Altijd aan staan

ALs alleenstaande moeder sta je 24/7 aan. Nu heb ik dat tot nu toe niet zo’n probleem gevonden. Maar momenteel ben ik 25 wk zwanger en ik ben mentaal zo moe/ op. Ik ben thuisblijf mama en zoontje is in juni 2 geworden. Dus ook in de fase van “ik ben 2 en ik zeg nee”. Ik heb weinig tot geen hulp en de vader van de kids is er alleen ‘s weekends. Hij blijft dan hier bij ons. Soms heb ik super veel aan hem, soms echt helemaal niets en ben ik blij als die weer weggaat. Ook als hij er is staat mijn hoofd aan. Ik moet hem continu aansturen, vragen of onze zoon heeft gegeten etc etc. Hij heeft geen rijbewijs dus ze zijn ook de hele tijd thuis. Soms breng ik hun naar zijn moeder maar ook daarvoor moet ik dus “aan staan”. Ik zoek niet echt naar tips of advies want ik heb gewoon niemand anders om op terug te vallen. Zoontje start volgende week op de peuterspeelzaal dus hopelijk brengt dat een stukje mentale rust. Wat herkenning of erkenning zoek ik meer met dit topic. En voor de mama’s die zich hierin herkennen hoe gaan jullie ermee om? Liefs 💕