Vraag aan de mama's waarvan de kindjes niet naar de opvang gaan!

Ik denk precies het zelfde als jij.. bij ons gaat hij ook niet naar de opvang en doen wij het zelf, wel heb ik een dag ouderschapsverlof ( nu nog die 70 % ) ergens vind het zonde om ouderschap verlof onbetaald te nemen, want ik ga dan idd ook van 24 uur salaris naar 16 uur en dat is best veel op salaris gebied.. dus ik heb zitten twijfelen om hem naar de opvang te doen.. alleen ik denk idd ook vind het ook heel fijn om zelf te doen en het kost best een hoop centjes? (Heb ik gehoord) Alleen ik denk wel dat ze het er heel leuk hebben.. en ( veel leren )..

Het kost ons € 555,23 en we krijgen dan nog wel wat toeslag.. € 370 ongeveer. Maar het idee dat je bijna 200 euro per maand betaald aan je kindje laten opvangen terwijl je het zelf ook kan is zo krom in mijn hoofd. Al ben ik wel bang dat het heel erg denken in eigen belang is want zoals jij ook zegt ze kunnen het er best leuk hebben. Ik zit zelf alleen met de scenario's in m'n hoofd dat de opvang hem extra eten wil geven terwijl hij gewoon vastgehouden wil worden, maar ook dat als hij moeite heeft met slapen ze hem misschien wel gewoon laten huilen terwijl ik dat absoluut niet zou doen.. het is echt heel dubbel vind ik

Hi dames! Ik ben zelf een thuis blijf mama na 2 jaar ziektewet, wellicht een iets andere kijk op de situatie maar, Tuurlijk is het heerlijk heel de dag en dus elke dag thuis thuis te zijn met de kleine, MAAR het is ook best zwaar gezien je de hele dag en elke dag met de kleine bent. Op werk ksn je het "los" laten thuis kan dat niet, ik merk dat ik wel jaloers ben op mijn partner die wel werkt dat hij het wel los kan laten en zich ergens anders op kan focussen dan de kleine. Zoals ze zeggen het mes snijdt aan twee kanten. Zo heerlijk als het is. Is het vaak ook eenzaam en frusterend omdat je nergens op kan terug vallen.

Ik deel je mening! Bij ons gaat hij ook niet naar de opvang. Mijn vriend is 1 dag thuis, ik 3 en 1 dag naar mijn schoonouders. Vanwege gezondheidsklachten van mijn moeder ben ik nu 3 dagen thuis met ouderschapsverlof, anders zouden het 2 zijn en gaat zij 1 dag oppassen. Hopelijk kan dat in de toekomst nog (ook voor haar, ze keek er zo naar uit!). Naar mijn mening is de hechting aan een paar personen in de baby leeftijd het meest belangrijk. Dus wij en wat familie, maar laat ook niet 'zomaar' iedereen oppassen. Ik denk vanaf 1.5 à 2 dat het dan anders is en het ook belangrijk is dat hij meer met andere mensen en vooral kindjes in aanraking komt. Tegen die tijd zoeken we een peuterspeelzaal!

Zelf ben ik een thuisblijf mama van een zoontje van 7 maanden. Heerlijk om hem hele dagen om mij heen te hebben maar zoals LauraLove zegt: het is ook best pittig om hem 24/7 en daarnaast het huishouden etc te doen. Wij hebben daardoor ervoor gekozen om hem 1 dag in de week naar een opvang te doen. Ook zodat hij daar al van jongs af aan “leert” om op zijn beurt te wachten en om met andere kindjes om te gaan. Hier thuis heeft hij alle aandacht en daar moet hij soms even wachten. En als hij daar bij lieve leidsters en andere kindjes is, kan ik rustig even de grote boodschappen doen en het huis schoonmaken etc. Hij kan ook naar een lieve oma hoor! Maar ook daar krijgt hij alle aandacht en tijd! Nu moet hij 1 dag in de week soms even op zijn beurt wachten… 🤗 Het was even een drempeltje, maar als ik lachende foto’s van mijn zoontje krijg vanuit de opvang? Weet ik dat hij het ook daar heel erg naar zijn zin heeft! Maar ik begrijp heel goed wat je bedoelt! Zeker de kosten zijn hoog! 🫣

Ik snap heel goed wat jij en LauraLove bedoelen! Maar ik zal niet volledig thuis zijn. Mijn werkweek gaat dan van 3 naar 2 dagen. 1 dag is mijn vriend met ons zoontje thuis en 1 dag is dan opvangdag bij opa en oma. Ik heb dus wel even 2 dagen 'voor mezelf' op mijn werk en om te socialiseren met wat collega's. Ook zeker mee eens dat de opvang goed kan zijn, maar voor mijn gevoel is dat pas nuttig op een latere leeftijd. Daarnaast is er geen 1 leeftijdsgenootje.. de andere kindjes zijn allemaal ouder. Dus dat geeft me ook het idee dat hij er maar een beetje alleen ligt en eind van de dag heeerlijk overprikkeld is, terwijl ik hem gewoon de aandacht kon geven die hij nodig had. En ook hier speelt hij echt wel eens alleen en ben ik bezig met het huishouden. Ik vind het een hele lastige keuze merk ik en weet niet zo goed welke kant ik op moet gaan.

Mijn zoontje gaat vanaf dat hij 11 maanden is naar de opvang. Tot die tijd heb ik niet per se het gevoel dat hij er baat bij heeft. Vanaf die leeftijd hoop ik van wel, dan leert hij samen te spelen met andere kindjes en hopelijk vindt hij het dan allemaal leuk! Onderzoek laat ook voordelen zien voor de sociale ontwikkeling, mits de omstandigheden op het kdv goed zijn natuurlijk :) (dus niet 2 personeelsleden op 29 baby’s haha)

Tijdens de rondleiding bij het kdv gaven ze juist aan dat oudere kindjes meer zelfstandig kunnen spelen en ze dus vaker bezig zijn met de jonge kindjes. Plus dat de oudere kindjes de kleintjes geweldig vinden en helemaal vertroetelen. Dus het kan ook zeker positief uitpakken!

Heb je slechte ervaringen daarmee of gaat het om vertrouwen? Zijn ze eerder afspraken niet na gekomen bijvoorbeeld

Dat laatste is hier gelukkig niet van toepassing haha!

Dat is idd waar. Mijn nichtje van 1 speelt bijvoorbeeld veel alleen maar vindt baby's wel heel leuk en dat leert ze bij de opvang

Ik vind het lastig om geen controle te hebben over dingen. Vandaag gaf ik bijv aan dat het fruithapje tijdens de lunch het beste uitkomt dus zouden ze dat doen. Maar vervolgens zie ik in de app dat hij half 9 een deel van het fruithapje kreeg terwijl hij om kwart voor 9 een flesje gekolfde melk zou drinken, dit werd nu 09:15. Ik snap dan niet waarom ze niet aanhouden wat ik vraag. Het is geen ramp en het flesje is er alsnog volledig ingegaan. Maar ik voel dan zo'n drang om het zelf te willen doen want dit is niet hoe ik het had gedaan. En misschien wel? Wie weet, maar dan is het mijn keuze. Ergens voel ik een soort jaloezie denk ik als anderen op mijn zoontje passen.. dat moet ik ook leren loslaten natuurlijk. Vandaag heeft de moeder van een ander kindje haar nummer achtergelaten, ik mag haar dan bellen als ik een play date wil voor onze zoontjes (: haar kindje gaat binnenkort weg bij de opvang. Maar zoiets vind ik dan wel weer heel leuk, zijn wereld is wat groter dan alleen bij mij thuis. Vind het erg dubbel

Ah ja kan me voorstellen dat als je het al lastig vind om de controle los te laten, dat triggert. Ik zou het misschien navragen waarom ze het zo gedaan hebben? Wellicht heeft het meer rust als je het antwoord hebt. En ergens is het ook normaal dat je vind dat je zelf het beste voor je kind kan zorgen, dat heb ik ook hoor 😊

Ja precies… dan kan je misschien ook gewoon naar zo speel paradijs dan zijn ze ook met kinderen.. ik heb dat ook als die huilt, hun gaan daar denk echt anders mee om.. wij hebben in onze buurt ook zo opvang en daar staan van die hokken buiten om in te slapen, maar dan hoor ik zo kindje echt lang huilen en dan doen ze niks.. dat gaan dan echt aan mijn hart. Moet je toestemming voor geven dan zo buiten slaap plek maar toch vind de opvang sowieso een dingetje doe het liever zelf, Sommige tekenen er voor.

Ik heb 3 kinderen. De oudste wordt volgende week 5 jaar. Hij ging 2 dagen in de week naar de opvang vanaf 4 maanden tot 3,5 jaar. Hij heeft op 3 verschillende opvangen gezeten. De middelste is nu 2,5 jaar en zij is van 3 maanden tot ongeveer 1,5 jaar naar de opvang gegaan. Zij heeft 2 verschillende kinderopvangen gehad. Ik ben gestopt met werken toen ik zwanger was van de derde, hij is nu 8 maanden en nog nooit naar een opvang geweest. Ik heb bij alledrie de opvangen goede ervaringen. Heus wel dat ik soms iets lastig vond of ergens niet helemaal mee eens was, maar mijn basisgevoel was goed en ik had vertrouwen in de leidsters en hun aanpak. Bij de laatste opvang had ik er ook wel moeite mee dat de kinderen, door mijn stoppen met werken, dan ook niet meer naar de opvang konden gaan. Gewoon omdat het ook zo leuk is voor ze, er worden dingen geknutseld, uitjes ondernomen, ze leren samen delen met andere kinderen...en nog veel meer. Nu ik thuisblijfmoeder ben, wat ik heerlijk vind, heb ik ook weer niet het idee dat ik mijn kinderen ergens in tekort doe. Ik bied ze nu weer andere ervaringen, aandacht, liefde, tijd..... ik zie het echt als 2 dingen die elk hun voor- en nadelen hebben. Onze peuter zit wel sinds januari op de peuterspeelzaal voor 2 dagdelen in de week, dus totaal 6 uurtjes, dat vindt ze hartstikke leuk. Het werken met een thema, het feit dat zij, net als haar broer, ook juffen heeft, fruit eten in de kring, liedjes zingen.... zijn ook echt wel leuke dingen om alvast mee te kunnen krijgen;). Maar zoals eerder aangegeven, ook weer niet onoverkomelijk als het niet in de peutertijd voorbij komt. Ik zou vooral kijken naar hoe het het beste uitkomt in jullie leven en jullie rooster.... het perse thuisblijven voor de kinderen, of juist perse een opvang willen lijkt mij niet de juiste reden voor het wel of niet gebruiken van de kinderopvang. Het moet voor jullie goed uitkomen, goed voelen en het idee hebben dat je kind zich er prettig bij voelt.

Dankjewel voor je duidelijke verhaal 🙏 Ze doen op de opvang inderdaad leuke dingen en zo'n kleintje krijgt daar echt wel dingen van mee. Ook geloof ik dat ze er dingen leren, ook op deze leeftijd. Dat wil ik hem dus ook niet ontnemen.. al zou ik zelf ook dingetjes kunnen knutselen met hem bijvoorbeeld. Het is toch een andere ervaring en ook goed om te leren om met anderen te zijn. Ik zie wel een hele andere situatie tussen ons wat betreft het thuis zijn. Er zijn meer kindjes.. mijn zoontje zal zonder opvang wel echt alleen bij mij/mijn vriend en mijn ouders zijn tot hij 2 is en naar de peuterspeelzaal kan. Veel waarschuwen mij ervoor dat je op latere leeftijd problemen kan krijgen en het juist verstandig is nu al naar de opvang te laten gaan. Ik geloof dat dat wel goed komt. Op zich zouden beide situaties kunnen. Wel wordt mijn loon de helft verminderd vanaf september als ik 2 dagen zou gaan werken. Ik heb een 32 uur contract en zou dan 2 dagen aan verlof moeten opnemen. Terwijl als ik het op 1 dag houd meer verlofdagen kan opnemen over een langere periode en als het op is mijn contract aanpas naar 3 dagen. Voor mijn gevoel is het dus allemaal wel omslachtiger en een hap uit ons inkomen zodat ik hem die ene dag in de week toch thuis kan houden. Daarnaast herinnerde mijn moeder mij eraan dat het soms best geïsoleerd voelt een dag alleen met een baby, helemaal met slecht weer. Wil ik dat erbij? Terwijl hij op de opvang een leuke dag kan hebben en ik diezelfde dag even kan bijkletsen met collega's. Ik begin dus al steeds meer terug te deinzen van het idee om minder te gaan werken 🙃🙈

Door specifiek te vragen naar moeders wiens kindjes niet naar de opvang gaan krijg je in dit topic natuurlijk alleen maar verhalen van mensen die daarvoor hebben gekozen en dus één kant van het verhaal helemaal zullen bevestigen. Is dat een bewuste keuze? Want dan is je keuze toch eigenlijk al gemaakt?

Mijn kleine gaat niet naar de opvang. Omdat ik geen betaalde baan heb. Dus onbetaalbaar. Ik denk dat het voor haar juist wel heel leuk is om met andere kindjes te kunnen spelen. 1x per week komt mijn zusje oppassen en om de week komt haar dochter van bijna 8 dan ook. Super leuk!

Hier oppas in huis, 3 dagen in de week waarvan 1 dag ze mee naar mijn moeder gaan waar de andere (oudere) neefjes en nichtjes ook komen. Heel bewust om contact met andere leeftijdgenoten en kleine kinderen te hebben gaan we iedere maand naar het mamacafe in de bibliotheek, babyzwemmen ervanaf de 2 jaar naar de peuterspeelzaal. De peuterspeelzaal vond ik echt een meerwaarde voor mijn zoon. Hij vond het daar zo leuk! Het hielp hem ook in de voorbereidingen van het naar school gaan, nu 2 maanden geleden. Onze dochter is nu 7 maanden en we zijn dit weer zo van plan.

Ik denk dat het verhaal 2 kanten heeft. Sowieso denk ik dat het goed en leuk is voor een kindje om naar de opvang te gaan. Zelfs op deze leeftijd al. Ze worden daar toch weer anders geprikkeld, leren op andere mensen te vertrouwen ipv alleen papa en mama, en voornamelijk de sociale interactie met andere kinderen. Aan de andere kant denk ik niet dat je jouw kind tekort doet als hij niet gaat. Er zijn zoveel kinderen die niet naar de opvang gaan, en die houden daar denk ik ook niets aan over. En als je aangeeft dat het jou veel stress geeft, is het dat misschien ook gewoon niet waard. Wel denk ik dat kindjes het fijn en leuk vinden om veel met andere kinderen te spelen (maar dat is puur gebaseerd op mijn eigen kinderen, zal ook per kind verschillen). Heb je het idee dat jouw kind hier wel veel behoefte aan heeft? Zou je misschien ook na kunnen denken hoe je jouw evt extra vrije dag in kunt vullen. Heb je veel vrienden in je omgeving met kleine kinderen? Waar je op die dag mee af zou kunnen spreken? Of vind jouw kindje het ook lekker om de hele dag met jou alleen dingen te doen. Wat is de reden dat je meer met een gastouder zou hebben? Het kleinschalige? Of de meer huiselijke sfeer? Ik denk dat je vooral moet doen wat het beste aanvoelt voor jouw kindje, en voor jullie als gezin. Het enige waar ik ook wel tegenop zou zien, is dat het waarschijnlijk heel moeilijk is om tzt weer ergens een plek te kunnen krijgen? Hier zijn de wachttijden echt oneindig, en zeker voor de wat oudere kinderen. Volg je gevoel, dan komt het helemaal goed.