Och… gezeik. ZUCHT!

Ik ben weggegaan bij mijn ex toen ik 30wk zwanger was. Hij moest het appartement houden dus ik ben snel en spoedig op zoek gegaan en tijdens die zoektocht in een vakantie huisje verbleven. Eigenlijk heeft haar vader geen bijdrage geleverd want het was hem allemaal te zwaar. Door de zware stormen heb ik mij gesleept voor mijn dochter. Na maanden kreeg ik belletje van de gemeente dat vader contract wil. Via die mediator een keukentafel gesprek gehad. Omgang kan alleen onder toezicht want vader is niet in staat om alleen voor haar (nu 8 maand) te zorgen. Die begeleiding is opgestart maar hij heeft het laten verwateren. Zogezegd ‘miscommunicatie’. Dus uiteindelijk geen contact. Hij belaste mij meer dan ontlasten. Dus ik koos voor mijn rust. Niet veel later kreeg ik een brief van een advocaat. Viersgesprek. Ik had al een advocaat in armen dus dit was zo geregeld. Nou weet niet waar zijn advocaat de diploma heeft gehaald maar wat was ZE slecht. Mijn advocaat was veel beter en dus hebben wij ook deels gewonnen. Vader krijgt onder toezicht bezoekrecht. Zijn advocaat beweerde dat hij niet nodig heeft. Dat heeft hij nu wel anders bewezen. Omdat Luna in de eenkennige fase komt moest er dan tijdelijk omgang zijn met mij erbij. Die 2 weken overbrugging hebben wij ook afspraken gemaakt. Die zijn immers voorbij. Betreft alimentatie berekenen (hij heeft nooit wat betaald ook niet de beloofde bedrag dat zelfs zijn ondertekende ouderschapsplan staat. (Dit was hij immers ‘vergeten’)) zou hij de gegevens van zijn advocaat doorgeven. Na zeuren uiteindelijk gekregen maar deed een potje moeilijk. Toen had ik er al geen zin in meer. Helemaal toen ik achter kwam dat hij 0 moeite in had gestoken om bij de gemeente die casus weer op te starten. Na gister (gesprek was de 11-9) zei ik ‘ja mijn taken zijn gedaan wanneer begin het nou’ werd die stil. Hij had gehoopt dat ik hem toeliet en misschien wel alleen voor haar wilt zorgen die uurtjes. Nu kreeg ik telefoontje einde van de middag dat hij toch gebeld heeft en nu in gang word gezet. Zucht… nu verwacht hij dat ik hem toe laat voor bezoekmomenten die tijd weer. Dat trek ik niet. Vader wilt wel graag. Maar toont geen initiatief. Vraagt de oren van mijn hoofd zelfs als ik een emmertje te hoog zit i.p.v. over te nemen. Is flesje te warm? Terwijl hij dat voor Luna’s gezicht bungelt. Die was idd te warm en ‘wat moet ik doen?’ Om vervolgens weg te gaan en dat kind zet de keel op. Zulke dingen. Is ze in slaap gevallen in de auto (nadat ik meerdere keren zijn harde muziek uit heb gezet want ‘hij wist niet dat ze dutjes moest doen ofzo’) en hij haalde haar uit incl maxi cosi en sloeg die deur zo hard. ‘Oh ze is wakker’ mompelde die. Gaf mij vervolgens een chagrijnig kind die ik met moeite weer in slaap kreeg in haar bed. Tactisch is die niet. Behulpzaam is die niet. Hij gaat met haar spelen wanneer ze broodje eet. Kans op stikken beseft die niet. Wanneer bij de CB zijn en ik vragen stel gaat hij spelen met haar, hoort die de antwoorden niet. Het is alleen maar fun times. Bij de cb kreeg ze afgelopen 2 woensdagen koemelk provocatie test en heb hem flink geobserveerd. Hij meer in paniek dan echt verzorgen. Het is echt: ik kijk erna type. Staat die naast je nutteloos te wezen. Daarin na alles heb ik een flinke hekel aan hem. Maar probeer dat aan de kant te zetten voor Luna. Hij is meerdere malen langs geweest afgelopen 2 weken ook al was dat niet de afspraak. Hierin ben ik echt hooooogggg gaan zitten. De momenten van rust was er gewoon niet. Zelfs nu nog ben ik flink overprikkeld DOOR HEM! Niet eens door mijn eigen kind. Want ze is zo leuk en heel makkelijk. Het is zo van alleen lukt het mij beter af dan met hem. Oh en de autostoel dat hij beloofde te kopen zodat hij haar kan vervoeren. Stonden wij in de prenetal zei hij ‘50/50?’. Terwijl er zeker 1500 in schuld openstaan betreft alimentatie. Het is echt beschamend. Ik heb mijn advocaat al gemaild dat hij zijn afspraken niet na komt en ik de mijne. Die was 2 woensdagen hem toe zien en als die meteen gebeld had was het nu opgezet. Ik trek het niet meer. Het moet echt niet ten koste van mij zijn en dan in dezelfde lijn Luna. Een rustige mama is een rustig kind. 🤷🏻‍♀️ Ook gezeur want ik wou best investeren in een klimtoestel thuis en hij vond het maar te duur. Ja is onnodig dus wil er niet veel uitgeven. Dan denk ik… kindjes vinden dit geweldig!!!?! Tot zeker 6 jaar? Dat is 6 jaar dat zo iets mee kan? Maar onnodig. Ja ja. Terwijl het super goed voor haar ontwikkeling is. 🤷🏻‍♀️ Denken jullie dat ik goed gehandeld heb?