Ongepland alleenstaande mama's help!

Hallo, Ik ben een ongepland alleenstaande mama van een dochter van bijna 2 weken. De beëindiging van de relatie is mijn keuze geweest, omdat ik niet wilde dat mijn meisje in een omgeving met regelmatig heftige ruzies zou opgroeien. Ik pleit echter wel voor een goeie band tussen vader en mijn dochter, dus er staat ook al een omgangsregeling. Nu geloof ik dat de hormonen nog een grote rol spelen en ik last heb van kraamtranen, maar als ik naar mijn meisje kijk en ik weet dat ik haar moet loslaten als ze straks naar haar vader gaat, barst ik in tranen uit.. alsof mijn hart uit mijn borst wordt gerukt en ik verdrink in mijn tranen. Wordt dit ooit draagbaar? Ik weet niet hoe ik deze gevoelens een plekje kan geven en ik hoop dat jullie me wat advies of steun willen geven, omdat ik in mijn omgeving geen bekenden heb, die in een zelfde soort situatie zitten, waarmee ik dit kan delen. Liefs x