Goedeavond,
Ik ben nu op dit moment 14weken en 1dag zwanger van mijn eerste kindje. 4 weken geleden is de relatie met mijn ex uit gegaan. Eerst heeft hij een week lang geroepen dat hij wilt dat ik het weg haal en dat ik er dan alleen voor sta etc etc, ik was er helemaal kapot van dat ik er zelf ook in ging geloven dat ik het misschien toch niet wil, wat als ik er niet van zou gaan houden, bang voor het onbekende, ik zag alleen nog maar opstakels op de weg als ik de baby zou houden. Later vertelde mijn ex dat hij er toch wel zou zijn. Voor mij een fijne bevestiging (ookal weet je het uiteindelijk nooit natuurlijk) maar omdat ik onregelmatige diensten werk, moet ik om het weekend werken en hij vond het goed dat de baby dan om het weekend sowieso bij hem is.
Afspraak bij de abortuskliniek gehad, ik zou gesadeerd worden omdat ik al zoveel weken was. Op het moment dat ik zo’n pil in moest nemen, en dan zou ik niet meer terug kunnen, kon ik het niet en ben ik daar weg gegaan.
In de dagen erna begon ik een beter en fijner gevoel te krijgen wat betreft de baby, ik had er zin in.
Nu wouden mijn ouders vandaag een gesprek met mij, mijn ouders benoemen alleen maar de negatieve kanten ervan op als ik het hou en hoe zwaar het wel niet voor mij zal worden want mijn ex zal er in het begin misschien ff zijn maar later niet meer zegt mijn vader.
Ik dacht dat het de goede kant op ging met mijn gevoel maar merk dat ik me weer heel … voel 🥲🥲