Scheiden met een baby

Wat een naar nieuws, maar heel herkenbaar en fijn dat er wel goed contact/overleg is. Toen mijn zoontje 6 maanden was, zijn zijn vader en ik uit elkaar gegaan. We hebben altijd wel goed contact gehad en de kleine ging ook met regelmaat naar zn vader voor een paar uurtjes om te 'wennen' aan het alleen zijn met zn vader en in een nieuwe omgeving. Vanaf dat hij 1,5 was ongeveer is hij steeds 1 nachtje blijven slapen, nu wordt hij bijna 3 en gaat hij om de week 4 dagen/3 nachten naar zn vader en verder bij mij thuis. Hij is het gewend, weet niet beter en heeft het enorm naar zn zin om naar zn vader te gaan en ook weer om bij mij thuis te komen. Het zal in het begin wat moeilijk/zwaar zijn, maar denk dat t voor een baby beter is om ook al de 'nieuwe' omgeving/situatie mee te krijgen, als jullie beide apart wonen. Als jullie zoontje 2 is en dan ineens (in een voor hem) vreemde sitiatie terecht komt, zal de 'klap' groter zijn. Momenteel voel ik me weer gelukkig, toe aan een nieuwe relatie ben ik niet, ben toch heel erg voorzichtig om een nieuw persoon in mn leven toe te laten en laat staan in mn zoontjes leven.

Ik lees even mee met reacties. Mij is vrijwel exact hetzelfde overkomen toen onze dochter 10 weken oud was na een relatie van 13 jaar. Ik heb nu het idee mijn dochter te kort te doen ookal is het niet mijn keus, want zo had ik het helemaal niet voor me gezien. Ik voel me zoals jij beschrijft. Ik hoop dat er hier mensen zijn die antwoord kunnen geven op onze onzekerheid

Hi! Ik lees mee.... Ik zit hier eigenlijk in het zelfde (soort van) schuitje. Alhoewel mijn partner en ik niet getrouwd zijn. En nog niet zo lang bij elkaar zijn.

Hoi mama's, ik weet niet of jullie nog op een reactie zitten te wachten, maar misschien helpt het. Ik ben zelf stiefmoeder van een jongen van bijna 7. Zijn ouders zijn uit elkaar gegaan toen hij net 1 was. Ik heb zijn vader leren kennen toen hij 1.5 was. Het was een heel nare vechtscheiding die ik van dichtbij heb meegemaakt en die al met al nog zo'n jaar heeft geduurd, tm rechtzaken aan toe. Hoe rot ook; juist omdat die kleine toen pas 1.5 was, weet hij inmiddels niet beter dan dat ik bij zijn vader hoor, en zijn moeder heeft ook al jaren een nieuwe vriend. Zoals ik het zie heeft hij 2 levens; 1 bij zijn moeder en 1 bij ons. Beide levens beginnen achter de voordeur en juist wanneer ze door elkaar lopen lijkt hij het lastiger te vinden. Als we bijvoorbeeld allemaal bij het afzwemmen zijn, of een uitvoering op school heeft hij het idee de andere ouder te kort te doen door naar de ene te gaan en weet hij niet goed naar wie hij moet luisteren. Als je hem vraagt, zou je niet liever willen dat papa en mama nog samen woonden, is zijn antwoord altijd nee. Hij weet niet beter of anders dan dit en hij vindt het prima zoals het is. Ik denk dat -ook al zijn de grootste ruzies wel geweest- hij heel goed aanvoelt dat zijn ouders samen minder goed zijn dan apart. En; hij vindt het prachtig dat hij altijd dubbele feestjes en vieringen heeft haha. Ik kan me dus heel goed voorstellen dat jullie zorgen maken om je kindjes, maar ik denk echt dat uit elkaar gaan als ze nog heel klein zijn een stuk makkelijker voor ze is. Overigens heeft hij inmiddels bij ons een zusje van 1.5, vindt ie fantastisch!

Helaas het zelfde meegemaakt en gescheiden toen m’n zoontje 10 maanden oud was. De gedachte sloopt me soms nog steeds dat hij 2 huizen heeft en wellicht niet snel een zusje of broertje zal krijgen waarmee hij kan spelen. Maar daarnaast denk ik hij kon niet opgroeien in een huis met ruzie en waar de spanningen soms hoog opliepen en dat zien als een standaard relatie. Ik en mijn ex man hebben nu allebei onze eigen rust gevonden in onze huizen apart en dat heeft een fijn effect op ons zoontje. Ik denk dat hij niet beter zal weten als hij ouder wordt. Ik ben zelf in januari 2033 gescheiden en ik zou graag wel weer iemand willen ontmoeten in de toekomst maar het idee dat mijn gezin nooit meer 1 gezin is maar samengesteld doet me ook wel pijn. Maar bedenk je dat vele gezinnen hun ruzies hebben en het nergens vlekkeloos loopt maar niet iedereen de stap durft te zetten om te scheiden voor de kinderen maar uiteindelijk de kinderen opgroeien in een gespannen gezin is ook niet alles (ik zie dit nu bij mijn eigen vader en mijn stiefmoeder en hun 2 kinderen). Als je nog vragen hebt over andere dingen dan praat ik er graag over :). Ik wens je veel sterkte en het komt uiteindelijk echt goed ik voel me al stukken beter dan toen ik net in de scheiding zat

Verdrietig dat we met zovelen in dezelfde situatie zitten 😔 De vader van mijntweeling is in de kraamweek weggegaan. Ik snap hem echt niet. Dat hij deze prachtige kindertjes niet dagelijks wil zien. Ik voel me verdrietig voor mijn kinderen, dat ze niet opgroeien in een gezin zoals ik dat zelf heb meegemaakt. Het breekt mijn hart. Ik ga in elk geval zorgen dat ze mijn broer regelmatig zullen zien, zodat ze een vertrouwde mannelijke rolmodel hebben.

Kwam dit topic tegen, maar zie dat het van 6 maanden geleden is. Hoe is het nu met je? Wat moet het naar voor je zijn (geweest), echt een soort rouwproces waar je dan doorheen gaat als je al zo lang samen was en je jouw toekomstbeeld ineens 360 graden bij moet stellen. Weet niet of je er wat aan hebt, maar ben zelf kind van gescheiden ouders. Jouw zoontje was 5 maanden, nu bijna een jaar? Hij zal niet anders weten. Ik was ook jong, ik weet niet veel van de tijd dat m'n ouders nog samen waren maar de nare sfeer heeft me wel altijd bijgestaan. En daarom ben ik er van overtuigd dat het beter was zo. Zou zeker niet gelukkiger zijn geweest dan wanneer ze tegen willens en wetens bij elkaar zouden zijn gebleven! Even een "kanttekening" en misschien wat ongevraagd advies. Maar ga ook na wat je hieruit hebt kunnen leren en neem dit mee. Natuurlijk weet ik te weinig over jullie relatie en de gesprekken die jullie erover hebben gevoerd maar als hij zegt dat hij niet meer het liefdesgevoel had na zoveel jaren dan vind ik dat wat te simpel van hem geformuleerd. Wat mist hij dan? Wat heeft hij eraan gedaan om hieraan te werken? Als we weer weggaan op het moment dat we niet meer verliefd zijn dan gaat hij dat patroon geheid herhalen in zijn volgende relaties. En jij zegt dat je meer hebt gegeven dan dat je terug hebt gekregen, wat hield dat in, wat zegt dat voor jou en hoe zou je dat in een volgende relatie voor je zien/willen? Hoop dat je er voor jezelf antwoorden uit kunt halen en je het geluk met iemand anders terug mag vinden ❤️