Hoi allemaal,
Ik vroeg mij af hoe bij jullie de taken zijn verdeeld in huis en tot hoever jullie partner is betrokken bij de zorg voor de baby?
Ik heb een hele lieve vriend, maar hij zit het liefst de hele dag te gamen. Ik had verwacht dat hier verandering in zou komen na de geboorte van ons zoontje, maar helaas.
Momenteel doe ik het huishouden, boodschappen, zorg voor de dieren en voor ons kindje. Ik vind het niet heel erg, maar mis ergens wel de steun.
Mijn vriend heeft in de kraamweek 1x een luier verschoond en verder nooit meer. Hij weet niet hoe het moet. Zelfde voor aankleden. Hij geeft ons zoontje 1x per dag de fles zodat ik dan even tijd heb om te douchen. (Zoontje wilt de hele dag in mijn armen liggen, wat ik niet erg vind, maar wil wel graag fris zijn. 😂)
Hij vindt het nog allemaal te spannend zegt hij. Ik denk dat het gemakzucht is. Ik doe sinds de geboorte de nachten alleen en ga rond 18:00/19:00 uur met ons zoontje tegelijk naar bed omdat ik kapot ben. Vriend vindt het volgensmij heerlijk want hij kan dan lekker avondjes gamen. Komt vervolgens om 01:00 uur naar bed om de volgende dag aan te geven dat hij echt kapot is. 😵💫
Ik vraag elke dag of hij de luier wilt verschonen en dat ik er wel ben om hem te helpen. Zijn antwoord is: “het komt vanzelf wel.” Ben nu maar gestopt met telkens vragen.
Gisteren wilde ik even ons winter dekbed op het bed doen. Vriend vraagt hoelang ik bezig ben. Hooguit tien minuten geef ik aan. Helaas was dit te lang en of ik het misschien morgen kan doen als hij aan het werk is. Ik bel nu elke dag mijn moeder of ze even wilt knuffelen met ons zoontje zodat ik wat in huis kan doen.
Ook heeft mijn vriend vanaf januari op woensdag ouderschapsverlof om met zijn zoontje door te brengen. Ik ben dan weer aan het werk, maar ik zit er zo tegenop. Ik heb 0 vertrouwen en hij heeft er zelf ook geen zin in zegt hij. Hij raakt gefrustreerd als ons zoontje huilt terwijl hij misschien maar een kwartier per dag huilt. Het is echt een heel makkelijk en relaxed kindje.
Het enige wat mijn vriend wilt is het liefste elke dag seks, ik heb daar nog geen zin in. Geeft aan dat hij de aandacht mist, dat ik alle aandacht aan ons zoontje geef. Vind ik vrij logisch. Ik weet het ondertussen echt niet meer. We hebben er al tientallen gesprekken over gevoerd.
Dit is uiteindelijk meer een topic geworden om van mij af te schrijven. Als je tot hier bent gekomen, chapeau. 🤪♥️ Maar alsnog de vraag: hoe gaat dit bij jullie?