Zwangerschapsvergiftiging

Ik had bij mijn eerste zwangerschapsvergiftiging en maakte me toen ook enorm veel zorgen dat het bij de tweede zou gebeuren. Bij de tweede zwangerschap moest ik toen ascal nemen en bij de tweede gelukkig toen geen zwangerschapsvergiftiging gehad. De kans is er dat je het bij een volgende krijgt maar hoeft dus niet altijd zo te zijn. Iedere zwangerschap is weer anders.

Hier tijdens de weeën/na de zwangerschap zwangerschapsvergiftiging gekregen. Heb dinsdag gesprek in het ziekenhuis. Heb daar ook nog wel vragen over. Mijn hele zwangerschap een nette bloeddruk gehad. Tijdens de bevalling is niks makkelijk gegaan en uiteindelijk spoed keizersnede gehad. Zoals ik er nu in sta wil ik ook geen 2e meer omdat ik mijn bevalling als horror heb ervaren en dit nooit meer wil meemaken.

Hier bijna hetzelfde verhaal. Pas op de dag dat mijn vliezen braken extreem hoge bloeddruk. Daarnaast bevalling van 24 uur, vacuümpomp en 2 liter bloed verloren. Ik zit nu, vijf weken later, nog steeds aan de elanapril, omdat mijn bloeddruk nog steeds te hoog is. Woensdag Nacontrole in het ziekenhuis. Vraag me echt af of die hoge bloeddruk nog weggaat en hoe het met een eventuele volgende zou moeten..

Een positief verhaal; bij de eerste zwangerschapsvergiftiging gehad en een bevalling waarbij we 4 dagen in het ziekenhuis zijn geweest (opgewekt, ballonnetje, infuus, ruggenprik, weëenopwekkers, na de bevalling nog een dag moeten blijven, etc.). Lang herstel, enorm last van wisselende bloeddruk achteraf, onzeker. Bij de tweede preventief aan de medicatie gemoeten tijdens de zwangerschap. Met 38 weken braken spontaan mijn vliezen en na een paar uur hadden we ons tweede kindje in armen. Geen medicatie, geen infuus, geen monitor, geen medische omgeving. Hele fijne bevalling en een dito herstel. Bevalling 1 overdoen; nooit. Bevalling 2 gun ik iedereen.

Ik heb ook bij m’n eerste zwangerschapsvergiftiging gehad en met een keizersnede gehaald toen ik 37 weken was. Nu bij mijn tweede zwangerschap Ascal geslikt tot week 36 en dit keer geen vergiftiging en gewoon kunnen bevallen met 41 weken. Het hoeft dus niet zo te zijn dat je weer vergiftiging ontwikkeld.

Wat fijn om te horen dat het niet teruggekomen was! Vraag me af hoe deze medicatie het kan voorkomen, weet jij dat?

Hier kan ik mij inderdaad in vinden! Voel je je ook ziek nu ?

Ik herken me enorm in jou verhaal. Mijn dochter moest daarom ook gehaald worden met precies 34 weken. Door mijn extreme plotselinge hoge bloeddruk van de zwangerschapsvergiftiging was de druk op de navelstreng ook te hoor en ze bleek achteraf ook veelste klein en te ligt te zijn.. nu is ze bijna 7 weken en een plekje geven blijft lastig. Denk ook niet graag terug aan die bewuste dag. Bij mij werd wel gezegd dat als ik eventueel een 2e neem, deze met 36 weken dan ook gehaald moet worden en voor controle ook in het ziekenhuis moet doen in plaats van gewoon bij de vk

Hier ook het HELLP syndroom tijdens de bevalling opgelopen. Gelukkig is bij mij alles nu over en voel ik me goed. Ik hoop dat jij je ook snel beter gaat voelen. Het verwerken is wel heel belangrijk. Ik heb hele goede nazorg gekregen van het ziekenhuis. Tijdens de nacontrole hebben ze uitgelegd wat er allemaal is gebeurd, gevraagd wat ik nodig heb om het te verwerken en een coach aangeboden die gespecialiseerd is in de verwerking van dit. En dan ook het stukje traumaverwerking van een zwangerschapsvergiftiging. Daarnaast ook uitleg en informatie over een eventuele volgende zwangerschap . Misschien doet het ziekenhuis waar jij bevallen bent dit ook. Ik hoop dat je snel de oude bent, dit alles een plekje kan geven en volop kan genieten van de kleine.

Laat je bij de check up doorverwijzen naar een arts in Maastricht. Gespecialiseerd in pre-eclampsia en HELLP etc. Hoor daar erg veel goede verhalen over. Zelf ook doorverwezen daar naar toe. Kindje met 31+4 gekregen via spoedkeizersnede ivm HELLP.

Het is babyasprine dus bloedverdunners waardoor hopelijk je minder snel een hoge bloeddruk krijgt.

Bij mijn eerste zwangerschap in 2020 ben ik bij 32+6 bevallen ivm HELLP syndroom. Zes dagen na de bevalling mocht ik stoppen met de bloeddrukmedicatie. Mijn dochter moest toen 5 weken in het ziekenhuis blijven, de eerste weken was het dan ook vooral standje overleven. Uiteindelijk heeft het best veel impact op mij gehad. Een jaar na de bevalling ben ik dan ook psychologische hulp gaan zoeken en dit heeft mij geholpen alles te verwerken. Wel heb ik heel lang een 2e kindje “uitgesteld”. Want de kans dat je het nog een keer krijgt is er wel, maar de wens was er ook. Tijdens de zwangerschap van mijn jongste dochter (nu 9 weken) heb ik van week 8 tot week 36 Ascal geslikt. En helaas na een halve week gestopt te zijn, schoot mijn bloeddruk weer omhoog. Uiteindelijk ben ik bij 37+3 dmv inleiding bevallen, met het doel zwangerschapsvergiftiging te voorkomen. Drie weken geleden heb ik mijn bloeddruk en bloedwaarden laten checken en toen bleken mijn leverwaarden toch verhoogd. Voelt alsof ik toch door het oog van de naald ben gekropen. Zit ook nog aan Elanapril 10 mg en hoop dit uiteindelijk verder af te bouwen. 🤞🏼

Jeetje 34 weken is ook vroeg zeg! Ik hoop dat alles goed met jullie gaat en je dit kunt verwerken 🫶🏽

Bedankt voor je verhaal! Lijkt me schrikken dat je waardes verhoogd zijn, wat nu?

Het zou een voor een betere aanleg voor de placenta zorgen. Echter is het ondanks de medicatie wel een kans dat het terugkomt.

Dat was zeker schrikken, maar ook een bevestiging dat we in overleg met de gynaecoloog goed hebben gehandeld. En dankbaar dat het niet erger is geweest. 🙏🏼 In december ga ik nog een keer mijn bloedwaarden laten checken. Voor nu vond de huisarts het niet nodig om actie te ondernemen. Ik zou je willen aanraden om de tijd te nemen om dit te verwerken. En schakel indien nodig hulp in. Het is niet niks wat je hebt meegemaakt. Ik had het gevoel dat mijn lichaam had gefaald en voelde me erg schuldig, ook richting mijn dochter dat zij zo’n start heeft gehad. Natuurlijk realiseer ik mij nu dat ik er ook geen invloed op had.

Ik vind het besef dat ik doodziek was heel heftig. Pas na de bevalling besefte ik me hoe slecht ik me voelde, terwijl ik dacht dat dit zwangerschapskwaaltjes waren. Heel raar, je bent altijd kerngezond en plotseling heb je een bloeddruk van 160/110 en moet je meteen bevallen omdat je nieren niet goed gaan 😨 Ook het besef van meer kans op hart en vaatziekten vind ik eng, jullie?

Ik had met 39 weken zwangerschapsvergiftiging opgelopen, maar werd toevallig ook met 39 weken ingeleid. Na de bevalling kwam uit urine en bloedonderzoek dat ik zwangerschapsvergiftiging heb gehad. Omdat ik voor mijn zwangerschap al een hoge bloeddruk had, stond ik al onder controle van de gynaecoloog. Bij een volgende zwangerschap sta ik weer vanaf het begin onder controle. Ook kan ik als ik wil, voordat ik zwanger ben, al naar de gynaecoloog om te zorgen dat de medicatie meteen goed is afgesteld voor als ik zwanger mag zijn. Bij een volgende zwangerschap heb je meer kans om het te krijgen, maar komt het (meestal) wel later. Ik had bij 12 weken al 6 keer een echo gehad en de rest van de zwangerschap had ik minimaal 1x in de 4 weken controle en op het einde iedere week. Nadeel is dat je vaak naar het ziekenhuis moet, maar de vele echos was dan wel een voordeel.

Herkenbaar dat je achteraf pas kan beseffen hoe ziek je bent geweest. Dat vind ik soms nog onwerkelijk. Ik vind het ook spannend dat de kans op hart en vaatziekten groter is. Daarom heb ik nu met mijn huisarts afgesproken om jaarlijks een check te doen qua bloeddruk en bloedwaarden.

Ik herken je gevoel ik had ook zwangerschapsvergiftiging en heb met 32 weken een keizersnede gekregen