gaat werken zou ik dat niet proberen te combineren met thuis met de baby, dat is echt niet te doen. En dan de dutjes strijd. In mijn ervaring hielp het toen ik ging oefenen met zelf in slaap vallen. Zodra hij dat beter kon, hield de strijd ook op. Ik weet natuurlijk niet of dat bij jullie ook werkt, misschien dat jouw dochter al lang zelf in slaap valt. Hier was dat in ieder geval het omslagpunt. En misschien wel goed ook om als ze echt niet gaat slapen wel een rustmoment voor jullie samen in te plannen elke middag. Neem haar mee naar je bed en ga daar samen liggen. Laat haar spelen met wat simpels terwijl jij er gewoon een beetje naast ligt. Misschien kom je op die manier dan wel een beetje tot rust.

Ik denk dat je ook veel te veel van jezelf vraagt; volledig thuis zijn, constant met je baby bezig zijn, niks voor jezelf, tegelijkertijd straks ook nog willen werken met baby, huishouden op orde houden en dan ook nog jezelf leuk, lief, mooi en relaxt voelen. Met voldoende slaapuren zou je echt niet zo moe moeten zijn. Maar zonder momenten voor jezelf waarbij je even de aanknop uit kan zetten raak je simpelweg wel overvol. Ik denk dat jullie in de taakverdeling nog wel wat winst kunnen behalen en zou ook een externe opvang overwegen (zeker als je gaat werken).

Weet je of ze je hebben geprikt op de schildklier? En vergis je niet hoe zwaar het is om fulltime moeder te zijn. Het kan echt wel fijn zijn als je kindje naar de opvang gaat. Als is het een halve dag. Je hebt ook tijd voor je zelf nodig. Of tijd om je zelf te zijn ipv mama

Dankjewel voor je reactie. Ja, ze hebben ook de schildklier geprikt. Ik hoopte stiekem dat daar iets aan te zien zou zijn, omdat dit voor de hand liggend was. Het is voor nu niet mogelijk om haar naar de opvang te laten gaan. Misschien iets voor op een later moment.

Dat is denk ik ook wel zo. Alleen voor mijn gevoel zou dit gewoon allemaal moeten kunnen. 🙈 Het is ook best een aantal maanden wel goed gedaan. Voor nu is het ook even niet mogelijk om haar naar de opvang te brengen. Qua taakverdeling heb ik absoluut niets te klagen, alleen mis ik overdag soms gewoon wat hulp. Ik probeer nu wanneer mijn man thuis is wel even een paar uurtjes iets voor mezelf te doen en dan zorgt hij voor onze dochter.

Dat iets een aantal maanden lukt betekent natuurlijk niet dat het een fijne wijze is voor de lange termijn. Je mag best wel wat afschakelen. Wie weet komt de opvang nog eens. Het is al een mooie stap om als je man thuis is de zorg van jullie dochter aan hem over te dragen zodat er wat ruimte voor jou ontstaat. Klinkt als een goed begin om weer wat energie op te doen.

Dankjewel voor je reactie. Je hebt ook gelijk. Het is voor ons even uitzoeken hoe we nu gaan zorgen dat ik wat meer tijd voor mezelf heb. Naar de opvang brengen is op dit moment geen optie. Gelukkig is mijn man wel genoeg uren thuis, zodat ik ook wat uren voor mezelf kan claimen. Doe ik vaak uiteindelijk niet, maar het klopt dat ik dit wel echt moet gaan doen. Ik ben gewoon het liefste bij mijn dochter, alleen het gaat soms echt ten koste van mezelf. Ze valt overigens prima zelf in slaap, maar ze is echt koningin in zich ertegen verzetten. Dat is juist het vermoeiende, omdat ze soms binnen 2 tellen slaapt en soms na een half uur pas. Ik ben nu een aantal dagen al bij haar gaan liggen, om ook een beetje uit te rusten. Dat helpt ook wel.